12ο ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΚΙΛΚΙΣ

Μετράμε αντίστροφα στον ερχομό των Χριστουγέννων μέσα από μηνύματα ξωτικών κρυμμένα σε αστέρια που κατέβηκαν και στόλισαν την τάξη ή χώθηκαν στις τσέπες του ρούχου ενός χιονάνθρωπου!

Όπως όλα τα νηπιαγωγεία, έτσι και εμείς αφήσαμε το άρωμα των Χριστουγέννων να πλημμυρίσει το σχολείο μας!

Αποχαιρετήσαμε το φθινόπωρο βοηθώντας το να φτιάξει τη βαλίτσα του. Οι σκέψεις των παιδιών καταγράφηκαν και τις μετέτρεψαν σε εικόνες. Κάποιες υπήρξαν ιδιαίτερα ευρηματικές.

Ο Ιωάννης: κυρία να του βάλουμε και το κινητό του. Η κα: ωραία αλλά αναρωτιέμαι γιατί να το χρειάζεται! Ο Ιωάννης: να κυρία, για να πάρει το Χειμώνα να του πει ότι φεύγει για να μπορέσει εκείνος να έρθει!

Η Σοφία: να του βάλουμε και το μπουκάλι με το νερό της βροχής για να πίνει όταν διψάει!

Ο Ανδρέας: και την κολώνια του κυρία! Η Σοφία: που να μυρίζει σταφύλι! Ο Αναστάσης: Ξέρω κυρία που θα τον βάλλουμε. Δίπλα στην πόρτα για να φύγει!

Τα παιδιά έχουν θησαυρούς στη σκέψη τους που μας εκπλήσσουν κάθε φορά!

Όταν η κίνηση συνοδεύει την άσκηση του μυαλού, τότε τα παιδιά απολαμβάνουν τη δράση τους με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον! Χιονονιφάδες, μπάλες από βαμβάκια, διασκορπίστηκαν μέσα στην τάξη. Κάθε ζευγάρι χρειάστηκε να μαζέψει με το μανταλάκι που κρατούσε το κάθε παιδί, τόσες όσες έδειχνε ο αριθμός, που έγραφε η κυρία πάνω στον άσπρο πίνακα. Αργότερα δυσκόλεψε η κατάσταση.

Μια και μαθαίναμε ευγενικές κουβέντες, τα παιδιά χρειάστηκε να μαζέψουν τόσες όσες ήταν οι φωνούλες της κάθε λέξης που έγραφε στον πίνακα η κυρία. Μετρούσαν και ξανά μετρούσαν προσέχοντας να μην κάνουν λάθος, διόρθωναν ο ένας τον άλλον. Το ζευγάρι που τελείωνε πρώτο φώναζε «Μπίνγκο» και τότε σταματούσαν όλοι για να μετρήσουν την ποσότητα των χιονονιφάδων που είχαν τοποθετήσει μέσα στα πιάτα τους.

Στο τέλος το παιχνίδι έκλεισε με το κριτήριο της ταχύτητας: ποιο ζευγάρι θα κατάφερνε να τοποθετήσει μέσα στο πιάτο του τις περισσότερες χιονονιφάδες; Ο Ν. ανέλαβε το ρόλο του γραφέα σημειώνοντας τα αρχικά των ονομάτων κάθε ζευγαριού με τον αριθμό που συμβόλιζε την ποσότητα των χιονονιφάδων που είχαν μαζέψει. Έγιναν συγκρίσεις μεταξύ των ποσοτήτων (λιγότερα, περισσότερα, πόσο ακόμα). Η επιβράβευση της καλής προσπάθειας δόθηκε σε όλους και της ταχύτητας σε αρκετά ζευγάρια.

Ο Νέμο και ο Τάκης εγκλωβίστηκαν σε βραχακι με φύκια – γράμματα. Τα παιδιά διασώστες εντόπισαν τα γράμματα του ονόματός τους και έτσι σιγά σιγά τα φύκια εξαφανίστηκαν με αποτέλεσμα οι δύο φίλοι να απολαύσουν την ελευθερία τους! Νήπια και προνήπια δραστηριοποιήθηκαν με ενδιαφέρον!

Αυτή είναι η χαρά στο επάγγελμα μας: το πάντρεμα του παιχνιδιού με την αναζήτηση της μάθησης!

