Η Κίνα θα συνεχίσει την έρευνα στη Σελήνη με τις μελλοντικές αποστολές Chang’e-6, Chang’e-7 και Chang’e-8 μέχρι το 2030.
Αυτό δήλωσε ο επικεφαλής σχεδιαστής του προγράμματος σεληνιακής εξερεύνησης της χώρας, Wu Weiren.
Όπως αναφέρει το κινεζικό πρακτορείο Xinhua, το Chang’e-6 έχει προγραμματιστεί να φέρει πίσω στη Γη σεληνιακά δείγματα με μάζα έως και 2 κιλά, το Chang’e-7 θα αναλάβει την προσεδάφιση στον σεληνιακό νότιο πόλο και την ανίχνευση τοπικών φυσικών πόρων και το Chang’e-8, σε συνεργασία με το Chang’e-7, θα ανιχνεύσει τον τρόπο εκμετάλλευσης των σεληνιακών πόρων.
Σύμφωνα με τον Wu, τα Chang’e-6 και Chang’e-7 αναμένεται να εκτοξευθούν γύρω στο 2025.
Οι μελλοντικές αποστολές περιλαμβάνουν επίσης την ανάπτυξη ενός ειδικού σκάφους, το οποίο θα μπορεί να πετάξει από το σημείο προσεδάφισης σε σεληνιακούς κρατήρες για να βοηθήσει τους επιστήμονες να αναζητήσουν ίχνη νερού.
Εάν υπάρχει νερό, θα μπορούσε να παρέχει πόρους για μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές στο φεγγάρι, σημείωσε ο Wu.
Βάση για βαθύτερες εξερευνήσεις
Μετά το 2030, θα πραγματοποιηθεί μια νέα σειρά αποστολών για να ολοκληρωθεί η κατασκευή ενός διεθνούς σεληνιακού ερευνητικού σταθμού έως το 2035.
«Στον μελλοντικό σεληνιακό σταθμό θα εργάζονται πολλαπλά διαστημόπλοια και προσεδαφιστές και θα υπάρχει ένα σεληνιακό δίκτυο επικοινωνίας για την υποστήριξη αυτών των διαστημοπλοίων», δήλωσε ο Wu.
«Ο σεληνιακός ερευνητικός σταθμός μπορεί επίσης να λειτουργήσει ως φυλάκιο μεταφοράς για το ηλιακό σύστημα και ακόμη βαθύτερες εξερευνήσεις του διαστήματος».
Κατηγορίες:Χωρίς κατηγορία|Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Κίνα: Άλλες τρεις αποστολές στη Σελήνη μέχρι το 2030 και σχέδια για δημιουργία ερευνητικού σταθμού
«Τι θα συνέβαινε σε ένα σχολείο αν οι μαθητές από την αρχή της χρονιάς γνώριζαν πως δεν πρόκειται να υπάρχει κανενός είδους βαθμολόγησής τους;» – Γράφει ο Δημήτρης Τσιριγώτης
Ένα από τα μεγαλύτερα ερωτήματα, από αυτά που συνηθίζουμε να ονομάζουμε what if, είναι το εξής: Τι θα συνέβαινε σε ένα σχολείο αν οι μαθητές από την αρχή της χρονιάς γνώριζαν πως δεν πρόκειται να υπάρχει κανενός είδους βαθμολόγησής τους; Θα μπορούσε άραγε να σταθεί ένα σχολείο χωρίς βαθμούς και εξετάσεις;
Όσο φορές και να πεις σε ένα παιδί το αυτονόητο πως «στο σχολείο πας για να μάθεις γράμματα», όσες φορές και αν συμφωνήσει μαζί σου, δεν πρόκειται να του ξεριζώσεις την βαθιά πεποίθηση πως ο πραγματικός λόγος που πάει στο σχολείο είναι για να προσπαθήσει να πάρει καλούς βαθμούς ή να έχει επιτυχία σε εξετάσεις. Ας μην κοροϊδευόμαστε: ο λόγος που πιστεύει κάτι τέτοιο είναι αυτό που εμείς οι ενήλικοι του υποδεικνύουμε με τη στάση μας.
Οι μαθητές ετεροκαθορίζονται και αναμετρώνται
Είναι απίστευτο το γεγονός ότι οι μαθητές προσδιορίζονται μέσα από αυτά που τους μετατρέπουν σε αντιπάλους και όχι μέσα από τις κοινές τους ανάγκες για μάθηση. Τους είναι αδιανόητο ένα σχολείο χωρίς διαχωριστικές γραμμές και ταμπέλες (καλοί, μέτριοι ,αδύναμοι μαθητές ) και κατά επέκταση αντιδρούν στην προοπτική μιας μη διαβαθμισμένης σχολικής κοινωνίας. Εμπεδώνουν τον ετεροκαθορισμό συγκρινόμενοι μεταξύ τους και αντιμετωπίζουν τον εαυτό τους ως προϊόν που έχει αντικειμενική και μετρήσιμη αξία.
Ολόκληρη η σχολική διαδρομή ενός παιδιού από το προνήπιο μέχρι το τέλος των σπουδών του μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένας ιδιότυπος διαγωνισμός. Με τους εκπαιδευτικούς να αναλώνονται στον μονοσήμαντο ρόλο της κριτικής επιτροπής. Όσοι μαθητές αντέχουν στην πίεση, έχουν εγγενή ικανότητα ή έχουν διασφαλισμένη επιπλέον ενδυνάμωση από αυτή που παρέχει το σχολείο, πιθανόν να καταταγούν σε καλή σειρά σε αυτό τον διαγωνισμό και να λάβουν ως βραβείο διάκρισης την εισαγωγή τους σε κάποιο καλό ΑΕΙ. Οι υπόλοιποι μαθητές απλά θα δεχτούν την μοίρα τους και κανείς ποτέ δεν θα αναρωτηθεί αν θα μπορούσε να υπάρχει ένας καλύτερος δρόμος για αυτούς.
Ακόμα όμως και ως προς τις πρώτες επιλογές των επιτυχόντων ο ετεροκαθορισμός κυριαρχεί. Οι μαθητές δεν επιλέγουν σχολή βάσει των πραγματικών «θέλω τους» αλλά με κριτήριο την υψηλή βάση εισαγωγής. Δηλαδή στο μυαλό τους υπάρχει η πεποίθηση πως καλή σχολή είναι εκείνη με την υψηλότερη βάση. Αν αναλογιστούμε όμως πως οι υψηλές βάσεις των σχολών καθορίζονται από τη μεγάλη ζήτηση που έχουν, συνειδητοποιούμε πως οι μαθητές τελικά επιλέγουν σχολή με βάση «τα θέλω» των άλλων. Ο απόλυτος ετεροκαθορισμός.
Αγγίζει τα όρια του παραλόγου το γεγονός ότι μπορεί ένας μαθητής να είναι αποδοτικός σε ένα μάθημα και ταυτόχρονα να μην βρίσκει κανένα ενδιαφέρον για αυτό ή ακόμα και να το απεχθάνεται. Αυτό θέτει σε αμφισβήτηση την κοινή λογική που ισχυρίζεται πως για να είσαι καλός σε κάτι πρέπει να το αγαπάς. Επίσης, ένας μαθητής μπορεί να γράφει άριστα στις εξετάσεις ή να λύνει πολύ δύσκολες ασκήσεις αλλά να μην έχει κατανοήσει κατά βάθος το μάθημα αυτό.
Ξεπερνάει τα όρια του παραλόγου το γεγονός πως έτσι όπως είναι δομημένες οι βαθμολογήσεις στα τετράμηνα και οι εξετάσεις στα ίδια θέματα για όλους, περιορίζουν τους δρόμους τους οποίους θα μπορούσαν ενδεχομένως να ακολουθήσουν οι μαθητές ώστε να επιλέξουν αυτό στο οποίο είναι καλοί, αυτό το οποίο θέλουν και αυτό στο οποίο έχουν ταλέντο ή κλίση.
Αλλά το κυριότερο είναι πως περιορίζεται η παροχή γενικής παιδείας. Το εκπαιδευτικό μας σύστημα πάσχει από γνωσιοκεντρισμό, δηλαδή είναι προσκολλημένο στη παροχή αποσπασματικών γνώσεων και πληροφοριών. Όμως άλλο πράγμα είναι οι γνώσεις και άλλο η Γνώση. Το όλον της Γνώσης εξανεμίζεται όταν κονιορτοποιείται.Αυτό όσον αφορά την γνώση. Όσον αφορά την ποικιλομορφία στην οποία θα έπρεπε να στοχεύει το σχολείο συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο: η ομογενοποίηση και η εξάλειψη οποιασδήποτε μορφής διαφορετικότητας. Το σχολείο λειτουργεί σαν αλεστικό σύστημα που όλα τα μετατρέπει σε ένα εύπλαστο και ομογενές υλικό.
