Ακόμη μια σχολική χρονιά πλησιάζει στο τέλος της. Πριν όμως οριστικά τελειώσει και περάσει στην ιστορία, θέλω να κάνω μια σύντομη αναδρομή σε γεγονότα και δράσεις που τη στιγμάτισαν, με εκφραστή της το Βυζαντινό Χορό του Σχολείου, και να εκφράσω τις ευχαριστίες και την ευγνωμοσύνη μου σε όλους όσοι συμμετείχαν και συνέβαλαν στην επιτυχή ολοκλήρωση αυτών των δράσεων.

Βεβαίως πρωταγωνιστές σε όλες αυτές τις δράσεις υπήρξαν οι μαθητές του Σχολείου. Χωρίς αυτούς δε θα μπορούσε να γίνει τίποτε, αλλά και χωρίς τη δική τους θέληση και επιμονή για διάκριση πάλι το αποτέλεσμα ίσως να ήταν διαφορετικό. Φέτος για το Βυζαντινό Χορό ήταν μια χρονιά ιδιαίτερη και θα το εξηγήσω στη συνέχεια.

Το πλήθος των συμμετεχόντων μαθητών στο Μουσικό Σύνολο ήταν ίσως το μεγαλύτερο που έχω ποτέ συναντήσει. Και υπήρχαν μαθητές «μικροί» ηλικιακά και χωρίς ιδιαίτερες γνώσεις, αλλά και «μεγάλοι»,  μεγαλύτερων τάξεων με γνώσεις περισσότερες και σεβαστή εμπειρία. Η συνεργασία και η σύμπραξη όλων αυτών έφερε σε πέρας το πιο δύσκολο και απαιτητικό πρόγραμμα εκδηλώσεων των τελευταίων χρόνων!

Το Νοέμβριο 2024  κάναμε εκδρομή – εξόρμηση στην Τσαγκαράδα για την πανήγυρη των Ταξιαρχών στον ομώνυμο Ιερό Ναό και η χορωδία μας απέσπασε τις ευχαριστίες και τα συγχαρητήρια των τοπικών αρχόντων και τις ευλογίες του Αγιορείτη Ιερομονάχου π. Σεραφείμ Ξενοφωντινού για τη συμμετοχή μας στη θεία Λειτουργία. Οι μεγάλοι μαθητές μας με τους μικρούς σε μια άριστη συνεργασία και μύηση στα μονοπάτια της εκκλησιαστικής μας μουσικής παράδοσης.

Τον Ιανουάριο κατά την εορτή των Τριών Ιεραρχών ψάλλαμε στον Ιερό Ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Βόλου, όπου τελέστηκε η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία προς τιμή των προστατών της Παιδείας  με την παρουσία της Υφυπουργού Παιδείας, των Προϊσταμένων των  Διευθύνσεων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Νομού και εκπροσώπων των Σχολείων της πόλης. Η συμμετοχή μας στην λατρευτική αυτή εόρτια σύναξη έχει εδώ και λίγα χρόνια καθιερωθεί και αποτελεί τιμή για το Σχολείο μας.

Το Φεβρουάριο το Μουσικό Σύνολο ταξίδεψε στη Βιέννη της Αυστρίας και κατά την  εκεί παραμονή μας είχαμε τη μεγάλη χαρά να ψάλλουμε στον ορθόδοξη Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου μαζί με τη χορωδία του ναού. Μια εμπειρία που θα μας μείνει αξέχαστη,  όπως και στην ελληνική κοινότητα της Βιέννης καθώς και στην τοπική εκκλησία. Η συγκίνηση του κόσμου αλλά και τα λόγια ευχαριστίας στην ελληνική Πρεσβεία ηχούν ακόμη στα αυτιά μου. Οι μαθητές που συμμετείχαν έδειξαν πραγματικά το ήθος και την παιδεία τους σε κάθε χώρο που επισκεφθήκαμε σε κάθε άνθρωπο με τον οποίο επικοινωνήσαμε.

