Η   Σμύρνη  είναι   η  τρίτη  μεγαλύτερη  πόλη  της   Τουρκίας   μετά  την  Κωνσταντινούπολη  και  την  Άγκυρα  και ο σημαντικότερος  εισαγωγικός   και   εξαγωγικός   εμπορικός   λιμένας  της  Τουρκίας .Έχει   πληθυσμό  3.210.465 κάτοικοι  σύμφωνα  με   εκτίμηση  του 2008. Βρίσκεται στον  ανατολικό  μυχό  του   ομώνυμου   Κόλπου  της  Σμύρνης , έναντι  της νήσου  Χίου, στα   κεντρικά  τουρκικά  παράλια  του  Αιγαίου   πελάγους . Βρίσκεται  90 χλμ. από την  Κρήνη  (σημερινό  Τσεσμέ) που βρίσκεται απέναντι  από  την  πόλη  της   Χίου.

Μέχρι  πρίν  την  Μικρασιατική  καταστροφή  του 1922 η   Σμύρνη  αριθμούσε  370.000   κάτοικοι , εκ των  οποίων  165.000  ήταν  Έλληνες  , 80.000 Οθωμανοί  Τούρκοι ,55.000  Εβραίοι , 40.000   Αρμενοί , 6.000   Λεβαντίνοι  και 30.000  διάφοροι  άλλοι  ξένοι. Επικράτουσα   γλώσσα   ήταν  η ελληνική.

Τα  σπίτια  είναι  αρκετά  μεγάλα   και  οχι  πλέον   μονοκατοικίες  ,αλλά πολυκατοικίες  με οροφές. Ήταν σαν ψααροχώρι  και   δεν  είχε  ρυμοτομία  και η ενδυμασία  των κατοίκων  ήταν  παραδοσιακή. Βρίσκεται   στα  παράλια    τησ Μικράς   Ασίας . Τα οικονομικά  της  είναι   πολύ  πιο  αυξημένη  από  το   1851. Επίσης  τότε   η  επικρατούσα γλώσσα  ήταν  η καθαρεύουσα, ενώ  τώρα  είναι  η  τούρκικη  γλώσσα. Τότε   τα   σπίτια  δεν  είχαν   μπαλκόνια. Οι δρόμοι   αν  και  ήταν  μεγάλοι  και   πλακόστροτοι  δεν  υπήρχαν  αυτοκίνητα  στους  δρόμους. Ενώ  τώρα  είναι  όλα  ανανεωμένα  και  σύνχρονα.

Της  μαθήτριας   της  ΣΤ1  τάξης  Ραφαέλα  Νάτση .

ΤΑ ΨΗΦΙΔΩΤΑ ΜΑΣ

Με τους μαθητές της Ε₂   τάξης  στα πλαίσια του μαθήματος των Θρησκευτικών κατά τη διάρκεια του Β΄ τριμήνου (χειμώνας 2013) ασχοληθήκαμε με τη βυζαντινή τέχνη (αρχιτεκτονική, τοιχογραφία, ψηφιδωτά, παλαιογραφία, μικροτεχνία). Παρατηρήσαμε και αναλύσαμε επιλεγμένες βυζαντινές εικόνες από το διαδίκτυο, μιλήσαμε για την ιερατική προοπτική, για τον επιτόπιο τρόπο κατασκευής των τοιχογραφιών και των ψηφιδωτών, για τα φυσικά χρώματα και τα υλικά που χρησιμοποιούνταν, για τη συντομογραφική μορφή  γραφής που αναγράφεται σ’ αυτές, για το ρόλο των εικόνων ως ‘βιβλία των αγραμμάτων’ και τη συγκεκριμένη  θέση που καταλαμβάνουν στις εκκλησίες (εικονογραφικές ζώνες) μεταφέροντας συγκεκριμένα μηνύματα της υπερκόσμιας και κοσμικής εξουσίας. Μάθαμε επίσης, πώς να επεξεργαζόμαστε και να αντλούμε στοιχεία από  τη λεζάντα των εικόνων (τίτλος, χωροχρονικό πλαίσιο, μέρος στο οποίο βρίσκεται σήμερα)

Συγκεντρώσαμε –βάσει προεπιλεγμένων ερωτήσεων- και παρουσιάσαμε στην τάξη, ατομικά ή ομαδικά, εικόνες και πληροφορίες για την Αγία του Θεού Σοφία, αποδελτιώνοντας υλικό από το διαδίκτυο, εξωσχολικά βιβλία και το σχολικό εγχειρίδιο. Περιηγηθήκαμε  διαδικτυακά στο εσωτερικό της, το θαυμάσαμε  και αναγνωρίσαμε τόσο τις αρχιτεκτονικές καινοτομίες όσο και τις μεταγενέστερες προσθήκες που επιβλήθηκαν στο αρχιτεκτόνημα.

Τέλος πήραμε ιδέες από κατασκευές παλαιότερων μαθητών του σχολείου μας και συνθέσαμε από διαφόρων ειδών υλικά τα δικά μας ψηφιδωτά, σε σχέδια, χρώματα και μεγέθη της επιλογής μας. Σας τα παρουσιάζουμε εδώ.

Αναστασία Ν. Μαργέτη

ids=”392,394,395,396,397,398,393″]