Οι ημέρες πλησίαζαν προς την εθνική μας γιορτή

και φυσικά βρήκαμε την ευκαιρία να παίξουμε, να τραγουδήσουμε, να χορέψουμε,

να δραματοποιήσουμε, να ανακαλύψουμε και να δημιουργήσουμε!!!

Ξεκινήσαμε παρατηρώντας εικόνες… τις περιγράψαμε στην ομάδα και εκφράσαμε τα συναισθήματα που μας προκαλούν!

Μάθαμε για το περίφημο “ΟΧΙ” και είπε ο καθένας και η καθεμία μας το δικό του/της “ΟΧΙ”, φτιάχνοντάς το!

Παρατηρήσαμε τα γράμματα της μικρής αλλά τόσο δυνατής λεξούλας και τα βάλαμε στη σωστή σειρά!

Έπειτα προσπαθήσαμε να πούμε τη λέξη, “ζωγραφίζοντας” τη με διαφορετικό συναίσθημα την κάθε φορά!

Πήραμε τα κιάλια και φανταστήκαμε τι θα μπορούσε να δει ένας φαντάρος μέσα από αυτά!

Τα παιδιά ετοίμασαν τη βαλίτσα του φαντάρου, ζωγραφίζοντας όλα τα απαραίτητα.

Επίσης, φαντάστηκαν τι θα μπορούσε να ονειρεύεται ένας φαντάρος…

Έκοψαν και ζωγράφισαν τον φαντάρο της ειρήνης, σχεδιάζοντας τι θα κρατούσε στο χέρι του!

Διαχωρίσαμε τον πόλεμο από την ειρήνη, επισημαίνοντας διαφορές στην καθημερινότητα των ανθρώπων,

αλλά και στα συναισθήματα που μας προξενούν!

Κάπως έτσι προέκυψε το δέντρο του πολέμου και της ειρήνης,

που το εμπνευστήκαμε από την υπέροχη ιδέα της συναδέλφου Μαρίνας Τσέκα!

Διαδώσαμε το μήνυμα της ειρήνης ο ένας στον άλλον, με την ελπίδα να το ακούσει ο κόσμος όλος!

Προσπαθήσαμε να νιώσουμε την ειρήνη με τις αισθήσεις μας και φανταστήκαμε την μυρωδιά της, τη γεύση της, την εικόνα της και τον ήχο της!

Παρατηρήσαμε την ελληνική σημαία που τη συναντάμε παντού αυτές τις ημέρες.

Την περιγράψαμε στην ομάδα

και γράψαμε το σύνθημα “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ‘Η ΘΑΝΑΤΟΣ”,

νιώθοντας ευγνωμοσύνη για τους ανθρώπους που αγωνίστηκαν για την ελευθερία και την ειρήνη στην Ελλάδα!

Ο δήμος Γαλατσίου σε συνεργασία με τοπικούς πολιτιστικούς συλλόγους

είχαν τη σκέψη και την καλοσύνη να μας προμηθεύσουν με ελληνικές σημαίες

και τους ευχαριστούμε πολύ!

Είπαμε ιστορίες πολλές, εκφραστήκαμε και αποφασίσαμε κάποιες από αυτές να τις δραματοποιήσουμε!

Ανεβήκαμε βουνά χιονισμένα, φορτωμένες και φορτωμένοι με ρούχα, τρόφιμα και φάρμακα!

Σκεφτήκαμε και βρήκαμε λύσεις για να βοηθήσουμε τους φίλους και τις φίλες μας!

Αποχαιρετηστήκαμε σε έναν σταθμό τρένου…

…γράψαμε όλοι και όλες μαζί μια λέξη τόσο δυνατή!

Εξηγήσαμε την έννοια της ελευθερίας με απλά, καθημερινά παραδείγματα

και σταθήκαμε λίγο στην ελευθερία της φαντασίας, της σκέψης και της ζωγραφικής!

Με έμπνευση το βιβλίο του Eric Carle ” Ο ζωγράφος που ζωγράφισε ένα γαλάζιο άλογο” (εκδ. Καλειδοσκόπιο),

αποφασίσαμε να ζωγραφίσουμε πλάσματα της φαντασίας μας,

γιορτάζοντας την ελευθερία της έκφρασης!

Ένα ακόμη παραμύθι που άρεσε σε μικρούς και μεγάλους είναι

“Όταν οι καμπάνες σταμάτησαν τον πόλεμο” του Cianni Rodari (εκδ. Άγκυρα).

Το ακούσαμε με προσοχή μεγάλη και βοηθήσαμε τις καμπάνες στο έργο τους!

