📚✨ Στο σχολείο μας τιμήσαμε και φέτος με ιδιαίτερη συγκίνηση την Επέτειο της 17ης Νοεμβρίου 🇬🇷.
Οι μαθητές της Στ΄ τάξης, υποδυόμενοι τους φοιτητές εκείνης της ταραγμένης εποχής, έδωσαν φωνή στους φόβους 😟, τις ανησυχίες 😰, αλλά και στα όνειρα 🌟 και τις ελπίδες ✨ που συντρόφευαν τη νεολαία του ’73.
Μίλησαν για την ανάγκη δικαιοσύνης ⚖️, για τον αγώνα υπέρ της ελευθερίας 🕊️🔥 και για το όραμα μιας κοινωνίας πιο ανθρώπινης, ανοιχτής και δίκαιης 🤝🌍.
🎭🌙 Το θεατρικό μας ταξίδεψε όλους μέσα σε μια αίθουσα του Πολυτεχνείου, στο σκοτεινό και φορτισμένο βράδυ πριν από την εισβολή του τανκ 🚨🛑.
Τέθηκαν ερωτήματα που παραμένουν αναπάντητα ❗ και ανατριχιαστικά επίκαιρα 🔥:
➡️ Τι μπορεί να ένιωθαν εκείνοι οι νέοι; 😢
➡️ Τι σκέφτονταν καθώς οι φωνές τους ενώνονταν σε έναν κοινό παλμό αντίστασης; ✊❤️
➡️ Τι ήταν αυτό που τους κράτησε εκεί, παρά τον ορατό κίνδυνο; ⚠️
Ήταν η ανάγκη για ελευθερία 🕊️, η πίστη στην αλλαγή 🔄✨, το χρέος προς το μέλλον 🔮…;
👧👦🌟 Μέσα από τις ερμηνείες των παιδιών αναδείχθηκαν τα διαχρονικά μηνύματα του Πολυτεχνείου:
ότι ο αγώνας για δημοκρατία, ανθρωπιά και δικαιώματα ✊🕊️ δεν αποτελεί σελίδα μόνο του παρελθόντος.
Οι «φωνές» των μαθητών έγιναν ένας καθαρός καθρέφτης του σήμερα 🪞✨, δείχνοντας πως κάθε γενιά έχει τις δικές της προκλήσεις 🧩, τις δικές της μάχες ⚔️🔥, τα δικά της «Πολυτεχνεία» — μικρά και μεγάλα.
📅💡 Το Πολυτεχνείο δεν είναι απλώς μια ημερομηνία στο ημερολόγιο.
Είναι μια ζωντανή υπενθύμιση ότι η δημοκρατία απαιτεί διαρκή συμμετοχή 🤝🇬🇷,
ότι ο σεβασμός και η αξιοπρέπεια χρειάζονται υπεράσπιση 🛡️,
και πως τα όνειρα των νέων 🌱🌼 αξίζουν χώρο για να ακουστούν και να ανθίσουν.
🔔🔥 Γιατί η ελευθερία δεν διδάσκεται… κερδίζεται. 🕊️💪✨
