Στόχοι : 

• Αναγνώριση όλων των συναισθημάτων όπως είναι η χαρά, η λύπη, η στεναχώρια, ο θυμός, ο ενθουσιασμός
• Καλλιέργεια ελεύθερης έκφρασης των συναισθημάτων των παιδιών.
• Να μπορούν τα παιδιά να κατανοούν τα συναισθήματα των άλλων παιδιών (ενσυναίσθηση).
• Να βρίσκουν τρόπους, ώστε να διαχειρίζονται τα αρνητικά τους συναισθήματα όπως είναι ο θυμός. 
• Καλλιέργεια θετικών προτύπων και στάσεων συμπεριφορών ως προς τους γύρω τους.
• Σεβασμός προς τους γύρω τους.
• Δεξιότητες της συνεργασίας και της κριτικής σκέψης.
• Σεβασμός της διαφορετικότητας, σεβασμός προς τους γύρω μας, ανάπτυξη θετικών συναισθημάτων για ισότητα μεταξύ των ανθρώπων.
• Ανάπτυξη συναισθημάτων για αποφυγή εκφοβισμού- βίας.

Μια πολύ σημαντική δραστηριότητα που υλοποιήσαμε μαζί με τα παιδιά, ήταν “τα χεράκια δεν χτυπάνε, τα χεράκια αγαπάνε.” Συγκεκριμένα, την ώρα που καθόμασταν στην παρεούλα συζητήσαμε μαζί με τα παιδιά αν ξέρουν τι θα πει, ή αν αναγνωρίζουν τα παρακάτω συναισθήματα όπως τι είναι : ο φόβος, η λύπη, η χαρά και αν γνωρίζουν τα συγκεκριμένα συναισθήματα να μας διηγηθούν  μια δική τους προσωπική στιγμή, ή εμπειρία που τους έρχεται ως ανάμνηση στο μυαλό,  που τους έκανε να  βιώσουν ένα από τα παραπάνω συναισθήματα και να τη μοιραστούν μαζί μας ως μια ανάμνηση περιγράφοντάς τη. Αφού το κάθε ένα παιδί ξεχωριστά μας περιέγραψε τη δική του εμπειρία, κάποια από τα παιδιά θέλησαν να μας κάνουν το μορφασμό των παραπάνω συναισθημάτων. Να σημειωθεί ότι μας εξέπληξαν ευχάριστα τα παιδιά, διότι ήταν πολύ ζοφερές οι περιγραφές τους, αλλά και εντυπωσιακές. Έπειτα, είδαμε ένα διαδικτυακό βίντεο, το οποίο ήταν ένα ακουστικό παραμύθι με τίτλο «τα χεράκια αγαπάνε, τα χεράκια δεν χτυπάνε»,  το οποίο έχει δημιουργηθεί από τους μαθητές του 1^ου  Ολοημέρου Νηπιαγωγείου Παλαιοκάστρου και έχει επιμεληθεί η κ. Αρβανιτίδου, ένα παραμύθι που αγγίζει το φαινόμενο της βίας και ανοίγουν πολλά παράθυρα για τη χρωματιστή πλευρά της ζωής. Αφού ολοκληρώθηκε η διήγηση του παραμυθιού, ακολούθησε σχετική συζήτηση και ανάλυση των όσων έχουμε ακούσει.

Δραστηριότητα 

Τα παιδιά αφού είχαν καθίσει στα τραπεζάκια τους, τους μοιράσαμε κόλλες Α4, στις οποίες τα παιδιά πάνω κλήθηκαν να σχεδιάσουν με μολύβι το περίγραμμα των χεριών τους(παλάμη-καρπός) στη συνέχεια να τα κόψουν και έπειτα ζωγράφισαν τα χεράκια πολύχρωμα, όπως τα χεράκια από το ακουστικό παραμύθι που είδαμε στο βιντεάκι. Ακολούθως σχεδιάσαμε όλοι μαζί μια μεγάλη καρδιά από κόκκινο χαρτόνι και το κάθε παιδί ξεχωριστά κόλλησε το δικό του χεράκι ξεχωριστά πάνω της και σχηματίσαμε τη δική μας καρδιά με τα δικά μας χεράκια έχοντας ως κεντρικό μήνυμα τα χεράκια δε χτυπάνε, τα χεράκια αγαπάνε και έτσι δημιουργήσαμε το ομαδικό κολλάζ της φιλίας, της αγάπης προς τη διαφορετικότητα- ισότητα και της αποφυγής του εκφοβισμού.

 Τέλος, αφού ολοκληρώσαμε τη δραστηριότητα συζητήσαμε με τα παιδιά και δώσαμε υπόσχεση ότι το άγγιγμά μας θα είναι τρυφερό και δεν θα είναι για να πληγώνουμε κάποιον, πιο ειδικά δεν θα απλώνουμε χεράκια για να χτυπήσουμε κάποιον, δεν θα σπρώχνουμε, δεν θα τραβάμε κάποιον, γιατί θα τον πονάμε, αλλά ταυτόχρονα θα του δημιουργούμε λύπη, έτσι λοιπόν τα χρησιμοποιούμε μόνο για καλό, για αγάπη και φροντίδα γύρω από τους άλλους και όχι για να βλάψουμε και να στεναχωρήσουμε κάποιον. Τέλος, ενώσαμε όλοι τα χεράκια μας σαν ασπίδα και φωνάξαμε δυνατά τα χεράκια δε χτυπάνε, τα χεράκια αγαπάνε. Τελευταία ευχάριστη δραστηριότητα ήταν να κατασκευάσουμε τα δικά μας κουκλάκια με χαρούμενες φατσούλες με  γλωσσοπίεστρα.