Αν το σχολείο ήταν σχολείο και όχι βαθμολογικό κέντρο
Αν το σχολείο ήταν προσανατολισμένο στην παροχή ολιστικής και ολοκληρωμένης μόρφωσης δεν θα στηριζόταν μόνο σε εξωτερικά κίνητρα μάθησης όπως οι βαθμοί και οι εξετάσεις αλλά κυρίως σε εσωτερικά κίνητρα της μάθησης: η χαρά του να μαθαίνεις, η συγκίνηση, η ανακάλυψη της γνώσης όπου το μάθημα μοιάζει με περιπέτεια και όχι με βαρετή και προκάτ διαδικασία. Η μονομανία με τους βαθμούς οδηγεί σε ατροφία τις κοινωνικές δεξιότητες των μαθητών (διαπροσωπικές, κιναισθητικές, γλωσσικές, συναισθηματικές κ.λπ.)
Κανονικά όλοι οι μαθητές στο σχολείο, πρέπει να εκπαιδεύονται σε όλα, να τα δοκιμάζουν όλα. Και αν κάποιος έχει μια ιδιαίτερη κλίση, αυτή πρέπει να επισημαίνεται και να καλλιεργείται ακόμα περισσότερο. Φανταστείτε μόνο σε πόσους «μουσικούς» δεν δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να ανακαλύψουν το ταλέντο τους, πόσοι «ζωγράφοι» και «ηθοποιοί» δεν μάθανε ποτέ το χάρισμα που είχαν, πόσα «μαθηματικά μυαλά» αναγκάστηκαν να θυσιάσουν την ικανότητά τους στο βωμό της επιτυχίας τους στις εξετάσεις λύνοντας ξανά και ξανά τυποποιημένες ασκήσεις και πόσοι «συγγραφείς» τυποποίησαν το λόγο τους προκειμένου να είναι συμβατός με τις επιταγές της Έκθεσης. Το σχολείο θα όφειλε να ανιχνεύει και να αναδεικνύει τη μοναδικότητα του κάθε παιδιού. Τις ιδιαίτερες κλίσεις του, τα ταλέντα του, τα ενδιαφέροντα και τις ικανότητές του.
Αγάπη για τη γνώση ή καλή επίδοση;
Τελικά τι από τα δύο ισχύει: η μάθηση επιτυγχάνεται με την αγάπη για τη γνώση ή με την επιδίωξη της καλής επίδοσης;Το πρόβλημα μοιάζει«μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα»: Από τη μία η εκπαίδευση με κίνητρο τους βαθμούς είναι ένα αδειανό πουκάμισο χωρίς το σώμα της αγάπης για τη γνώση. Από την άλλη αν αφαιρέσουμε τη βαθμολόγηση της επίδοσης από την εκπαιδευτική διαδικασία, έτσι όπως αυτές έχουν καταστεί απόλυτα αλληλοεξαρτώμενες, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η κατάσταση στα σχολεία να γίνει ανεξέλεγκτη και χαοτική.
Το μεγάλο ερώτημα λοιπόν είναι τι θα κάναμε χωρίς βαθμούς και εξετάσεις. Ίσως θα μπορούσαμε να παραλληλίσουμε την απάντηση με το απόσπασμα από το ποίημα του Καβάφη: «Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους. Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μιά κάποια λύσις». Κάπως έτσι, οι βαθμοί και εξετάσεις είναι μια κάποια λύσις. Είναι όμως η καλύτερη;
Κατηγορίες:ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ|Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Αυτό δεν είναι σχολείο αλλά βαθμολογικό κέντρο
Έμεινε γνωστός ως “ο άνθρωπος που ανακάλυψε έναν πλανήτη με τη μύτη της πένας του”, αφού χρησιμοποιώντας τους Νόμους του Κέπλερ και του Νεύτωνα και κάνοντας μόνο αριθμητικούς υπολογισμούς και χρήση τύπων, προέβλεψε την ύπαρξη και τη θέση του Ποσειδώνα
Σαν σήμερα, στις 11 Μαρτίου του 1811, γεννιέται ο Γάλλος μαθηματικός Ουρμπέν Ζαν Ζοζέφ Λεβεριέ(Urbain Jean Joseph Le Verrier), ο οποίος ειδικευόταν στην ουράνια μηχανική.
Το όνομα του αποτελεί ένα από τα 72 ονόματα που είναι χαραγμένα στον Πύργο του Άιφελ και αυτό οφείλεται στο διάσημο επίτευγμα του να ανακαλύψει την ύπαρξη του, τότε άγνωστου, πλανήτη Ποσειδώνα, χρησιμοποιώντας μόνο μαθηματικά.
Έμεινε γνωστός ως “ο άνθρωπος που ανακάλυψε έναν πλανήτη με τη μύτη της πένας του”, αφού χρησιμοποιώντας τους Νόμους του Κέπλερ και του Νεύτωνα και κάνοντας μόνο αριθμητικούς υπολογισμούς και χρήση τύπων, προέβλεψε την ύπαρξη και τη θέση του Ποσειδώνα, ως εξήγηση των αποκλίσεων στην τροχιά του Ουρανού.
Ο Λεβεριέ έστειλε τον Σεπτέμβριο του 1846 τις συντεταγμένες στον Γερμανό αστρονόμο Γκάλε και τον έπεισε να ψάξει στη θέση αυτή. Μια μέρα αργότερα ο Γκάλε επαλήθευσε την ανακάλυψη του Λεβεριέ από το αστεροσκοπείο που διεύθυνε.
Αυτή η ανακάλυψη θεωρήθηκε η πιο ουσιαστική επιβεβαίωση της ουράνιας μηχανικής και αποτέλεσε μια από τις πιο αξιόλογες στιγμές της επιστήμης του 19ου αιώνα, γεγονός που ώθησε τον Γκάλε να προτείνει να ονομαστεί ο πλανήτης Λαβεριέ, κάτι όμως που δεν δέχτηκε η αστρονομική κοινότητα της εποχής.
Οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος είναι 8: Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας, Ουρανός και Ποσειδώνας και τους περισσότερους από αυτούς τους ανακάλυψαν οι Αρχαίοι Έλληνες και τους βάφτισαν με ονόματα Ελλήνων θεών.
Όμως, ακόμα και αυτοί που ανακαλύφθηκαν πολλά χρόνια αργότερα συνέχισαν να παίρνουν αρχαιοελληνικά ονόματα, τιμώντας τους αρχαίους Έλληνες που θεμελίωσαν την αστρονομία.
Τελικά ο Λεβεριέ ονόμασε τον πλανήτη που είχε ανακαλύψει Ποσειδώνα, από τον αρχαίο θεό της θάλασσας, καθώς ο συγκεκριμένος πλανήτης φαινόταν γαλάζιος, λόγω του ότι στην ατμόσφαιρά του υπάρχει υψηλή συγκέντρωση μεθανίου.
Για την ιστορία ο Ποσειδώνας βρέθηκε με απόκλιση μικρότερης της μίας μοίρας από την μαθηματική πρόβλεψη του Λεβεριέ και ο μεγαλύτερος δορυφόρος του, ο Τρίτωνας, ανακαλύφθηκε λίγο αργότερα, ενώ οι υπόλοιποι 12 δορυφόροι του ανακαλύφθηκαν μέσω τηλεσκοπίων τον επόμενο αιώνα. Τον έχει επισκεφθεί ένα μόνο διαστημόπλοιο, το Βόγιατζερ 2, τον Αύγουστο του 1989 και μαζί με τον Ουρανό ονομάζονται από τους αστρονόμους οι γίγαντες του πάγου.
Θανάσης Κοπάδης
Μαθηματικός – Συγγραφέας
Κατηγορίες:ΕΠΙΣΤΗΜΗ|Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ο άνθρωπος που ανακάλυψε έναν πλανήτη με το μολύβι του
Σαράντα χρόνια έφηβος, κοντά μισό αιώνα, το καλοκαίρι άσπριζα, μαύριζα το χειμώνα. Σαράντα χρόνια ανώριμος, ξεφτίλας Δον Κιχώτης… Ο Λούκα Μόντριτς δεν είναι ακόμα 40 ετών. Όμως συνεχίζει να «σκοτώνει» με τη σφεντόνα του!
Γεννήθηκα σ’ ένα χωριό, Τετάρτη μεσημέρι. Γιατρός δε με ξεπέταξε, μα μιας μαμής το χέρι. Οι συγγενείς μαζεύτηκαν, από νωρίς στο σπίτι. Πώς είναι έτσι το παιδί και τι μεγάλη μύτη!!