Φυσικά πανηγυρίσαμε όταν “κέρδισε” και πάλι η ειρήνη!

Τα παιδιά απέδωσαν στη ελληνική νοηματική γλώσσα τραγούδια για την αγάπη, τη συνεργασία

αλλά και τα χέρια που βοηθούν, γιατρεύουν και προσφέρουν χάδι και φροντίδα!

Έπειτα φόρεσαν τα καπέλα τους και μεταμορφώθηκαν για λίγο σε φαντάρους και νοσοκόμες!

Σας αποχαιρετούμε με ένα αγαπημένο τραγούδι των ημερών, που αν θέλετε να το ακούσετε, μπορείτε να πατήσετε εδώ!

Χρόνια πολλά σε όλες και όλους! 

Χρόνια πολλά στην ειρήνη, στην ελευθερία και στην αγάπη για τον άνθρωπο!

 

Ο Σεπτέμβριος ξεκίνησε πολύ δυναμικά!

Ήμασταν όλες και όλοι, μικροί και μεγάλοι κατενθουσιασμένοι με την έναρξη της σχολικής μας χρονιάς!

Κάθε μέρα υπήρξε μια αφορμή για γνωριμία, συνεργασία, συζήτηση, έμπνευση και δημιουργία!

Ας τα πάρουμε όμως όλα από την αρχή!

Την πρώτη κιόλας ημέρα πήραμε τους μαρκαδόρους και κάναμε την πρώτη μας ζωγραφιά!

Οι ημέρες μας είχαν πολύ ελεύθερο παιχνίδι μέσα στην τάξη για να γνωριστούμε με τα παιχνίδια και τα κέντρα δραστηριοτήτων (ή αλλιώς γωνιές),

αλλά και να γνωριστούμε μεταξύ μας!

Οργανώσαμε όμως και πολλά παιχνίδια ατομικά και συνεργατικά!

Φυσικά απολαύσαμε και παιχνίδι στην αυλή…

…αλλά και στον μεγάλο κοινόχρηστο χώρο του σχολείου μας!

Επίσης, τα παιδιά του ολοήμερου τμήματος, απολάμβαναν τη μεσημεριανή τους χαλάρωση!

Η κάθε ομάδα έφτιαξε στην τάξη της το σταυρόλεξό της!

Διαβάσαμε το παραμύθι του Peter Reynolds, “η τελεία” (εκδ. Αίσωπος), εμπνευστήκαμε και κάναμε τις δικές μας τελείες!

Ατομικές…

…και ομαδικές!

Διαβάσαμε την ιστορία του Σεπτέμβρη και φανταστήκαμε το τέλος της!

Ακόμη, τα παιδιά ζωγράφισαν τον δικό τους Σεπτέμβρη!

Βοηθήσαμε ο ένας τον άλλον για να σχεδιάσουμε τις παλαμίτσες μας και κατασκευάσαμε την αφίσα του σχολείου μας!

Η αφίσα που διακοσμεί την πόρτα του σχολείου μας!!!

Έπειτα από κάποιες ημέρες λειτουργίας και συνύπαρξης, σκεφτήκαμε και συναποφασίσαμε σχετικά με τους κανόνες της ομάδας μας!

Τους συντάξαμε και φτιάξαμε το συμβόλαιό μας!

Όλοι και όλες το υπογράψαμε και το σφραγίσαμε με το δαχτυλικό μας αποτύπωμα!

Για να λειτουργεί καλύτερα και δίκαια η ομάδα μας, συμφωνήσαμε ότι θα ήταν όμορφο να φτιάξουμε μικρές ομαδούλες!

Κατά αυτόν τον τρόπο, προέκυψαν οι κόκκινη, η πράσινη, η μπλε, η πορτοκαλί και η κίτρινη ομάδα!

Την Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου είχαμε την ευκαιρία να πατήσουμε σταφυλάκια,

έπειτα από πρωτοβουλία, αλλά και με την πολύτιμη υποστήριξη του κ. Νίκου, μπαμπά του συμμαθητή μας Μενέλαου!

Η εμπειρία μας αυτή ενέπνευσε τα παιδιά να κάνουν τις δικές τους ζωγραφιές!

Συλλέξαμε με προσοχή τον μούστο και την επόμενη ημέρα, φτιάξαμε στο σχολείο μουσταλευριά,

την οποία μοιραστήκαμε και πήραμε σπίτι!

Δημιουργήσαμε ευκαιρίες για να δουλέψουμε τις κινήσεις και τα δαχτυλάκια μας, κάνοντας όλες και όλοι παρέα προγραφικές ασκήσεις!

