cristipapa's blog

Η διδασκαλία της Αγγλικής στη δημόσια εκπαίδευση αν και προϋπόθεση στην αναζήτηση εργασίας, δεν συγκεντρώνει τη δέουσα προσοχή, παρά τις προσπάθειες των εκάστοτε συμβούλων. Και πώς θα μπορούσε άλλωστε, εφόσον και το εκπαιδευτικό υλικό είναι αρκετά ανιαρό για τους μαθητές, με ίσως μοναδική εξαίρεση το βιβλίο της Β’ Γυμνασίου για τους προχωρημένους (με λεξιλόγιο συχνά πολύ εξεζητημένο για το συγκεκριμένο επίπεδο), αλλά και το γεγονός ότι οι διδακτικές ώρες τείνουν να μειώνονται με πρόσφατο παράδειγμα εκείνο της Α’ Γυμνασίου. Τέλος, οι μαθητές δεν έχουν κάποιο χειροπιαστό στόχο που θα οδηγούσε ενδεχομένως στην απόκτηση ενός πιστοποιητικού με το τέλος κάποιων κύκλων μαθημάτων.

Σχετικά λοιπόν με την πρόκληση του ενδιαφέροντος των μαθητών, μια πρόταση θα ήταν η εισαγωγή της αγγλικής λογοτεχνίας στα σχολεία, με διαβάθμιση δυσκολίας ανάλογα το επίπεδο, αλλά σύμφωνα με τις παραμέτρους που διδάσκεται γενικότερα η λογοτεχνία και τους στόχους που αυτή εξυπηρετεί. Είναι γνωστό, ότι μέσα από την ανάγνωση κειμένων, η εκμάθηση μιας γλώσσας γίνεται ανεπαίσθητα, εφόσον ο αναγνώστης στοχεύει στην ευρύτερη κατανόηση και όχι σε ειδικούς λεξιλογικούς και γραμματικούς όρους. Παράλληλα, εκτίθεται σε πολιτιστικά και πολιτισμικά στοιχεία της εν λόγω χώρας με πιο φυσικό τρόπο, ενώ γίνεται δέκτης και κριτής αξιών και ηθικών αρχών, πράγμα που αποτελεί άλλωστε και το σημαντικότερο στόχο της λογοτεχνίας.

Η συμμετοχή των μαθητών μέσα από τον γραπτό και τον προφορικό λόγο, χωρίς ιδιαίτερη έμφαση στη διόρθωση μεμονωμένων γραμματικών λαθών αλλά δίνοντας μεγαλύτερη βαρύτητα στην ενθάρρυνση των εμπλεκομένων και την παραγωγή κατανοητών εργασιών, ενδεχομένως να λειτουργήσει θετικά για την επίτευξη των στόχων που προαναφέρθηκαν και συντελούν σε μια πιο ολική μάθηση της ξένης γλώσσας. Επίσης, το μάθημα θα παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον, δεδομένου βεβαίως η επιλογή και της θεματολογίας εκτός του επιπέδου δυσκολίας να ανταποκρίνεται στην ηλικιακή σύνθεση των μαθητών.

Ήδη σε πειραματικό σχολείο του Ευόσμου έχει ξεκινήσει σχετική εφαρμογή.              Διδασκαλία Αγγλικής Λογοτεχνίας

Διαβάστε όλο το άρθρο »

Είναι από τις λίγες φορές που η Πρωτοχρονιά μας βρήκε μέσα σε βαρύ κλίμα, με το κρουαζιερόπλοιο που φλεγόταν στην Αδριατική, προκαλώντας αγανάκτηση, οργή  αλλά και μια δυσοίωνη μεταφυσική διαίσθηση για τον ερχομό του νέου χρόνου, που εκτός των άλλων διακατέχεται από τον πυρετό περισσότερο πολιτικών αντιπαραθέσεων παρά  υποσχέσεων εν όψει της προαναγγελίας πρόωρων εκλογών. Μετά από 5 χρόνια λιτότητας και εξαντλητικής υπομονής, οι Έλληνες καλούνται να πάρουν σημαντικές αποφάσεις σκεπτόμενοι το κοινό συμφέρον μέσα πάντοτε απ’ τη σκοπιά των προσωπικών προτιμήσεων και ως συνήθως, έχοντας εκτεθεί σε κινδυνολογίες και κατευθυνόμενη πληροφόρηση. Είναι αλήθεια ότι η κρίση, ενδεχομένως, μέσα από την ανασφάλεια που προκάλεσε εν όψει αξιολογήσεων και της απειλής της απόλυσης, να συνέβαλε στην αναβάθμιση της ποιότητας και της αποδοτικότητας κάποιων υπαλλήλων, δημοσίων και μη. Το ίδιο όμως δεν μπορεί να ειπωθεί και για το γενικότερο σύνολο της κοινωνίας. Ειλικρινά εύχομαι η όποια νέα κυβέρνηση να δώσει κάποια λύση στο βιοποριστικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν πολλοί συνάνθρωποί μας και να έχουμε πιο αποτελεσματική παιδεία και υγεία.

Και αν οι έρευνες και οι εικόνες δεν μας λένε κάτι, ας μην ξεχνάμε ότι πρόσφατα η ΕΛΣΤΑΤ μάς έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου φωνάζοντάς μας: “SOS Τα Ελληνόπουλα πεινάνε”.