Προπολεμική ενωμένη Γιουγκοσλαβία, έτος 1985. Σε μια συνηθισμένη οικογένεια, σε ένα συνηθισμένο χωριό στους πρόποδες του Βέλεμπιτ, του υψηλότερου βουνού της Κροατίας, ήρθε στη ζωή το πρώτο παιδί του Στίπε και της Ραντόικα, δύο εργατών σε εργοστάσιο πλεκτών. Δεν υπήρχε τίποτα διαφορετικό ή ιδιαίτερο στην απλοϊκή ζωή της οικογένειας και του μικρού Λούκα, ο οποίος συνήθιζε να περνάει ώρες με τον παππού του, το όνομα του οποίου έφερε. Ο παππούς Λούκα, ένας σκληρός άνθρωπος της βιοπάλης, αγρότης και κτηνοτρόφος, περισσότερο άνθρωπος της φύσης παρά του πολιτισμού, τον είχε από κοντά του από παιδί. Τον έπαιρνε στα χωράφια, τον είχε δίπλα του όταν έβγαζε τα κοπάδια του, τού έμαθε να κυνηγάει και συνάμα με υπομονή του δίδασκε όσα γνώριζες για τη ζωή και καθόταν στο προσκεφάλι του τα βράδια μέχρι να είναι σίγουρος ότι ο μικρός αποκοιμήθηκε. Είναι στη γνήσια αγριότητα, που βρίσκεις συχνά την περισσότερη ευαισθησία…
Νάνι νάνι το παιδί μας νάνι. Νάνι νάνι και παρήγγειλα, νάνι νάνι στην Πόλη τα προικιά του και τα χρυσαφικά του τα παρήγγειλα. Νάνι νάνι κι όπου το πονεί να γιάνει, νάνι νάνι, νάνι νάνι του.
Έξι ετών και τίποτα πια δεν ήταν ίδιο. Τίποτα δεν ήταν απλοϊκό, ανιαρό, συνηθισμένο και τίποτα ποτέ ξανά δε θα ήταν. Ο μικρός Λούκα ήταν παιδί του πολέμου. Οι γονείς του δεν είχαν πια δουλειά. Στο χωριό του είχε γίνει εισβολή. Οι άνθρωποι φοβόντουσαν να βγουν από το σπίτι. Κι αν έβγαιναν; Πάντα ελλόχευε ο τραυματικός ήχος του πολυβόλου και τα κακά νέα. «Οι Σέρβοι σκότωσαν έξι αμάχους στο δρόμο», τη μία μέρα. «Λούκα, έλα να χαιρετήσεις τον παππού σου για τελευταία φορά», την επόμενη. Τον παππού Λούκα. Τον παππού Λούκα που πήγαινε στο καταφύγιό του στο βουνό για να κοιτάξει τα ζώα του. Εκτέλεση. Εν ψυχρώ. Μέρα. Με τον ήχο των όπλων να φτάνει στα σπίτια στο χωριό.
«Παρότι είμαι ακόμα μικρός, έχω νιώσει πολύ φόβο στη ζωή μου. Ο φόβος του πολέμου και του ήχου των πολυβόλων είναι κάτι που σιγά-σιγά αφήνω πίσω μου. Το γεγονός που με τρόμαξε τόσο που δε θα το ξεχάσω ποτέ ήταν όταν πριν τέσσερα χρόνια οι Τσέτνικς σκότωσαν τον παππού μου. Τον αγαπούσα τόσο πολύ. Όλοι έκλαιγαν και εγώ απλά δεν μπορούσα να καταλάβω ότι ο αγαπημένος μου παππούς δεν υπήρχε πια. Συνήθιζα να ρωτάω αν εκείνοι που το έκαναν αυτό και εκείνοι που μας ανάγκασαν να φύγουμε από το σπίτι μας, μπορούν να αποκαλούνται άνθρωποι;».
Αυτές είναι οι παιδικές εκθέσεις του πολέμου. Ο Λούκα Μόντριτς ήταν δέκα ετών όταν την έγραψε.
Μα εγώ από τον ύπνο μου την έκανα κοπάνα. Τέντωνα τη σφεντόνα μου σημάδευα αεροπλάνα. Και πάνω στο καλύτερο με ξύπναγαν με βία για να μ’ αποκοιμήσουνε δασκάλοι στα θρανία.
Λίγες μέρες μετά την κηδεία του παππού Λούκα, η οικογένεια κατάφερε να διαφύγει στο Ζαντάρ. Πρόσφυγες πολέμου. Οι οποίοι πρόσφυγες φεύγοντας έβαλαν φωτιά στο σπίτι τους. Το οποίο σπίτι σήμερα έχει ανακαινιστεί, αλλά ερημωμένο θυμίζει μόνο τον πόλεμο. HotelKolovare. Σήμερα κοστίζει 90 ευρώ η διανυκτέρευσε. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 ήταν το σημείο όπου κατέλυαν εκατοντάδες πρόσφυγες για να γλιτώσουν από τη φρίκη του πολέμου. «Θυμάμαι ότι υπήρχαν πάρα πολλοί άνθρωποι και πάρα πολλά παιδιά, οπότε είχα πολλούς φίλους. Ανεξάρτητα με τον πόλεμο, ήταν όμορφα για μένα ως παιδί σε ένα ξενοδοχείο. Δεν μπορούσα να καταλάβω τον πόλεμο ή τι ακριβώς γινόταν. Οι γονείς μου, φύσει αισιόδοξοι άνθρωποι, δεν μας άφηναν να καταλάβουμε τι περνούσαν. Και, δηλαδή, τιναμουέλεγαν;».
Στο Ζαντάρ ξεκίνησε και το ποδόσφαιρο. Εφτά ετών ο Λούκα πήγε στο νηπιαγωγείο και στις ακαδημίες ποδοσφαίρου της Ζαντάρ. «Υπήρχε πάντα φόβος, αυτό είναι που θυμάμαι περισσότερο», διηγείται ο Τόμισλαβ Μπάσιτς, προπονητής του Λούκα τότε. «Ακούγαμε τις χειροβομβίδες να σκάνε στους γύρω λόφους και να προσγειώνονται στο γήπεδο. Αφήναμε την προπόνηση και τρέχαμε να πάμε στο καταφύγιο. Το ποδόσφαιρο ήταν η διαφυγή μας από την πραγματικότητα». Ο Λούκα ήταν ένα μικρόσωμο, λιποβαρές παιδί. Δύσκολα θα του έδινες σημασία. Ήταν και συνεσταλμένος. Η οικογένειά του φτωχή, με το ζόρι έβγαζε τα προς το ζην. Όμως θα πάλευε για την καριέρα του γιου της. Θα πάλευε για να προχωρήσει στο χώρο, ειδικά όταν βρέθηκε κάποιος… τρελός να δει – πέρα από τους μυς και το ανάστημα – ότι το παιδί έχει ταλέντο.
Ύπνε που παίρνεις τα παιδιά, έλα πάρε και τούτο. Μικρό-μικρό σου το ‘δωσα, άρχοντα φέρε μου το. Κρύψε και τη σφεντόνα του, φρόνιμο κάνε μου το.
Ο Τόμο Μπάσιτς. Η μεγαλύτερη επιρροή στην καριέρα του Λούκα Μόντριτς, εκείνος ο άνθρωπος που ψάχνεις σε κάθε διήγημα για να σου πει τι είδε στον ήρωα, το οποίο δεν είχε δει άλλος μέχρι τότε. «Ήταν ένα φοβισμένο παιδί, μικρόσωμο, ωστόσο σύντομα παρατήρησα πώς κολλούσε τη μπάλα στο πόδι του. Καθότι ήταν μικρός και αδύνατος, πάντα συζητούσαμε αν θα αναπτυχθεί αρκετά. Ουδείς μπορεί ποτέ να είναι σίγουρος ότι ένα ταλέντο θα γίνει σπουδαίος παίκτης. Ο Λούκα, όμως, ήταν γεννημένος για να φτάσει στο υψηλότερο επίπεδο. Πολλοί έκαναν λάθος να σκέφτονται πόσο δυνατός θα γίνει. Δεν τους άρεσε – θεωρούσαν ότι πρέπει να έχεις σπουδαία σωματικά προσόντα για να φτάσεις ψηλά. Ο Λούκας απέδειξε το αντίθετο».