Στις 11 Απριλίου πραγματοποιήσαμε μια συναυλία που αρκετά χρόνια πριν είχαμε σχεδιάσει να πραγματοποιήσουμε. Το πλήρωμα του χρόνου ήρθε φέτος και η σεμνή και κατανυκτική αυτή εκδήλωση έγινε με τη βοήθεια και την στήριξη κάποιων ανθρώπων που μας συμπαραστέκονται αθόρυβα και χωρίς να επιζητούν προβολή και διαφήμιση. Οφείλω και σ΄ αυτούς  ευχαριστίες τις οποίες δημόσια θα εκφράσω στο τέλος αυτού του κειμένου.  Στην εκδήλωση αυτή ο Βυζαντινός χορός του Σχολείου και η χορωδία της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος και Αλμυρού παρουσίασαν ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδος που ερμήνευσε ο λόγος του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη μας στο βιβλίο του «Διψώ».  Χαρακτηριστικά της εκδήλωσης αυτής ήταν η παρουσίαση του βιβλίου, η αντιφωνική ψαλμώδηση των ύμνων από τα αναλόγια της εκκλησίας κατά τον τύπο της τέλεσης μιας ακολουθίας, η συμμετοχή στους χορούς πλήθους  νεαρών μαθητών  και μαθητριών, η παρουσία του κόσμου που με «δίψα» προσήλθε για να ξεδιψάσει από το λόγο και τις φωνές των παιδιών, αλλά δύο ήταν αυτά που δεν θα ξεχάσω ποτέ από όσα συνέβησαν εκείνο το απόγευμα στο Ναό.

Το πρώτο η συμμετοχή των ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ μαθητών του Σχολείου μας στο Βυζαντινό χορό! Ήταν μια στιγμή συγκίνησης όλη αυτή η εκδήλωση. Μαθητές μιας άλλης εποχής, σημερινοί οικογενειάρχες και επαγγελματίες με διακρίσεις στη ζωή τους ήρθαν να συνδράμουν ως άλλοι Σαμαρείτες τους νέους μαθητές του Σχολείου μας! Η πρόσκληση έγινε πρόκληση για σύμπραξη, μαθητεία και διδασκαλία συνάμα, για τους μαθητές μας. Η χαρά απερίγραπτη και η συγκίνησή μου τεράστια, οι θύμησες πολλές και οι αναμνήσεις ακόμα με παιδεύουν. Η μουσική μας ενώνει, μας συνδέει με τη χαρά, με την αγάπη, με το παρελθόν και το παρόν, με το είναι μας.  Παιδιά σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου και εύχομαι ο Θεός να σας χαρίζει υγεία και προκοπή. Ελπίζω η συμμετοχή σας αυτή να ήταν μόνο η αφετηρία.

Το δεύτερο ήταν γεγονός ήταν η αφιέρωση αυτής της εκδήλωσης στο πρόσωπο του σεβαστού Ποιμενάρχη μας, που κοντά 2,5 δεκαετίες τώρα μας στηρίζει και μας ενδυναμώνει με το λόγο του, τα έργα του και προβάλει το Σχολείο μας σε κάθε ευκαιρία. Η αγάπη  με την οποία μας περιβάλει είναι διάχυτη και το ενδιαφέρον του για τη αποστολή μας συνεχές. Το ελάχιστο που σκεφτήκαμε με την πρώην Διευθύντρια του Σχολείου κ. Αρετή Τζανετοπούλου ήταν να του αφιερώσουμε μια εκδήλωση και μάλιστα τώρα που συμπληρώθηκαν 25 και πλέον χρόνια Ποιμαντικής Διακονίας στην πόλη μας. Το Σχολείο αναγνωρίζει τους Ποιμένες και Διδασκάλους του και το απέδειξε για άλλη μια φορά.

Φτάνοντας στο τέλος της χρονιάς η σχεδόν κατ΄ έτος  συμμετοχή μας στο Φεστιβάλ «Άδοντες και Ψάλλοντες εν τη καρδία ημών» που γίνεται στην Καβάλα αποτέλεσε το επιστέγασμα αυτής της σχολικής χρονιάς. Η παρουσία μας φέτος στην ακολουθία της Θείας Λειτουργίας στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου έγινε μόνο με τους νέους μαθητές του Μουσικού μας Συνόλου, που ενώ ρίχτηκαν στα βαθιά  κατάφεραν να αναδείξουν τα χαρίσματά τους και να ξεκινήσουν να γράφουν τη δική τους ιστορία.

