Μετά τη συζήτηση για τις διακοπές του Πάσχα : για το πώς περάσαμε , που πήγαμε και πώς νιώσαμε, τι μας έλειψε από το σχολείο και ένα σωρό άλλα, μπήκαμε για τα καλά στο κλίμα συνεχίζοντας τις δράσεις για το πρόγραμμα   ” η ζωή στην αρχαία Ελλάδα” .

Ολοκληρώσαμε την ενότητα για τους Θεούς του Ολύμπου δουλεύοντας τα συναισθήματα  θυμός, ζήλια, αγάπη.

 

 

 

 

Το δεύτερο ερώτημα που έθεσαν τα παιδια για να ερευνήσουμε είναι  “που ζούσαν οι αρχαίοι Ελληνες”. Είδαμε λοιπόν εικόνες, ερευνήσαμε σε βιβλία και διαδίκτυο και μιλήσαμε για την πόλη-κράτος και τις ακροπόλεις και για τα σπίτια στην αρχαία Ελλάδα.

   Είδαμε στον διαδίκτυο και την ιστορία του Παρθενώνα στο πέρασμα των χρόνων και μιλήσαμε για τον Έλγιν και την περιπέτεια των κλεμμένων που βρίσκονται μακριά από τη θέση τους.

Τα παιδιά εκφράστηκαν μέσω της ζωγραφικής και ιδού κάποια από τα έργα τους:

Η πόλη-κράτος που θα΄θελα να ζω

 

 

Το σπίτι μου στην αρχαία Ελλάδα

 

Πώς θα ήμουν ντυμένος-η  αν ζούσα τότε;

Αφού παρατηρήσαμε τα ρούχα που φορούσαν, τα μαλλιά και τα αξεσουάρ των γυναικών τα παιδιά φαντάστηκαν τον εαυτό τους και τον ζωγράφισαν.

Αν ζούσαν σήμερα οι Θεοί του Ολύμπου τι επάγγελμα θα έκανε ο καθένας τους; Οι απαντήσεις των παιδιών ήταν καταπληκτικές καθώς συνδύασαν τα χαρακτηριστικά των Θεών με τα ανάλογα επαγγέλματα.

   Ανασύραμε από τη μνήμη μας όσα είδαμε στο Αρχαιοελληνικό αγρόκτημα που επισκεφτήκαμε , είδαμε εικόνες , διαβάσαμε βιβλία σχετικά και συζητήσαμε για τα επαγγέλματα στην αρχαία Ελλάδα . Σταθήκαμε κυρίως στον αγγειοπλάστη, είδαμε βίντεο στο youtube για το πώς δουλεύει και αποφασίσαμε να γίνουμε κι εμείς φτιάχνοντας τα δικά μας αγγεία και σκεύη με πηλό.

    Επειδή όμως ήρθε και η Άνοιξη κι ας μην έχει ζεστάνει αρκετά, οι αγροί γέμισαν αγριολούλουδα και εμείς ασχοληθήκαμε με αυτά.

Διαβάσαμε από το βιβλίο  “οι μύθοι των λουλουδιών” για την παπαρούνα και την ανεμώνη, τον κρίνο και το τριαντάφυλλο  , είδαμε πια είναι αγριολούλουδα και ποια όχι, τα χρώματά τους, ποια μυρίζουν και ποια είναι άοσμα, διαλέξαμε τα αγαπημένα μας.

  Ακούσαμε το “Χαρούμενο λιβάδι” με την ανεπιθύμητη παπαρούνα που φύτρωσε στο λιβάδι με τις μαργαρίτες και συζητήσαμε για τη διαφορετικότητα και τον ρατσισμό. Είμαστε όλοι διαφορετικοί μα είμαστε και όλοι ίδιοι, δε φοβόμαστε  τον διαφορετικό από εμάς γιατί όλοι έχουμε μια κοινή γλώσσα τα συναισθήματά μας. Όλοι γελάμε, κλαίμε, είμαστε ευτυχισμένοι ή δυστυχισμένοι, πονάμε ή χαιρόμαστε , έχουμε τις ίδιες ανάγκες για να ζήσουμε όμορφα.

    Η ιστορία μας έδωσε μεγάλη έμπνευση και τα παιδιά σα μικροί καλλιτέχνες που είναι έφτιαξαν υπέροχα έργα τέχνης με διάφορες τεχνικές.

1. Φόντο  στο καβαλέτο και ζωγραφική των υπόλοιπων στοιχείων με λαδοπαστέλ όταν στέγνωσε το φόντο.

2. Λιβάδι με τη χρήση οδοντόβουρτσας  και λουλούδια με το δαχτυλάκι

3. Χαρακτική : Βάψανε την επιφάνεια ενός χαρτιου μισή πράσινη μισή κόκκινη με λαδοπαστέλ και περάσανε από πάνω διαλυμένη με νερό νερομπογια. Όταν στέγνωσε χάραξαν τα λουλούδια τους με καπάκια ή άλλα αιχμηρά αντικείμενα.

    Τραγουδήσαμε  για την Άνοιξη , “Μία η άνοιξη, ένα το σύννεφο” του Σαββόπουλου , το χορέψαμε και το παίξαμε με κουδουνάκια και ντέφι.

    Προσεγγίσαμε και την έννοια πολλά-λίγα στα μαθηματικά σε συνδυασμό με την αραίωση πύκνωση ώστε να προχωρήσουμε στην κατανόηση της ποσότητας των αριθμών από όλους. Τι είναι ένα σύνολο; Πώς επιλέγονται τα μέλη του; (1 κοινό χαρακτηριστικό π.χ.λουλούδια, ομοιότητα π.χ. τα ίδια αντικείμενα)

Πολλά-λίγα δαχτυλάκια

Πολλά – λίγα παιδάκια

Πολλά κι ενδιαφέροντα έγιναν κι αυτή την εβδομάδα και βέβαια τα παιδιά χάρηκαν το παιχνίδι  με τους φίλους τους, που τους έλειψε στις διακοπές !

Καλό Σαββατοκύριακο και μια δημιουργική εβδομάδα σε όλους!