Η καριέρα του προχωρούσε. Το σχολείο – προς απογοήτευση της μητέρας του – όχι και τόσο. Τα μαθήματα έγιναν βραδινά, ο Λούκα είχε πια χρόνο μόνο για τις προπονήσεις, σε κάθε ευκαιρία πήγαινε σε καμπ επί πληρωμή (σ.σ. και με κάποιο τρόπο ο πατέρας του κατόρθωνε να βρίσκει το ποσό συμμετοχής, ήτοι περίπου 500 γερμανικά μάρκα), κατόρθωσε να ξεπεράσει το σοκ της απόρριψης από την Χάιντουκ Σπλιτ και όταν ο πόλεμος τελείωσε και το Ομπροβάτσκι μπορούσε εκ νέου να τους αποδεχτεί, η οικογένειά του αρνήθηκε να γυρίσει. Έμεινε σε ένα δίχωρο δωμάτιο ξενοδοχείο. Οι γονείς, ο Λούκα, και οι δύο αδερφές του που είχαν έρθει στη ζωή. «Οι γονείς μου ουδέποτε παρασύρθηκαν από την ιδέα ότι θα γίνω διάσημος ποδοσφαιριστής. Ήθελαν, απλώς, να βοηθήσουν το παιδί τους. Όλοι οι φίλοι τους επέστρεφαν σπίτια τους, όμως εκείνοι απάντησαν ότι θα μείνουν στο Ζαντάρ για να βοηθήσουν το παιδί τους να κάνει αυτό που αγαπάει – είτε πετύχαινε, είτε όχι. Γι’ αυτόείναιευλογημένοςπουείχατέτοιουςγονείς».
Με την επιμονή του Τόμισλαβ Μπάσιτς, ο οποίος αρκετές φορές δεν ήξερε καν αν όσα έκανε ήταν σωστά, ο Λούκα Μόντριτς βρήκε τον δρόμο του. Δεν ήταν εκείνος που ονειρευόταν παιδί, δηλαδή της Χάιντουκ. Η Χάιντουκ τον έβρισκε κοντό. Αδύνατο. Μικρόσωμο. Όχι αρκετά ταλαντούχο. «Το παιδί δεν πάει πουθενά», για να το συνοψίσουμε, βρε αδερφέ. Ο αδερφός, στην περίπτωσή μας ο Μπάσιτς, επέμενε. «Όταν τελείωσε το σχολείο, πήγα τον Μόντριτς στον Ζντράβκο Μάμιτς, ο οποίος είχε γραφείο μάνατζερ. Δεν τον γνώριζα καν προσωπικά, απλά είχα ακούσει για εκείνον. Οι υπάλληλοί του, οι σκάουτς, ουδείς δεν είχε προσέξει τον Λούκα πουθενά. Δεν ξέρω γιατί, αλλά με πίστεψε. Τον ανέλαβε τη στιγμή που ουδείς γνώριζε την ύπαρξή του».
Σε ηλικία 16 ετών, ο Λούκα ήταν πια στην Ντιναμό Ζάγκρεμπ. Χρησιμοποιούσε τα λίγα λεφτά που έπαιρνε για να συντηρεί τον εαυτό του και να δίνει όσα μπορεί στην οικογένειά του. Το 2005 υπέγραψε δεκαετές συμβόλαιο! Δεκαετές! Χρησιμοποίησε τα λεφτά για να αγοράσει στην οικογένειά του ένα διαμέρισμα 80 τετραγωνικών, ώστε να μπορέσουν οι αδερφές του να συνεχίσουν το σχολείο στο Ζαντάρ και να μην χρειαστεί να επιστρέψουν στο σπίτι στο χωριό. Το 2008, τρία χρόνια μετά το δεκαετές συμβόλαιο, πήρε μεταγραφή για την Τότεναμ… Το ποτάμι δε θα κυλούσε ποτέ ξανά προς τα πίσω.
Μην πάει ο νους σου στο κακό, πουλιά δε θα χτυπήσω. Με κότσυφες και πέρδικες τι έχω να χωρίσω; Τα παιδικά μας όνειρα θα σας εκσφενδονίσω, με χρώματα και μουσικές θα σας τα τραγουδήσω.
Η διαδρομή του από τότε ως την κορυφή του κόσμου δεν είναι άγνωστη. Κι ας συνέχισε να ακούει κριτική, κι ας συνέχισε να αμφισβητείται λόγω του μεγέθους του. «Πάντα η κριτική μου έδινε ώθηση για να πείσω τους ανθρώπους ότι κάνουν λάθος. Μπορεί να είμαι λιποβαρής, όμως είμαι πολύ δυνατός σωματικά και ψυχικά. Ποτέ δεν είχα πρόβλημα με το μέγεθός μου». Και γιατί να έχει; Έχει κατακτήσει 22 ομαδικούς τίτλους, ανάμεσα στους οποίους τέσσερα ChampionsLeague. Έφτασε στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 2018. Κατέκτησε τη Χρυσή Μπάλα το 2018, ο μοναδικός πέρα από τον Λιονέλ Μέσι και τον Κριστιάνο Ρονάλντο (σ.σ. και τον covid το 2020) που το έχει καταφέρει τα τελευταία 14 χρόνια.
Και σε κάθε τίτλο, σε κάθε διάκριση, σε κάθε του σπουδαία στιγμή, γυρίζει το χρόνο πίσω. «Όσα έγιναν στην παιδική μου ηλικία, με βοήθησαν να γίνω πιο σκληρός, να πιστέψω στον εαυτό μου μου και να παλέψω για τα όνειρά μου. Ποτέ δεν τα παράτησα και κάθε αμφισβήτηση ήταν έξτρα κίνητρο για μένα για να αποδείξω ότι μπορώ να κάνω τα πάντα».
Και σε κάθε τίτλο, σε κάθε διάκριση, σε κάθε του σπουδαία στιγμή, σκέφτεται τον παππού του… Τον Λούκα που ήθελε απλά να πάει στο καταφύγιο να δει τι κάνουν τα ζώα του. Συχνά φαντάζεται να ζούσε ο παππούς του να τον θαυμάσει για μια στιγμή. Να ζήσει μαζί του την επιτυχία.
Αυτά είναι τα όνειρα που κάνουν τα παιδιά του πολέμου…
«Κι ενώ όλα τα θυμόμουνα, κι είχα μυαλό ξουράφι, να μεγαλώσω ξέχασα, και έμεινα στο ράφι. Έτσι για πάντα κράτησα, την παιδική μου εικόνα, εκείνου του αλητάμπουρα, που κράταγε σφεντόνα».
Κατηγορίες:ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ, Χωρίς κατηγορία|Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Πώς είναι έτσι το παιδί και τι μεγάλη μύτη…
Ο Ζελένσκι είχε τότε εξηγήσει πως οι εν λόγω διορισμοί αφορούσαν στην προσωπική εμπιστοσύνη προς τα συγκεκριμένα πρόσωπα και όχι στον πλουτισμό. «Έχω μερικούς ανθρώπους που εργάζονται μαζί μου και είναι φίλοι μου για μεγάλο χρονικό διάστημα. Δεν έχουν καμία σχέση με τις επιχειρήσεις ή τον προϋπολογισμό», δήλωνε στον Guardian το 2020.
Μια μυστική μεταφορά
Προτού εκλεγεί, ο Ζελένσκι έσπευσε να δηλώσει κάποια από τα περιουσιακά του στοιχεία: αυτοκίνητα, ακίνητα και τρεις από τις offshore εταιρείες του. Η μία, η Film Heritage, την οποία κατείχε από κοινού με τη σύζυγό του Ολένα, πρώην συγγραφέα του Kvartal 95, είναι καταχωρισμένη στο Μπελίζ.
Ωστόσο, τα στοιχεία από τα Pandora Papers δείχνουν και άλλα υπεράκτια περιουσιακά στοιχεία, τα οποία φέρεται ο Ζελένσκι να μην έχει αποκαλύψει. Η Film Heritage είχε μερίδιο 25% στην Davegra, μια κυπριακή εταιρεία συμμετοχών. Η Davegra, με τη σειρά της, κατέχει τη Maltex Multicapital Corp, μια άγνωστη στο παρελθόν οντότητα, εγγεγραμμένη στον φορολογικό παράδεισο των Virgin Islands. Ο Ζελένσκι, οι αδελφοί Σεφίρ και ο Γιακόβλεφ κατείχαν μερίδιο 25% στη Maltex.
Στις 13 Μαρτίου 2019, δύο εβδομάδες πριν από τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών στην Ουκρανία, ο Ζελένσκι παραχώρησε το μερίδιό που κατείχε στη Maltex στον Σεϊφίρ, σύμφωνα με έγγραφα. Δεν είναι σαφές εάν ο τελευταίος κατέβαλε αντίτιμο στον Ουκρανό Πρόεδρο τη μεταβίβαση. Ο Μπακάνοφ ήταν μάρτυρας αυτής της μυστικής μεταφοράς και υπέγραψε τα έγγραφα των offshore.