Η δική μου ιστορία όμως έφτασε στο τέλος της για φέτος. Θέλω να ευχαριστήσω τους εκλεκτούς μαθητές μας και να τους ευχηθώ καλή πρόοδο στη ζωή τους και να είναι πάντοτε φιλομαθείς και επιμελείς. Ευχαριστίες οφείλω όμως και στους συναδέλφους μου που με στήριξαν και με ανέχθηκαν, με βοήθησαν και σεβάστηκαν τις αδυναμίες μου, αναπλήρωσαν τα ελλείμματά μου και ολοκλήρωσαν το έργο μου:  κ. Γκαβαλέκα Ευσταθία, κ. Σπαθή Μαρία, κ. Θεοπίστη Μπαλατσού, κ. Ευαγγέλου Φαίυ, κ. Δήμητρα Μελέτη, κ. Νεκτάριο Δεμελή, κ. Παναγιώτη Μελέτη, κ. Κωνσταντίνο Δεδούση, κ. Ευάγγελο Μπαντελά και  κ. Αχιλλέα Τίγκα.  Και τέλος, στους γονείς που μας εμπιστεύονται ό,τι πολυτιμότερο έχουν: τα παιδιά τους και θέλω να τους διαβεβαιώσω ότι  οτιδήποτε κάνουμε είναι γιατί αυτά τα παιδιά είναι και «δικά μας παιδιά».

Εκτός όμως από τους συναδέλφους ευχαριστίες για ό,τι έζησα φέτος οφείλω στους: κ. Ευστάθιο Γραμμένο, κ. Αποστόλη Αντωνίου, π. Σεραφείμ Ξενοφωντινό,  κ. Νικόλαο Βέη, π. Σεραφείμ Κοντακτσή, κ. Νικόλαο Ευαγγελινό, κ. Αντώνιο Χούτο, π. Ιωάννη  Νικολίτση,  κ. Δημήτριο Αποστολάκη και κ. Δημήτριο Μητσάκη.

Λήψη αρχείου

Λήψη αρχείου

Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα, τα ίδια παιδιά ταξίδεψαν στη Νίκαια της Γαλλίας έπειτα από πρόσκληση της ελληνικής ομογένειας, όπου τραγούδησαν για τα 60 χρόνια της ελληνικής ομογένειας στη Γαλλία και στο Μονακό. Το βυζαντινό σχήμα του Μουσικού Σχολείου, έψαλλε παρουσία του Παναγιότατου Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου στον καθεδρικό ναό του Μονακό, εκπροσωπώντας (μαθητές και καθηγητές) την πόλη μας με τον καλύτερο τρόπο. Στιγμές από αυτό το ταξίδι

Ο φορέας πολιτισμού της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος και Αλμυρού «Μαγνήτων Κιβωτός , για την διάσωση του πολιτιστικού αποθέματος» και το Μουσικό Σχολείο Βόλου, διοργάνωσαν την Παρασκευή 13/2 στο Συνεδριακό Κέντρο Θεσσαλίας, στα Μελισσάτικα, Μουσική Συναυλία με θέμα: «Η Θάλασσά μας , η Θάλασσα όλων των Ελλήνων».

Σε αυτήν, συμμετείχαν τα μουσικά σύνολα:

Βυζαντινό Σύνολο με υπεύθυνο τον κ. Παυλίδη Ευάγγελο.

Πιανιστικό Σύνολο με υπεύθυνους την Δέσποινα Μάργαρη και τον Γιάτσο Γεώργιο.

Σύνολο Πολυπολιτισμικής μουσικής και αυτοσχεδιασμού με υπεύθυνο τον Πέπο Σάλεμ.

Κιθαριστικό Σύνολο με υπεύθυνους την Ιλεάνα-Μαρία Μάρδα και τον Γιώργο Χατζηπολίτη και τη συμμετοχή των κ.κ. Χρήστου Λιόλα και Χρήστου Σαρκατζή.

Το μουσικό σύνολο «Νίκος Ξυλούρης» με υπεύθυνο τον Μιχάλη Χατζηκοτέλη και τη συμμετοχή της κ. Λυγερή Βλαχογιάννη.

Σύνολο Παραδοσιακής Μουσικής με χορωδία και ορχήστρα και υπεύθυνο τον Βασίλη Αγροκώστα και τη συμμετοχή του κ. Παναγιώτη Κατσικλή.

Το βράδυ της Μεγάλης Τρίτης, ψάλλεται στις Εκκλησίες ο όρθρος της Μεγάλης Τετάρτης. Το τελευταίο τροπάριο στην ακολουθία είναι αυτό της ευσεβούς και λόγιας ποιήτριας του Βυζαντίου, Κασσιανής. Στο συναξάρι της ημέρας διαβάζουμε την ιστορία της σύνθεσης του ποιητικού κειμένου:

