Την Τρίτη 13 Φεβρουαρίου στη 13η συνάντησή μας συζητήσαμε για τις όμορφες Αλκυόνες που είδαμε αυτές τις μέρες..Ξεδιπλώσαμε όλο το ταλέντο μας, χρησιμοποιώντας τέμπερες, ξυλομπογιές, μαρκαδόρους, πούπουλα και ολοκληρώσαμε τις αλκυόνες μας…Τις θαυμάσαμε και χαρήκαμε πολύ με το αποτέλεσμα! Αποφασίσαμε να ομορφύνουν το σχολείο μας!
Μετά τον μύθο της Αλκυόνης, στην 14η συνάντησή μας διαβάσαμε και είδαμε τον μύθο της Αμυγδαλιάς….
Η ελληνική μυθολογία μας μιλά για μια όμορφη πριγκίπισσα που ονομαζόταν Φυλλίς, και που ήταν θυγατέρα ενός βασιλιά της Θράκης. Αυτή ερωτεύτηκε τον γιο του Θησέα τον Δημοφώντα. Ο νέος αυτός βρέθηκε στα μέρη της καθώς επέστρεφε με το καράβι του από την Τροία και ο βασιλιάς του έδωσε ένα μέρος του βασιλείου του και την θυγατέρα του για γυναίκα. Μετά από κάποιο διάστημα ο Δημοφών νοστάλγησε την πατρίδα του την Αθήνα τόσο πολύ που ζήτησε να πάει εκεί για λίγο διάστημα. Η Φυλλίς συμφώνησε αφού της υποσχέθηκε ότι θα γύριζε πίσω σύντομα και έτσι εκείνος μπήκε στο καράβι του και απέπλευσε. Η Φυλλίς έμεινε εγκαταλειμμένη περιμένοντας τον εκλεκτό της καρδιάς της, στον τόπο της τελετής του γάμου της. Η Φυλλίς περίμενε για χρόνια την επιστροφή του, αλλά τελικά πέθανε από μαρασμό. Οι θεοί, από οίκτο, μεταμόρφωσαν την Φυλλίδα σε δέντρο, σε αμυγδαλιά, η οποία έγινε σύμβολο της ελπίδας. Όταν ο περιπλανώμενος, γεμάτος τύψεις, Δημοφών επέστρεψε, βρήκε τη Φυλλίδα σαν ένα γυμνό δέντρο χωρίς φύλλα και άνθη. Απελπισμένος αγκάλιασε το δέντρο, το οποίο ξαφνικά πλημμύρισε από λουλούδια, δείχνοντας ότι η αγάπη δεν μπορεί να νικηθεί από το θάνατο.
Με αφορμή τον μύθο της αμυγδαλιάς είδαμε 20 αμυγδαλιές να ανθίζουν στον καμβά διάσημων ζωγράφων.
Στη συνέχεια ταξιδέψαμε στην Ολλανδία και γνωρίσαμε τον ζωγράφο Vincent Nan Gogh και τα διάσημα έργα του. Επικεντρωθήκαμε όμως στην ανθισμένη αμυγδαλιά, το δέντρο που συμβολίζει την αφύπνιση και την ελπίδα. Η αμυγδαλιά είναι σύμβολο τύχης κι ελπίδας. Στην Ελλάδα η αμυγδαλιά είναι προάγγελος της άνοιξης.
Στις 31 Ιανουαρίου του 1890, ο Βίσεντ βαν Γκογκ έλαβε ένα γράμμα από τον αδερφό του Τεό. Του έγραφε πως είχε αποκτήσει τον πρώτο του γιο και μάλιστα τον είχε ονομάσει Βίνσεντ όπως εκείνον. Τα δυο αδέρφια ήταν πολύ δεμένα. Η χαρά του Βίνσεντ ήταν πολύ μεγάλη και για να την εκφράσει ζωγράφισε ένα από τα αγαπημένα του θέματα: ανθισμένα κλαδιά με φόντο τον καταγάλανο ουρανό. Ονόμασε τον πίνακα «ανθισμένη αμυγδαλιά» και θα τον δώριζε στο ζευγάρι για να τον κρεμάσει πάνω από το κρεβάτι του. Η επιλογή της αμυγδαλιάς δεν ήταν τυχαία.
Την επέλεξε ως σύμβολο της νέας ζωής που μόλις άνθιζε και την άνοιξη που θα έφερνε ο ερχομός της.
Διαβάσαμε στοιχεία για τη ζωή του, παρατηρήσαμε διάσημους πίνακες και σχολιάσαμε τα χρώματα που χρησιμοποιεί.
Εστιάσαμε στον ντροπαλό χαρακτήρα του Van Gogh με σκοπό να βιώσουν τα παιδιά ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι να εκφράσουν αυτά που νιώθουν για τον κόσμο γύρω τους ακόμη και αν δεν βρίσκουν τις σωστές λέξεις.
Πάντα υπάρχει ένα χρώμα για κάθε σκέψη!
Στο τέλος, σχεδιάσαμε ανθισμένες αμυγδαλιές όπως ο ζωγράφος!