Περίπου έξι εβδομάδες αργότερα, μετά τη συντριπτική νίκη του Ζελένσκι στις εκλογές της Ουκρανίας, δικηγόρος που ενεργούσε για την «ομάδα» Kvartal 95 έβαλε την υπογραφή του σε ένα άλλο έγγραφο. Σύμφωνα με το υπογεγραμμένο συμφωνητικό, η Maltex θα συνέχιζε να καταβάλλει μερίσματα στην κινηματογραφική εταιρεία του Ζελένσκι, παρόλο που ο Πρόεδρος δεν κατείχε πλέον κανένα μερίδιο στην εταιρεία. Τα κύρια έσοδά της προέρχονται από τη δραστηριότητα της εταιρείας στην Ουκρανία, στη Ρωσία και στη Λευκορωσία, σύμφωνα με τα έγγραφα της Maltex που αποκαλύφθηκαν στα Pandora Papers.
Τα Pandora Papers δεν αναφέρουν εάν καταβλήθηκαν ποτέ μερίσματα ή το ύψος τους. Ούτε αποκαλύπτουν πόσες πληρωμές ενδέχεται να έχουν γίνει. Η σύζυγος του Ζελένσκι είναι πλέον η δηλωμένη δικαιούχος της Film Heritage, κάτι που σημαίνει ότι τυχόν πληρωμές από το 2019 θα είχαν εισρεύσει στους λογαριασμούς της.
Το βασικό έγγραφο, με ημερομηνία 24 Απριλίου 2019, αναφέρει ότι η Maltex κατέχει μετοχές σε εταιρείες που παράγουν και διανέμουν τηλεοπτικές ταινίες. Ένας λόγος για τη δημιουργία της Maltex ήταν η «φορολογικά αποδοτική συσσώρευση επιχειρηματικών κερδών». Ένας άλλος ήταν η «νομική προστασία». Ο Σεϊφίρ υποστήριξε ότι ο Μπακάνοφ είχε εν πολλοίς δημιουργήσει αυτά τα υπεράκτια «χρηματοοικονομικά σχήματα», προκειμένου να προστατεύσει την εταιρεία από τις «Αρχές».
«Μιλώντας ειλικρινά, δεν είμαι έτοιμος να σου απαντήσω. Μπορεί να είμαι ιδιοκτήτης [της Maltex]», ομολόγησε ο Σεϊφίρ στον Διεθνή Οργανισμό Αναφοράς Οργανωμένου Εγκλήματος και Διαφθοράς (OCCRP), έναν από τους συνεργάτες των ΜΜΕ που συμμετείχαν στην έρευνα για τα Pandora Papers. Ανέφερε, δε, ότι προσπαθούσε να ξεφορτωθεί τις υπεράκτιες εταιρείες του και διευκρίνισε ότι αυτή ήταν μια αργή και δύσκολη διαδικασία.
Η αποκάλυψη της υπεράκτιας Maltex είναι ιδιαίτερα ντροπιαστική για τον Ζελένσκι, δεδομένης της υπόσχεσής του να πατάξει όλους όσοι στέλνουν πλούτο στο εξωτερικό. Το Κοινοβούλιο της Ουκρανίας ενέκρινε νομοσχέδιο κατά των ολιγαρχών. Η ψηφοφορία διεξήχθη μία ημέρα αφότου άγνωστοι επιχείρησαν να δολοφονήσουν τον Σεϊφίρ. Ένοπλος άνοιξε πυρ εναντίον του αυτοκινήτου του έξω από το Κίεβο. Δεν έπαθε τίποτε, αλλά ο οδηγός του τραυματίστηκε. Η απόπειρα μπορεί να είχε κίνητρο την αντίθεση στο νομοσχέδιο.
Σε άρθρο του στο Atlantic Council, ο Ζελένσκι είχε δηλώσει ότι ο απώτερος στόχος του ως Προέδρου ήταν να καταστρέψει «την παραδοσιακή ολιγαρχική τάξη» και να την αντικαταστήσει με ένα «δικαιότερο σύστημα». Οι επικριτές, ωστόσο, λένε ότι ο Ζελένσκι απέτυχε να μεταρρυθμίσει το κράτος και υιοθέτησε τους ίδιους σκιώδεις τρόπους με τους προκατόχους του. Οι ελεγκτές της ΕΕ έχουν προειδοποιήσει πως η «μεγάλη διαφθορά και η διάβρωση του κράτους» παραμένουν ευρέως διαδεδομένες στην Ουκρανία.
Από τότε που εισήλθε στην πολιτική, ο Ζελένσκι «καταδιώκεται» από ισχυρισμούς ότι βρίσκεται υπό την επιρροή του Ιγκόρ Κολομόισκι, ενός δισεκατομμυριούχου του οποίου το τηλεοπτικό κανάλι προέβαλε την εκπομπή του «Υπηρέτης του Λαού». Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας, οι αντίπαλοι του Ζελένσκι ισχυρίστηκαν ότι 41 εκατ. δολάρια από εταιρείες συμφερόντων του ολιγάρχη Κολομόισκι κατέληξαν το διάστημα 2012-2016 σε υπεράκτιες εταιρείες, ιδιοκτησίας Ζελένσκι και του στενού του κύκλου, συμπεριλαμβανομένης της Film Heritage.
Δεσμοί με τη Ρωσία
Τα Pandora Papers καταδεικνύουν ότι τουλάχιστον ορισμένες κατηγορίες από το κόμμα του τέως Προέδρου της Ουρανίας Ποροσένκο ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Δείχνουν ότι μέρος του δικτύου Kvartal 95 ελεγχόταν με τη βοήθεια της Fidelity Corporate Services, υπεράκτιας εταιρείας συμβούλων και μιας από τις 14 εταιρείες των οποίων τα έγγραφα διέρρευσαν στα Pandora Papers. Τα αρχεία δείχνουν ότι ο Ζελένσκι και οι εταίροι του χρησιμοποιούσαν εταιρείες με έδρα τις Παρθένες Νήσους, το Μπελίζ και την Κύπρο.
Τα περιουσιακά στοιχεία που κατέχονται μέσω αυτών των offshore υπεράκτιων εταιρειών είναι μεγάλου εύρους. Περιλαμβάνουν και ακίνητα στο Λονδίνο. Ο Σεϊφίρ διαθέτει δύο υπερπολυτελή ακίνητα κατηγορίας -ένα διαμέρισμα τριών υπνοδωματίων σε εδουαρδιανή έπαυλη στο Regent’s Park, που αγοράστηκε το 2016 έναντι 1,575 εκατ. λιρών, και ένα άλλο διαμέρισμα τριών υπνοδωματίων στην κοντινή οδό Baker Street, απέναντι από το Μουσείο Σέρλοκ Χολμς, που αποκτήθηκε έναντι 2,2 εκατ. λιρών, σύμφωνα με τα αρχεία του Κτηματολογίου.
Εν τω μεταξύ, η εταιρεία BVI του Yakovlev Candlewood Investments κατέχει ένα πολυτελές διαμέρισμα σε μια βικτωριανή έπαυλη στο Artillery Row, στο Westminster. Τα ακίνητα αποκτήθηκαν κατά την εποχή που η εκπομπή του Ζελένσκι μετατράπηκε σε ταινία μεγάλου μήκους και υπέγραψε για δεύτερη σεζόν. Δεν είναι σαφές εάν τα 3 διαμερίσματα εκχωρούνται ή χρησιμοποιούνται σε περιστασιακή βάση. Τα διαχειρίζεται μια ρωσική εταιρεία, που αυτοχαρακτηρίζεται «υπηρεσία για πελάτες υψηλού επιπέδου».
Οι προφανείς επιχειρηματικές συνδέσεις του Ζελένσκι με τη Ρωσία μέσω της υπεράκτιας Maltex είναι πιθανόν να αποδειχθούν αμφιλεγόμενες. Ο Ποροσένκο αντιμετώπισε κριτική για την ιδιοκτησία ενός εργοστασίου σοκολάτας στη Ρωσία, σε μια εποχή κατά την οποία η Ουκρανία ήταν σε πόλεμο κατά των ρωσικών στρατευμάτων και των συνεργατών τους μετά την προσάρτηση της Κριμαίας από το Κρεμλίνο, το 2014. Η σύγκρουση, στην οποία έχουν χάσει τη ζωή τους 14.000 άνθρωποι, συνεχίζεται στα ανατολικά της χώρας και στα φιλορωσικά εδάφη του Ντονιέτσκ και του Λουχάνσκ. Η Ρωσία ήταν προηγουμένως μια σημαντική αγορά για το Kvartal 95, με τη ρωσική τηλεόραση να προβάλλει τις κωμικές εκπομπές του Βολοντίμιρ Ζελένσκι.