Η Ευφροσύνη, μητέρα του αυτοκράτορα Θεόφιλου και κόρη του Κωνσταντίνου του ΣΤ’, στην προσπάθειά της να παντρέψη το γιο της, το έτος 830μ.Χ, διοργάνωσε στην μεγαλόπρεπη αίθουσα Τρικλίνιο των ανακτόρων της Κωνσταντινούπολης, μεγάλη σύναξη από τις πιο όμορφες κοπέλες της Αυτοκρατορίας. Η προσέλευση υπήρξε μεγάλη από «καλλίστας παρθένους». Κι όταν παρατάχθηκαν στη σειρά, καθισμένες πάνω σε πολυτελή ανάκλιντρα, ο αυτοκράτορας Θεόφιλος περιήλθε μπροστά τους να διαλέξη την μέλλουσα σύζυγό του και αυτοκράτειρα, δίνοντας σε όποια διάλεγε ένα χρυσό μήλο.

Η ομορφότερη ήταν η Κασσιανή, που η ομορφιά της θάμπωσε το νεαρό Θεόφιλο και σ’ αυτήν επρόκειτο να δώση το μήλο, σύμβολο της προτίμησής του. Θέλοντας όμως να διαπιστώση αν και η εξυπνάδα της ήταν ανάλογη με την ομορφιά της, της είπε: «Ως άρα δια γυναικός ερρύη τα φαύλα» («Από τη γυναίκα ξεκινούν τα κακά πράγματα»), υπονοώντας την Εύα. Η Κασσιανή όμως δεν ξαφνιάστηκε και θέλοντας να δείξη και την εξυπνάδα της απάντησε: «Αλλά και δια γυναικός πηγάζει τα κρείττονα» («Και από τη γυναίκα πηγάζουν τα καλύτερα, τα ευγενέστερα»), υπονοώντας την Παναγία, που έφερε στον κόσμο το μεγαλύτερο αγαθό.

Αυτή όμως η πράγματι έξυπνη απάντηση χαρακτηρίσθηκε από τον Θεόφιλο ότι περιείχε και κάποια προπέτεια και επιπολαιότητα, οπότε έδωσε το μήλο στην επίσης ωραία, αλλά και σεμνή Θεοδώρα.

Η Κασσιανή απογοητεύθηκε από την αποτυχία της και πήρε την απόφαση να αποτραβηχτεί

από τον κόσμο και να μονάση. Έκτισε με δικά της χρήματα ένα μοναστήρι, που πήρε αργότερα το όνομά της, ντύθηκε το μοναχικό σχήμα και αφιερώθηκε στη λατρεία του Χριστού και στην ποίηση, συνδυάζοντας έτσι τη βαθειά ευσέβεια και την κλίση της στα γράμματα. Λέγεται μάλιστα ότι μετά την αποτυχία της είπε: «Επειδή δεν έγινα βασίλισσα του προσκαίρου τούτου κόσμου, θα γίνω υπήκοος της αιωνίας Βασιλείας του Χριστού».

Εκεί στο μοναστήρι εκδηλώθηκε και το έμφυτο καλλιτεχνικό της ταλέντο και το βαθύ θρησκευτικό της συναίσθημα συνθέτοντας εκκλησιαστικούς ύμνους, τροπάρια, Ιδιόμελα. Εκεί στην ήσυχη και υποβλητική ατμόσφαιρα του μοναστηριού συνέθεσε και το περίφημο Ιδιόμελο «Τροπάριο της Κασσιανής» από το όνομά της, που αργότερα η Ορθόδοξη Εκκλησία το καθιέρωσε ως Δοξαστικό των Αποστίχων του Όρθρου της Μεγάλης Τετάρτης.

Φαίνεται καθαρά ότι η Κασσιανή εμπνεύστηκε το Ιδιόμελο αυτό τροπάριο από τα λόγια των Ευαγγελιστών, που δεν αναφέρονται στη Μαρία τη Μαγδαληνή, όπως πολλοί πιστεύουν, αλλά στην ανώνυμη αμαρτωλή γυναίκα, τη μοιχαλίδα, που ο Χριστός έσωσε από βέβαιο λιθοβολισμό του έξαλλου πλήθους των Φαρισαίων για το ηθικό της παράπτωμα, με εκείνα τα λόγια Του: «Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω επ’ αυτήν». Και όταν αργότερα ο Ιησούς βρέθηκε στο σπίτι του Σίμωνα του Φαρισαίου του λεπρού, η αμαρτωλή εκείνη γυναίκα αισθάνεται την ανάγκη να πάει  να εκφράσει την ευγνωμοσύνη και αφοσίωσή της στον Σωτήρα Χριστό. Αγοράζει αρώματα, ντύνεται ταπεινά και σεμνά και ταπεινωμένη και συντετριμμένη, με δάκρυα στα μάτια, έρχεται και πλένει τα πόδια του Ιησού και τα σκουπίζει με τα ξέπλεκα μαλλιά της. Τα δάκρυά της εκείνα ήταν δάκρυα ελέους και συντριβής και κλαίει με πάθος να την ευσπλαχνιστεί ο Θεός της αγάπης και της συγχώρεσης.