Και φυσικά ανυπομονούσαμε να συνεργαστούμε, για να καταφέρουμε μαζί σπουδαία πράγματα!

Αντιληφθήκαμε ότι η συμπεριφορά μας μπορεί να έχει μεγάλη επίδραση στους γύρω μας!

Σε αυτό μας βοήθησαν δύο χαρτάκια!

Στο ένα μιλήσαμε πολύ όμορφα, το χαϊδέψαμε, του γελάσαμε και με πολλή προσοχή το δώσαμε ο ένας στον άλλο!

Το δεύτερο χαρτάκι το τσαλακώσαμε, του μιλήσαμε άσχημα, το πατήσαμε, το κοιτάξαμε αγριεμένα…το χαρτάκι μας έγινε ένα πολύ μικρό χάρτινο μπαλάκι…

Προσπαθήσαμε να το ανοίξουμε, να το “ισιώσουμε” και να του ζητήσουμε συγγνώμη, αλλά ότι κι αν κάναμε, δεν καταφέραμε να γίνει όπως πριν…

Καταλάβαμε ότι η συγγνώμη είναι μια υπέροχη λέξη και νιώθουμε πολύ δυνατοί όταν τη λέμε, όμως δεν μπορεί πάντα να διορθώσει τα πράγματα εντελώς.

Κάθε τι που κάνουμε, κάθε τι που λέμε, επηρεάζει τους γύρω μας, αφήνοντας κάποιο “σημαδάκι” πάνω τους.

Παρακάτω μπορείτε να παρακολουθήσετε ένα βιντεάκι με φωτογραφίες από τη δράση μας, με ένα υπέροχο τραγούδι για τη συγγνώμη,

σε μουσική του Ευριπίδη Ζεμενίδη, στίχους του Γιώργου Μιζάλη και τραγουδισμένο από τον Μάρκο Κούμαρη.

Την Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου γιορτάσαμε το αθλητικό παιχνίδι,

στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Εβδομάδας Αθλητισμού!

Το προαύλιο του σχολείου μας έγινε μια πίστα, στην οποία όλα τα παιδιά αγωνίστηκαν!

Γνωρίσαμε και άλλα αθλήματα!

Ετοιμάσαμε τα μετάλλιά μας!!!

Η επίσκεψη στο κομμωτήριο και το κόψιμο των μαλλιών, αποτέλεσε αφορμή για συζήτηση και προβληματισμό!

Αρχικά τα παρατηρήσαμε!

Τι μπορούμε να κάνουμε τα κομμένα μαλλιά μας, εφόσον είναι μακριά;

Μπορούν να χρησιμοποιηθούν από κάποιον/α;

Τι θα προσφέρουν τα κομμένα μας μαλλιά σε κάποιον/α άλλον/η;

Οι ιδέες μας πολλές και όλες μοναδικές!

Η ενσυναίσθηση, η φροντίδα, η αλληλεγγύη είναι βασικές δεξιότητες και αξίες που καλλιεργούμε

και τα παιδιά μας δίδαξαν πολλά μαθήματα με τις προτάσεις τους!

Πριν χαρίσουμε την κοτσίδα, είπαμε να παίξουμε λίγο με αυτή!

Τη χρησιμοποιήσαμε για ουρά, μουστάκι, μούσι!

Όλες και όλοι θέλησαν να “δωρίσουν” αγάπη με τον δικό τους τρόπο!

Ο πρώτος μήνας της σχολικής μας χρονιάς “έκλεισε” με την παγκόσμια ημέρα γλωσσών!

Οι γονείς σύμμαχοι και συνεργάτες στην εκπαιδευτική διαδικασία, προετοίμασαν τα παιδιά και έμαθαν τη λέξη “γεια” σε διάφορες γλώσσες!

Έτσι γνωρίσαμε τις γλώσσες και τις σημαίες των χωρών όπου μιλούνται!

Παίξαμε παιχνίδια και χορέψαμε, γιατί ο χορός είναι ένας παγκόσμιος κώδικας επικοινωνίας!

Τέλος, κάθε παιδί επέλεξε μία σημαία, τη ζωγράφισε και προσπάθησε να αντιγράψει τη λέξη “γεια”

στη γλώσσα της χώρας που αντιστοιχεί στη σημαία!

Έτοιμες οι σημαίες!

Ο Σεπτέμβριος ολοκληρώθηκε με πολλά παιχνίδια, γέλια, χορούς, γνωριμίες, γνώσεις

και εμπειρίες μοναδικές που θα μας συνοδεύουν όλη μας τη χρονιά!

Σας αποχαιρετούμε με το ποιηματάκι που μάθαμε και αγαπάμε!!!