Πηγή: The Guardian
Κατηγορίες:ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ|Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Oι παράνoμες μπίζνες του Ζελένσκι
Το σύστημα Start&Stop αποτελεί μέρος του βασικού εξοπλισμού όλων των σύγχρονων αυτοκινήτων και σε μερικά χρόνια μπορεί να τιμωρείται με πρόστιμο η απενεργοποίησή του.
Τα αυτοκίνητα συβατικής τεχνολογίας που παρουσιάζονται τα τελευταία χρόνια έχουν σύστημα Start&Stop. Όταν ακινητοποιούμε το όχημά μας και, στην περίπτωση χειροκίνητου σασμάν, απεμπλέκουμε την σχέση από το κιβώτιο, ο κινητήρας του αυτοκινήτου μας σβήνει αυτόματα. Τα πλεονεκτήματα είναι προφανή, καθώς εξοικονομούμε καύσιμα, μειώνουμε τους ρύπους που εκπέμπονται στην πόλη και οι κατασκευαστές επιτυγχάνουν χαμηλότερες εκπομπές ρύπων, με ότι φορολογικά πλεονεκτήματα σημαίνει αυτό.
Κατά πόσο όμως ενδείκνυται ο κινητήρας του αυτοκινήτου μας να ανάβει και να σβήνει συνεχώς; Ποιοι λόγοι και επιχειρήματα υπερασπίζονται τη χρήση του συστήματος Start&Stop και ποιοι την απενεργοποίησή του; Θα υπάρξει τροποποίηση στη νομοθεσία για την επιτακτική χρήση του συστήματος Start&Stop με ενδεχόμενο πρόστιμο; Ας τα δούμε όλα αυτά αναλυτικότερα.
Τι είναι το Start&Stop και γιατί πρέπει να είναι ενεργοποιημένο;
Το σύστημα Start&Stop διακόπτει την λειτουργία του κινητήρα στο ρελαντί, όχι όμως και των περιφερειακών του, και τον επανεκκινεί με το που επιλέξετε σχέση ή αφήσετε το πεντάλ του φρένου.
Η εξέλιξη του συστήματος στα σύγχρονα αυτοκίνητα πάει παράλληλα με αυτή των μηχανικών μερών. Αυτό σημαίνει ότι αρκετά μέρη έχουν διαφοροποιηθεί και οι μπαταρίες που τοποθετούνται είναι ενισχυμένες σε απόδοση.
Επιπλέον, η διαχείριση της ενέργειας γίνεται ηλεκτρονικά από τον υπολογιστή του αυτοκίνητου, γνωρίζοντας την “δύναμη” της μπαταρίας και διαμορφώνοντας ανάλογα την λειτουργία του συστήματος Start&Stop. Εάν δηλαδή κρίνει ότι δεν έχει την απαραίτητη ισχύ για να επανεκκινήσει τον κινητήρα, δεν θα τον απενεργοποιήσει.
Άλλες συνθήκες που ο “εγκέφαλος” του αυτοκίνητου μας θα παρακάμψει την λειτουργία του συστήματος Start&Stop είναι η χρήση του συστήματος κλιματισμού μια μέρα με καύσωνα, η επίτευξη ιδανικής θερμοκρασίας λειτουργίας ενός κρύου κινητήρα και η αναγέννηση του φίλτρου DPF στα πετρελαιοκίνητα.
Σε κάθε περίπτωση, οι κατασκευαστές συστήνουν να διατηρούμε ενεργοποιημένο το σύστημα γιατί εξοικονομεί καύσιμα και κατά συνέπεια σε μείωση των εκπομπών ρύπων. Χώρια την οικονομία στην τσέπη μας.
Απενεργοποιείτε το Start&Stop του αυτοκινήτου για να αποφύγετε βλάβες;
Το σύστημα Start&Stop προσθέτει πολυπλοκότητα συνολικά και ορισμένοι ισχυρίζονται ότι μπορεί να καταπονεί τα μηχανικά μέρη. Λογικός ο ισχυρισμός τους καθώς όπως συμβαίνει συνήθως με τις μυριάδες τεχνολογίες και συστήματα που έχουν εισαχθεί στα αυτοκίνητά μας για τη μείωση των ρύπων, το πλεονέκτημα της εξοικονόμησης καυσίμου ή της μείωσης της ρύπανσης των αυτοκινήτων μας, μπορεί να έχει ως αντίτιμο την πρόκληση πιθανών βλαβών.
Όπως προαναφέραμε, το σύστημα Start&Stop ελέγχεται από την ECU του αυτοκίνητου μας. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν αρκετές δικλείδες ασφαλείας για να προστατευθούν ευαίσθητα μηχανικά μέση από τις αλλαγές θερμοκρασίας. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να μην απενεργοποιήσει τον κινητήρα εάν κρίνει ότι το απαιτούν οι συνθήκες.
Όσον αφορά τους τούρμπο κινητήρες που πρέπει να απενεργοποιούνται όταν γυρίζουν στο ρελαντί, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι το σύστημα Start&Stop σέβεται αυτή τη συνθήκη. Μετά από ταξίδι όμως, ειδικά το καλοκαίρι, πρέπει να μένει αναμμένος ο κινητήρας για ένα-δυο λεπτά (απενεργοποιώντας το Start&Stop σε τέτοιες περιπτώσεις) για να κρυώσει το λάδι που κυκλοφορεί γύρω από την τουρμπίνα.
Τέλος, κάθε απενεργοποίηση και ενεργοποίηση ενός κινητήρα βενζίνης ή πετρελαίου συνεπάγεται και δημιουργία κραδασμών που μακροπρόθεσμα μπορούν να μειώσουν την ανθεκτικότητα των ελαστικών στοιχείων που απορροφούν τους κραδασμούςστις βάσεις του κινητήρα.
Το Start&Stop μειώνει τη ρύπανση και εν καιρώ τα πρόστιμα
Αυτή την στιγμή, οι κυρώσεις για όσους οδηγούς είναι σταματημένοι ή σταθμευμένοι με ενεργοποιημένο τον κινητήρα του αυτοκίνητου τους, δεν είναι συνηθισμένες. Υπάρχουν όμως ήδη κανονισμοί σχετικά με αυτό, δημοτικές διατάξεις όπως στη Μαδρίτη, που απαγορεύουν τη διατήρηση του κινητήρα σε λειτουργία όταν είμαστε ακινητοποιημένοι. Το πρόστιμο που επιβάλουν οι τοπικές αρχές είναι 100 ευρώ.
Αυτό σημαίνει ότι δεν αποκλείεται να δούμε στο άμεσο μέλλον και διατάξεις άλλων πόλεων και χωρών που θα προωθούν την χρήση του συστήματος Start&Stop. Για παράδειγμα, θα περιορίζουν τη χρήση κινητήρων εσωτερικής καύσης σε Ζώνες Χαμηλών Εκπομπών Ρύπων και θα τιμωρούν τα ακινητοποιημένα ή σταθμευμένα οχήματα που έχουν ενεργοποιημένο τον κινητήρα.
Κατηγορίες:ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ|Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Start&Stop: Πόσο επικίνδυνο είναι; Tι κερδίζω και τι χάνω από τη χρήση του;
Το πέταγμα του αετού την Καθαρή Δευτέρα είναι ένα όμορφο παιχνίδι, ένα γραφικό έθιμο, ένα πανηγύρι χρωμάτων στους ουρανούς μας. Ας το χαρούμε προσπαθώντας να στείλουμε και τον δικό μας αετό, ψηλά στον ανοιξιάτικο ουρανό, κοντά στον ήλιο.
Δυστυχώς, όμως, κάθε χρόνο, το έθιμο αυτό γίνεται αιτία σοβαρών ατυχημάτων. Προκειμένου να αποφύγουμε τέτοιου είδους ατυχήματα είναι σημαντικό:
Να επιλέγουμε με προσοχή τον τόπο που θα πετάξουμε το χαρταετό. Ιδανικά, επιλέγουμε χώρους ανοιχτούς, μακριά από ηλεκτροφόρα σύρματα και γκρεμούς, και ποτέ ταράτσες. Η πτώση από ύψος αποτελεί έναν από τους πιο σοβαρούς τραυματισμούς που μπορεί να προκληθεί από το πέταγμα του χαρταετού.
Σε περίπτωση που ο χαρταετός μπλεχτεί σε ηλεκτροφόρα σύρματα, σε καμία περίπτωση να μην προσπαθήσουμε να τον ξεμπλέξουμε, καθώς υπάρχει σοβαρός κίνδυνος ηλεκτροπληξίας.
