Ήταν μια φορά τρεις ταύροι που περνούσαν τον καιρό τους όλοι μαζί στο ίδιο μέρος. Αυτούς, που λέτε, τους είχε βάλει στο μάτι το λιοντάρι και τους παραφύλαγε για να τους κάνει λεία του. Έλα όμως που δεν είχε τη δύναμη να τους τσακώσει όσο έμεναν όλοι μαζί. Μηχανεύτηκε λοιπόν να τους χωρίσει πρώτα· έτσι θα ήταν μετά ευκολότερο να τους καταβάλει. Γι᾽ αυτό τους έφερε σε σύγκρουση μεταξύ τους, εμπνέοντας τη διχόνοια στον καθένα τους με τη σειρά, και με αυτόν τον τρόπο κατόρθωσε να τους απομακρύνει τον έναν από τον άλλο. Τότε πλέον ήταν πανεύκολο να τους ξεπαστρέψει, έτσι που είχαν απομονωθεί. Ενώ όσο ήσαν όλοι μαζί παρέα, δεν έβρισκε τρόπο να τους βάλει χέρι.
Έτσι είναι: Η ομόνοια είναι σωτηρία για όσους την έχουν.

(Διδάσκει να έχουμε ομόνοια.)