Το 100ο Δημοτικό σχολείο είχε φέτος την τιμή και την τύχη να επιλεγεί από το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ. ως συνεργαζόμενο σχολείο για την Πρακτική Άσκηση των φοιτητριών και φοιτητών του. Στο πλαίσιο αυτό 25 φοιτήτριες χωρισμένες σε ομάδες εντάχθηκαν σε 5 από τα 10 τμήματα του Σχολείου μας, όπου αρχικά παρακολούθησαν τη διεξαγωγή του μαθήματος σε αυτά από τις/τους δασκάλες/λους των τμημάτων και στη συνέχεια έκαναν και οι ίδιες μάθημα, αρχικά με μετωπική διδασκαλία, στη συνέχεια με ομαδοσυνεργατική, και την τελευταία τους εβδομάδα με τη μέθοδο project.
Η Πρακτική Άσκηση αποτελεί απαραίτητο στοιχείο του προγράμματος σπουδών όλων των πανεπιστημιακών σχολών που έχουν ως αντικείμενο την εκπαίδευση παιδιών, καθώς δίνεται η δυνατότητα στις τελειόφοιτες/τους φοιτήτριες και φοιτητές να ζήσουν από κοντά την ατμόσφαιρα εργασίας των χώρων που στοχεύουν να εργαστούν μελλοντικά, να έρθουν σε επαφή με τα παιδιά, να δουν τον τρόπο εργασίας παλαιότερων συναδέλφων και να κάνουν μία γνωριμία από πρώτο χέρι με τα προβλήματα που θα συναντήσουν στον επαγγελματικό κλάδο που επέλεξαν.
Δεν είναι όμως μόνο οι φοιτητές/τριες κερδισμένοι από αυτήν τη διαδικασία, αλλά ταυτόχρονα αποκομίζει πολλά και το ίδιο το Σχολείο.
Οι επιστήμες της Παιδαγωγικής, της Διδακτικής, της Ψυχολογίας και όλες οι άλλες που εμπλέκονται στην παιδαγωγική διαδικασία, εξελίσσονται, όπως φυσικά και κάθε άλλη επιστήμη. Ένας Έλληνας εκπαιδευτικός, που έχει τελειώσει πριν από λίγα ή περισσότερα χρόνια το Πανεπιστήμιο, αν δε φροντίσει από μόνος του να ψάξει και να ενημερωθεί, όσο γίνεται βέβαια, από σχετικά βιβλία, αδυνατεί να παρακολουθήσει αυτές τις εξελίξεις, επειδή ο τομέας της επιμόρφωσης ανέκαθεν πάσχει στη χώρα μας, καθώς γίνεται ευκαιριακά, ανοργάνωτα και ενίοτε αλλοπρόσαλλα (τα ΠΕΚ που τον είχαν ως έναν βαθμό αναλάβει έχουν παραμεληθεί, ενώ τα Διδασκαλεία, χώροι όπου παρεχόταν ουσιώδης επιμόρφωση, έχουν – για οικονομικούς κυρίως λόγους – καταργηθεί). Οι μόνοι χώροι επομένως όπου έρχονται οι νέες εξελίξεις και καλλιεργούνται οργανωμένα καινοτόμες ιδέες, είναι τα Πανεπιστήμια. Για έναν έμπειρο εκπαιδευτικό, η παρακολούθηση της διδακτικής προσπάθειας ενός φοιτητή, που προσπαθεί να εφαρμόσει στην τάξη κάτι καινούριο που διδάχθηκε στη σχολή του, όσο κι αν διακρίνεται από το άγχος και τον υπερβάλλοντα ζήλο του αρχάριου, προσφέρει επιστημονική ενημέρωση και νέες ιδέες.

Και στα παιδιά όμως δίνεται η ευκαιρία να αλλάξουν παραστάσεις, να συναναστραφούν με άλλους εκπαιδευτικούς, να κάνουν μαθήματα διαφορετικά από τα καθημερινά (στα οποία μας βουλιάζει η προσκόλληση στο βιβλίο), να μάθουν με νέους τρόπους (για όσους δεν το γνωρίζουν και ανησυχούν για την «ύλη» ή για την παιδαγωγική ατμόσφαιρα στα εμπλεκόμενα τμήματα, θα ήθελα να θυμίσω πως στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση έχουμε ευτυχώς προ πολλού αποκολληθεί από τη «σοφία» του ενός βιβλίου και εφαρμόζουμε καινοτόμα ομαδικά ερευνητικά προγράμματα που βοηθούν τα παιδιά, και στον γνωστικό τομέα, και στη διάπλαση της προσωπικότητάς τους, με βάση πάντα τους επιδιωκόμενους στόχους από τα αναλυτικά μας προγράμματα), αλλά και να έρθουν κοντά με άτομα οδηγούμενα από τον ενθουσιασμό των νιάτων τους και από την ανεξάντλητη ακόμα δημιουργικότητά τους.
Δείγμα από αυτές τις υπέροχες προσπάθειες των παιδιών μας και των φοιτητριών μπορείτε να δείτε στο υλικό που έχουμε αναρτήσει στο blog του σχολείου.

ΣΤ2 ΤΜΗΜΑ

Δ1 ΤΜΗΜΑ

Project1 test

Γ ΤΑΞΗ

Ε1 ΤΜΗΜΑ

https://drive.google.com/file/d/1VP52ZsPga0UG1Qz-0kAiaCRNyc_9Ydsi/view?usp=sharing

Ο Διευθυντής του Σχολείου
Φάνης Καψωμάνης