Να επισημάνουμε στα παιδιά ότι το ίδιο το σκοινί του χαρταετού χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή. Ο χειρισμός του είναι δυνατόν να προκαλέσει δυσάρεστα ατυχήματα, όπως κόψιμο στα χέρια ή το λαιμό και εγκαύματα από την τριβή.
Για την κατασκευή του χαρταετού Θα χρειαστούμε:
3 ελαφρά πηχάκια από ξύλο περίπου 80 εκατοστά το καθένα (ή για καλύτερο χαρταετό 3 ξερά καλάμια κομμένα στη μέση)
χαρτί
γερό σπάγκο
λεπτό σύρμα
κολλητική ταινία
χρωματιστά χαρτιά για την ουρά ή χάρτινες κορδέλες
Κατασκευή:
♦ Στα άκρα από κάθε πηχάκι κάνουμε δυο μικρές εγκοπές.
Δένουμε γερά μεταξύ τους τα τρία πηχάκια από την μέση με τον σπάγκο, και αφήνουμε περίπου μισό μέτρο ακόμα να κρέμεται.
♦ Στην άκρη από το ένα πηχάκι στερεώνουμε γερά το σύρμα, και το περνάμε περιμετρικά γύρω από τον σκελετό του χαρταετού, κάνοντας μια στροφή με το σύρμα σε κάθε πηχάκι, εκεί που έχουμε κάνει την εγκοπή.
Φροντίζουμε όπως θα γυρίζουμε το σύρμα, οι αποστάσεις μεταξύ των άκρων από τα πηχάκια να διατηρούνται σταθερές, έτσι ώστε στο τέλος να έχουμε ένα κανονικό εξάγωνο.
♦ Ακουμπάμε τον σκελετό πάνω στο χαρτί, και το κόβουμε γύρω – γύρω του, αφήνοντας ένα περιθώριο 3-5 εκατοστών.
Σε αυτό το σημείο, μπορούμε να αφήσουμε την φαντασία μας ελεύθερη και να διακοσμήσουμε την επιφάνεια του χαρτιού όπως μας αρέσει, έτσι ώστε να έχουμε έναν μοναδικό χαρταετό. Κατόπιν ξαναβάζουμε τον σκελετό πάνω στο χαρτί, γυρίζουμε τα περιθώρια προς τα μέσα και τα κολλάμε με αλευρόκολλα (δηλ. αλεύρι με λίγο νερό).
♦ Σε δυο άκρα Α, Β και στο κέντρο Ο στερεώνουμε το σπάγκο, ενώ στα Δ και Ε την ουρά όπως στην παρακάτω εικόνα.Η ουρά πρέπει να είναι 3-4 φορές μακρύτερη από το ύψος του αετού, έτσι ώστε να έχει σταθερότητα όταν πετάει.
♦ Την ουρά μπορούμε να την κατασκευάσουμε από λωρίδες 30-40 εκατοστών που θα έχουμε κόψει από εφημερίδες, χρωματιστά χαρτιά ή χάρτινες κορδέλες, τα οποία δένουμε στον σπάγκο σε απόσταση περίπου 15-20 εκατοστών το ένα από το άλλο. Δένουμε την ουρά στο Ζ.
♦ Στα αντίθετα άκρα από αυτά που δέσαμε την ουρά, δένουμε τα ζύγια. Εδώ πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα. Όλη η επιτυχία για το πέταγμα του αετού, βρίσκεται στα ζύγια του. Τα ζύγια, είναι 3 κομμάτια σπάγκος δεμένος στα σημέια Α, Β και Ο. Στο σημείο της ένωσης Γ δένουμε ένα γερό σπάγκο, την καλούμπα.
Βρίσκουμε ένα πλάτωμα μακριά από ηλεκτροφόρα σύρματα, γυρίζουμε τον χαρταετό μας κόντρα στον άνεμο και… ΑΜΟΛΑ ΚΑΛΟΥΜΠΑ!
Κατηγορίες:ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ|Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Οδηγίες για την κατασκευή χαρταετού…
Καθαρά Δευτέρα, σήμερα, μία από τις αγαπημένες αργίες στην Ελλάδα, καθώς είναι τριήμερο που προσφέρεται για μίνι αποδράσεις.
Το 2022 όμως αποδεικνύεται γενναιόδωρο, καθώς εκτός από τις αργίες που είναι κάθε χρονιά τριήμερα, έχει ακόμα τρεις που προσφέρουν μίνι διακοπές. Την 25η Μαρτίου που είναι Παρασκευή, τον Δεκαπενταύγουστο που είναι Δευτέρα και την 28η Οκτωβρίου που είναι Παρασκευή.
Φυσικά στη λίστα με τις αργίες που είναι τριήμερα είναι το Πάσχα και η αργία του Αγίου Πνεύματος.
Πότε πέφτουν οι αργίες μέχρι το τέλος του 2022
Ευαγγελισμός της Θεοτόκου 25η Μαρτίου 2022, Παρασκευή
Μεγάλη Παρασκευή 22 Απριλίου 2022
Μεγάλο Σάββατο 23 Απριλίου 2022
Κυριακή του Πάσχα 24 Απριλίου 2022
Δευτέρα του Πάσχα 25 Απριλίου 2022
Εργατική Πρωτομαγιά 1 Μαΐου 2022 Κυριακή (Πιθανόν να μεταφερθεί)
Αγίου Πνεύματος 13 Ιουνίου 2022, Δευτέρα
Κοίμηση της Θεοτόκου 15 Αυγούστου 2022, Δευτέρα
28η Οκτωβρίου 2022, Παρασκευή
Χριστούγεννα 25 Δεκεμβρίου 2022, Κυριακή
Σύναξη της Θεοτόκου 26 Δεκεμβρίου 2022, Δευτέρα.
Oι επόμενες γιορτές του 2022
Μεγάλη Σαρακοστή
Καθαρά Δευτέρα: Δευτέρα, 7 Μαρτίου 2022
Α’ Χαιρετισμοί: Παρασκευή, 11 Μαρτίου 2022
Θεόδωρου Τήρωνος (Σαβ): Σάββατο, 12 Μαρτίου 2022
Κυριακή της Ορθοδοξίας: Κυριακή, 13 Μαρτίου 2022
Κυριακή των Βαΐων: Κυριακή, 17 Απριλίου 2022
Το Αγιον Πάσχα: Κυριακή, 24 Απριλίου 2022
Αγίου Γεωργίου: Δευτέρα, 25 Απριλίου 2022
(Εντός Σαρακοστής)
Πεντηκοστή
Δευτέρα Διακαινησίμου: Δευτέρα, 25 Απριλίου 2022
Κυριακή του Θωμά: Κυριακή, 1 Μαΐου 2022
Της Αναλήψεως (Πέμπτη): Πέμπτη, 2 Ιουνίου 2022
Κυριακή της Πεντηκοστής: Κυριακή, 12 Ιουνίου 2022
Δευτέρα Αγ. Πνεύματος: Δευτέρα, 13 Ιουνίου 2022
Των Αγίων Πάντων: Κυριακή, 19 Ιουνίου 2022
ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΟΡΤΕΣ
25η Μαρτίου: Παρασκευή, 25 Μαρτίου 2022
28η Οκτωβρίου: Παρασκευή, 28 Οκτωβρίου 2022
17η Νοέμβρη: Πέμπτη, 17 Νοεμβρίου 2022
Πρωτομαγιά: Κυριακή, 1 Μαΐου 2022
Μεταμόρφωση Σωτήρος: Σάββατο, 6 Αυγούστου 2022
Κοίμηση της Θεοτόκου: Δευτέρα, 15 Αυγούστου 2022
Τα Αγια Θεοφάνια: Πέμπτη, 6 Ιανουαρίου 2022
Χριστούγεννα: Κυριακή, 25 Δεκεμβρίου 2022
Πρωτοχρονιά Επόμενου Έτους: Κυριακή, 1 Ιανουαρίου 2023
ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΟΡΤΕΣ
Βασιλείου του Μέγα: Σάββατο, 1 Ιανουαρίου 2022
Ιωάννου του Προδρόμου: Παρασκευή, 7 Ιανουαρίου 2022
Αγίου Αντωνίου: Δευτέρα, 17 Ιανουαρίου 2022
Αγίου Αθανασίου: Τρίτη, 18 Ιανουαρίου 2022
Τριών Ιεραρχών: Κυριακή, 30 Ιανουαρίου 2022
Αγίου Χαραλάμπους: Πέμπτη, 10 Φεβρουαρίου 2022