Στο σχολείο μας μια μέρα η ΤΕΤΑΡΤΗ ήρθε χωρίς τις φωνούλες της. Τα παιδιά υπέθεσαν ότι για μια ακόμα φορά, η μάγισσα Αλαντάλα έκανε τις σκανταλιές της.

Έτσι λοιπόν φόρεσαν για ακόμα μια φορά τα μαγικά γυαλιά τους και άρχισαν να αναζητούν τις φωνούλες της. Ο Ν. ξετρύπωσε το Α και το Ρ. Η εξερεύνηση τους αποδείχθηκε πολύ δύσκολη τελικά. Εντόπισαν ότι τους έλειπαν άλλες τρεις φωνές: Ε, Τ και Η.

Έτσι γεννήθηκε ένα νέο ζήτημα: πώς αλλιώς θα μπορούσαν να τη βοηθήσουν? Ο Α. Είπε ότι θα μπορούσαν με χαρτί και μαρκαδόρους να γράψουν όλες τις φωνές της, ο Ν. σχολίασε ότι θα μπορούσαν να κάνουν αυτές που δε βρήκαν με πλαστελίνη, η Ε. μίλησε για χαρτάκια. Τελικά οργανώθηκαν ομάδες και κάθε μία έφτιαξε τις φωνούλες που έλειπαν με διαφορετικό τρόπο.

Επιτέλους η Τετάρτη θα μπορούσε να καθίσει στο σπιτάκι της ημερομηνίας γιατί πλέον τα παιδιά τη βοήθησαν να βρει τις φωνούλες της. Ένα παιχνίδι γραμματισμου που κινητοποίησε τα παιδιά!

Μια εναλλακτική προσέγγιση της 28ης Οκτωβρίου… Η Φιφή επισκέφτηκε αυτή την εβδομάδα την τάξη μας. Φόρεσε τα γιορτινά της ρούχα, γιατί κάποιος την είπε ότι στο σχολείο μας την Παρασκευή πρόκειται να γίνει μια γιορτή. Όμως τα παιδιά δεν ήξεραν να την πληροφορήσουν τι γιορτή θα γινόταν! Τους ανακοίνωσε λοιπόν η ίδια, ότι κάποιο ξωτικό έκρυψε στη μεγάλη αίθουσα κάτι εικόνες-φωτογραφίες που θα μπορούσαν να τα βοηθήσει να βρουν ποια γιορτή θα είχαν.

Έτσι φόρεσαν τα μαγικά τους γυαλιά και έπαιξαν το παιχνίδι του ντεντέκτιβ. Κατάφεραν να τις ανακαλύψουν και αφού ο καθένας παρατήρησε τη φωτογραφία που εντόπισε, σκέφτηκαν το νόημα της και με τη βοήθεια της κυρίας κατέγραψαν τις σκέψεις τους. Όμως χρειάστηκε να ζητήσουν βοήθεια και από τους γονείς τους σχετικά με την αλήθεια που έκρυβε η κάθε μια.

Έτσι δημιουργήθηκε ένα φύλλο εργασίας που ταξίδεψε στο σπίτι και επέστρεψε με μια νέα σκέψη μετά από συζήτηση. Τώρα τα περισσότερα έχουν κάτι να θυμούνται από τα γεγονότα του πολέμου της 28ης Οκτωβρίου και κυρίως για το τι συνέβη τότε και ποιες οι συνέπειες του πολέμου σε σύνδεση με τους σημερινούς πρόσφυγες του πολέμου! Οι εικόνες ξαναμαγειρεύτηκαν από τη μάγισσα Αλαντάλα και βρέθηκαν τυχαία στα χέρια των παιδιών, τα οποία έπρεπε να μιλήσουν για το τι βλέπουν σε αυτήν και σταδιακά να συμπληρώσουν το παζλ της ιστορίας.

Τελικά θυμήθηκαν πολλά αυτή τη φορά -σύμφωνα με τα λόγια τους- για το μεγαλύτερο ΟΧΙ που είπε ποτέ η Ελλάδα!

Παίζουμε με τα ονόματα μας, ανακαλύπτουμε τις φωνές των γραμμάτων και μαθαίνουμε να αντιγράφουμε  τα γράμματα δίνοντας τα χρώμα και ψυχή!

Λήψη αρχείου

Παιχνίδια στην αυλή. Ιδέες για παιχνίδια