Το τροπάριο αυτό απέδωσε τη Μεγάλη Τρίτη του 2013 (30/4/2013) ο Βυζαντινός χορός του Σχολείου μας στον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής Βόλου χοροστατούντος του Σεβασμιότατου Ποιμενάρχη μας κ. Ιγνατίου.

Στην Τσαγκαράδα του Πηλίου τα τελευταία χρόνια στην εορτή των Ταξιαρχών (8 Νοεμβρίου) διοργανώνεται μια πνευματική σύναξη των κατοίκων αλλά και άλλων προσκυνητών με επίκεντρο τις ακολουθίες του εσπερινού, του όρθρου και τις Θείας Λειτουργίας στο πανηγυρίζοντα ομώνυμο Ιερό Ναό. Τις εκδηλώσεις αυτές με την παρουσία του λαμπρύνει ο ιερομόναχος π. Σεραφείμ Ξενοφωντινός  από την Ιερά Μονή Ξενοφώντος του Αγίου Όρους. Τα 2 τελευταία χρόνια κατόπιν προσκλήσεως και ευγενούς φιλοξενίας παραβρέθηκε και έψαλε ο Βυζαντινός χορός του Μουσικού Σχολείου Βόλου.

Η προσευχή μας…

Το Μουσικό Σχολείο Βόλου συμμετείχε στις εκδηλώσεις προς τιμήν του Αποστόλου Παύλου, που διοργάνωσε το Μουσικό Σχολείου Καβάλας,  με το Βυζαντινό χορό, ο οποίος έψαλε στην Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον Μητροπολιτικό Ναό της Καβάλας το Μάιο του 2023.

Στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Νέας Ιωνίας πραγματοποιήθηκε στις 18 Απριλίου 2016 εκδήλωση του Μουσικού Σχολείου Βόλου, με τίτλο «Ύμνους υφαίνειν» – Η υμνογραφία συναντά τη βυζαντινή και ευρωπαϊκή χορωδιακή μουσική. Στην εκδήλωση συνέπραξαν τα μουσικά σύνολα α) του Βυζαντινού χορού, υπό τη διεύθυνση του Πρωτοψάλτου και Καθηγητού κ. Ευαγγέλου Παυλίδη και β) της χορωδίας ελληνικής μουσικής, υπό τη διεύθυνση της Καθηγήτριας κ. Κερασίας Σιάρα, αποδίδοντας θαυμάσια εκλεκτούς Ύμνους και άσματα, ενόψει της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδος.
Στην εκδήλωση παρέστησαν ο Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, ο Διευθυντής Β/θμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας κ. Σωκράτης Σαβελίδης και πλήθος κόσμου.
Κορυφαία στιγμή της εκδήλωσης ήταν η βράβευση δύο εκλεκτών προσωπικοτήτων της μουσικής τέχνης και παράδοσης, από το Μουσικό Σχολείο, του Πρωτοψάλτου της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος και Καθηγητού Βυζ. Μουσικής κ. Μιχαήλ Μελέτης και του διακεκριμένου μαέστρου κ. Γιάννη Καρκάλα, για την πολυχρόνια προσφορά τους στην Μουσική. Για τους τιμωμένους μίλησε η Δ/ντρια του Σχολείου κ. Αρετή Τζαννετοπούλου, η οποία αναφέρθηκε στο έργο τους, ενώ επεσήμανε την σπουδαία εργασία που συντελείται στο σχολείο, με την αρμονική συνεργασία όλων, μαθητών και εκπαιδευτικού προσωπικού.
Από τη μεριά του, ο κ. Μελέτης, ιδιαίτερα συγκινημένος ευχαρίστησε την κ. Τζαννετοπούλου, που χαρακτήρισε «ψυχή του σχολείου», για την τιμή και εξέφρασε την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι πολλοί από τους καθηγητές του Μουσικού Σχολείου είναι μαθητές του. Ο κ. Καρκάλας χαρακτήρισε το Μουσικό Σχολείο «το καλύτερο της Ελλάδος» και τόνισε ιδιαίτερα την συμβολή της διευθύντριας στην σπουδαία πορεία του σχολείου.