Χελιδονίσματα.

Τα παλαιότερα χρόνια τα παιδιά τραγουδούσαν τα χελιδονίσματα όπως και τα κάλαντα.  Σε πολλά μέρη τής Ελλάδας τα παιδιά γύριζαν στα σπίτια κρατώντας ένα ξύλινο χελιδόνι και ένα καλαθάκι για τα αβγά που θα τα φίλευαν οι νοικοκυρές και τραγουδούσαν:

<<Χελιδονάκι πέταξε, ηύρε πύργο κι έκατσε
και χαμοκελάϊδησε Μάρτη, Μάρτη μου καλέ.
Μάρτη, Μάρτη μου καλέ και Φλεβάρη φοβερέ
κι αν χιονίσεις κι αν Φλεβίσεις πάλι άνοιξη θ’ ανθίσεις.
Μάρτη, Μάρτη βροχερέ και Απρίλη δροσερέ  ως και εμείς οι μαθητές, μαθημένοι είμαστε.                                                                                                Μάρτη, Μάρτη μου καλέ, και Απρίλη θαυμαστέ, τα πουλάκια αυγά γενούν, κι αρχινούν να τα κλωσούν>>. Τραγουδούσαν και ζητούσαν αυγά, μιας και ο ερχομός του Μάρτη και των χελιδονιών πέφτει μέσα στην περίοδο της Σαρακοστής. Τα αυγά τα φυλούσαν στο κελάρι για να τα βάψουν κόκκινα το Πάσχα

Στο νηπιαγωγείο μας, τραγουδήσαμε τα Χελιδονίσματα με τα χελιδονάκια να φτερουγίζουν πάνω από τα κεφαλάκια μας!  Φτιάξαμε χάρτινα χελιδονάκια στολισμένα με κουδουνάκια και κόκκινη και άσπρη κλωστή. τα κουδουνάκια είναι συμβολικά, γιατί με τον ήχο τους “ξυπνούν” τη φύση από τη χειμερία νάρκη και καλούν την άνοιξη να έρθει…