Κωνσταντίνου και Ελένης: Σάββατο, 21 Μαΐου 2022
Γενέσιον Ιωάννου Προδρόμου: Παρασκευή, 24 Ιουνίου 2022
Πέτρου και Παύλου: Τετάρτη, 29 Ιουνίου 2022
Η σύναξις των 12 Αποστόλων: Πέμπτη, 30 Ιουνίου 2022
Κοσμά και Δαμιανού – Ανάργυροι: Παρασκευή, 1 Ιουλίου 2022
Κυριακής Μεγαλομάρτυρος: Πέμπτη, 7 Ιουλίου 2022
Ευφημίας – Όλγας: Δευτέρα, 11 Ιουλίου 2022
Προφήτη Ηλία: Τετάρτη, 20 Ιουλίου 2022
Αγ. Παρασκευής: Τρίτη, 26 Ιουλίου 2022
Αλέξανδρου: Τρίτη, 30 Αυγούστου 2022
Ύψωσις Τίμιου Σταυρού Τετάρτη, 14 Σεπτεμβρίου 2022
Σοφίας, Πίστης, Ελπίδος: Σάββατο, 17 Σεπτεμβρίου 2022
Ευσταθίου: Τρίτη, 20 Σεπτεμβρίου 2022
Διονυσίου Αεροπαγίτου: Δευτέρα, 3 Οκτωβρίου 2022
Λουκά Ευαγγελιστού: Τρίτη, 18 Οκτωβρίου 2022
Αρτεμίου: Πέμπτη, 20 Οκτωβρίου 2022
Δημητρίου: Τετάρτη, 26 Οκτωβρίου 2022
Κοσμά και Δαμιανού – Ανάργυροι: Τρίτη, 1 Νοεμβρίου 2022
Μηχαήλ και Γαβριήλ (Αγγελοι): Τρίτη, 8 Νοεμβρίου 2022
Εισόδια της Θεοτόκου: Δευτέρα, 21 Νοεμβρίου 2022
Αικατερίνης: Παρασκευή, 25 Νοεμβρίου 2022
Στυλιανού: Σάββατο, 26 Νοεμβρίου 2022
Ανδρέου Αποστόλου Πρωτόκλητου: Τετάρτη, 30 Νοεμβρίου 2022
Βαρβάρας Μεγαλομάρτυρος: Κυριακή, 4 Δεκεμβρίου 2022
Σάββα: Δευτέρα, 5 Δεκεμβρίου 2022
Αγ. Νικολάου: Τρίτη, 6 Δεκεμβρίου 2022
Αγ. Αννης: Παρασκευή, 9 Δεκεμβρίου 2022
Μηνά: Παρασκευή, 11 Νοεμβρίου 2022
Σπυρίδωνος: Δευτέρα, 12 Δεκεμβρίου 2022
Ελευθερίου: Πέμπτη, 15 Δεκεμβρίου 2022
Διονυσίου (Ζάκυνθος): Σάββατο, 17 Δεκεμβρίου 2022
Ευγενίας: Σάββατο, 24 Δεκεμβρίου 2022
Στεφάνου Πρωτομάρτυρος: Τρίτη, 27 Δεκεμβρίου 2022
Ιάσων: Πέμπτη, 29 Δεκεμβρίου 2022
Κλεόνικου: Πέμπτη, 3 Μαρτίου 2022
Θεοδόσης: Κυριακή, 29 Μαΐου 2022
Ισίδωρος: Παρασκευή, 4 Φεβρουαρίου 2022
Θεοδόσης : Σάββατο, 5 Φεβρουαρίου 2022
Θεράπων Ιερομ.: Σάββατο, 14 Μαΐου 2022<p>Πηγή: <a target=”_blank” href=”https://www.iefimerida.gr”>iefimerida.gr</a> – <a target=”_blank” href=”https://www.iefimerida.gr/ellada/pote-peftoyn-oi-epomenes-argies-kai-triimera-2022″>2022: Πότε πέφτουν οι επόμενες αργίες και τριήμερα – iefimerida.gr</a></p>
Χρέος κάθε άρρενος νεανία είναι η κατασκευή ενός ευμεγέθους χαρταετού προκειμένου να αντιμετωπίσει επιτυχώς τις όποιες προκλήσεις των γειτόνων νεανίων.
Επιστρατεύω τις αεροναυπηγικές γνώσεις προηγούμενων Κούλουμων για επιτυχή άτρακτο. Το «κεφάλι» από λεπτούς πήχεις και κόλλα γλασσέ, τα «σκουλαρίκια» και η ουρά από μάτσα λωρίδες γλασσέ, -όχι τίποτα φτωχομπινεδιάρικα από εφημερίδα- η «καλούμπα» από λινό σπάγκο, τα «ζύγια» καλοζυγισμένο ισόπλευρο τρίγωνο, τα «κρόσσια» κομμένα ίσια, και το χρώμα της κόλλας κόκκινο προδίδον την κλωτσοσκουφικήν αφιέρωσιν.
Στα ψιλικατζίδικα της γειτονιάς επικρατεί οργασμός πωλήσεων σε κόλλες σπάγκους, καθώς και έτοιμα «κεφάλια» για τους μπαμπάδες που δεν προλαβαίνουν. Στις αυλές γίνονται test drives χαμηλών πτήσεων και ρίχνω βλέφαρο στους ανταγωνιστές για τυχόν τεχνολογικά επιτεύγματα. Αυτή τη χρονιά θα τους σκίσω όλους – σκέπτομαι- ακόμη και τον διπλανό Γιωργάκη που τον βοηθάει όλο το σόι και που πέρυσι είχε βάλει ξυραφάκια αντί για σκουλαρίκια στον αετό και μας έκοψε ολονών προκλητικά τους σπάγκους στον αέρα και που θα έπρεπε η αστυνομία του αέρος να επέμβει και να τον φυλακίσει στον καμπινέ της γριάς της Μαργάρως που βρώμαγε σαν το βοθρατζήδικο «ο Μαρκατζήνος» που μας άδειαζε κάθε μήνα τον βόθρο.
Και βγαίνω την Καθαρή Δευτέρα στην ταράτσα του διόροφου και αρχίζω να «αμολάω» τον αετό από τους πρώτους. Ανέβηκε γρήγορα ίσα με εκατό μέτρα και νάσου βγαίνει ο Γιωργάκης -απ το τριόροφο παρακαλώ- και αμολάει έναν κίτρινο αετό χλεμπονιάρη και γελάω γιατί ο αετός του κάνει «σβούρες» -προφανώς από τα μη επιστημονικώς μελετημένα ζύγια. Του φωνάζω: -Άντε ρε συ κουρέλα, δεν παίρνεις πρωτάθλημα ούτε στο γήπεδο ούτε στον αέρα ! Τον βλέπω να τον κατεβάζει και γελάω.
Μετά καμιά ώρα, ξανασηκώνει τον αετό που δεν τού’ κανε κορδελάκια τώρα. Και ανεβαίνει και ανεβαίνει και ξεπερνάει τα εκατόν πενήντα μέτρα. Σκύλιασα απ’ το κακό μου και το λέω στον θείο που έμενε κάτω. Μου λέει μη στεναχωριέσαι θα τον κανονίσουμε το βράδυ ! Του απαντώ: -Το βράδυ καληνύχτα δεν πετάνε αετούς ! Μου λέει: -Έχω σχέδιο!
Αφού τον κατέβασα, πιάνει και μου βάζει πάνω στο κεφάλι του αετού μια μπαταρία «πλακέ» και καλώδια με λαμπάκι. Τον ξανασηκώνουμε με το που βράδιασε στα πενήντα μέτρα. Το θέαμα ήταν εξωπραγματικό, καθώς λαμπίριζε σαν άστρο και αντέφεγγε το κόκκινο. Φωνάζω απ’ την ταράτσα: -Γιωργάκηηηηηηη βγες να δεις τι έχω ! Και βγαίνει μαζί και όλη η γειτονιά και θαυμάζει το τεχνολογικό επίτευγμα. Τράβηξε τέτοιο ενδιαφέρον, που ούτε η γιουροβίζιον νάτανε. ‘Ημουν ο ήρωας της Καθαρής Δευτέρας. Άσε τη μόστρα στην Τασούλα δίπλα !
Κατηγορίες:Χωρίς κατηγορία|Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ο ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ του Κ. Παπαγιανούλη
30/12/1975: Λήγει η Δίκη του Πολυτεχνείου. Ιωαννίδης, Βαρνάβας και Ντερτιλής καταδικάζονται σε ισόβια. 17 κατηγορούμενοι καταδικάζονται σε ποινές φυλάκισης και κάθειρξης, ανάμεσά τους και ο δικτάτορας Παπαδόπουλος. 13 αθωώνονται.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
