Η πρωτοβουλία του Μάριου Μάζαρη @schoolmarius να γεμίσουν τα σχολεία μας καρδιές που να συμβολίζουν τους στίχους του ποιητή Γ.Ποταμίτη “Σπείρε αγάπη κι ας μη θερίσεις, έτσι για να μοσχοβολάει ο τόπος”, μας κινητοποίησε όλους. Τώρα πια ο τοίχος του σχολείου γεμίζει με φως και αγάπη όποιον περνάει από εκεί. Ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά για την αφοοίωση, την προσοχή, την συνέπεια και την υπευθυνότητα που έδειξαν για να βγει αυτό το τόσο ωραίο αποτέλεσμα!
(2ο Νηπιαγωγείο Γλυκών Νερών)
Φέτος αποφασίσαμε να γνωρίσουμε καλύτερα την εποχή αυτή μέσα από τα έργα τέχνης γνωστών ζωγράφων με θέμα το καλοκαίρι. Τα παιδιά, πρώτα γνώρισαν τους πίνακες, τους εξερεύνησαν, έπαιξαν μαζί τους και έπειτα διάλεξαν έναν από αυτούς για να προσπαθήσουν να φτιάξουν ένα “αντίγραφό” του. Την τελευταία ημέρα, οι γονείς είχαν την ευκαιρία να δουν το σύνολο των έργων των παιδιών και να αποχαιρετιστούμε μ’ αυτόν τον τρόπο για τις καλοκαιρινές μας διακοπές!
Να τα πούμε;
Τα παιδιά πήραν τα τριγωνάκια τους και τραγούδησαν τα κάλαντα των Χριστουγέννων !
Στην συνέχεια ακολούθησαν τις οδηγίες βήμα προς βήμα της νηπιαγωγού, και ζωγράφισαν ανθρωπάκια με ανοιχτά στόματα για να μας τα τραγουδήσουν. Όλα διαφορετικά, όλα το ίδιο όμορφα, όπως και τα παιδιά της τάξης μας. Καλά Χριστούγεννα!
Με αφορμή τον πίνακα του Πικάσο «Το κοριτσάκι και το περιστέρι», τα παιδιά συνέθεσαν και εικονογράφησαν το δικό τους παραμύθι, δουλεύοντας σε ομάδες. Το σενάριο ήταν το εξής: ο εν λόγω πίνακας του Πικάσο ήταν η τελευταία σελίδα ενός παραμυθιού, αλλά δυστυχώς είχαμε χάσει τις υπόλοιπες 5. Τα παιδιά θα έπρεπε να συνεργαστούν, ώστε να συμπληρώσουν και την ιστορία και τις εικόνες. Η ομάδα που είχε κάθε φορά την ιδέα για την συνέχιση της ιστορίας, αυτή και αναλάμβανε να εικονογραφήσει την εκάστοτε σελίδα. Η Νηπιαγωγός κατέγραψε την ιστορία, όπως την σκέφτηκαν τα παιδιά και στο τέλος τα βοήθησε να την ηχογραφήσουν. Έτσι, προέκυψε το παρακάτω βίντεο:
Το Φθινόπωρο μπήκε για τα καλά, και τα παιδιά το υποδέχτηκαν όπως του αρμόζει. Αν και την καρδιά τους έχει κλέψει το Καλοκαίρι, εμείς τραγουδήσαμε το τραγούδι του Φθινοπώρου https://www.youtube.com/watch?v=VlveLtS7OvQ και σιγά σιγά αρχίσαμε να ανακαλύπτουμε τα «δώρα» του Φθινοπώρου και να τα εκτιμούμε περισσότερο.
Τα παιδιά έφεραν διάφορα φθινοπωρινά φύλλα στο σχολείο, και αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε γιατί κάποια έχουν χρώμα πράσινο, ενώ άλλα κίτρινο, πορτοκαλί ή καφέ. Μιλήσαμε έτσι για τα φυλλοβόλα και τα αειθαλή δέντρα αλλά και την χλωροφύλλη.
Στην συνέχεια αποφασίσαμε να αξιοποιήσουμε τα φύλλα, και δουλεύοντας σε 2 διαφορετικές ομάδες, τα παιδιά έφτιαξαν μία «ηλιοπροστασία» – την οποία τοποθετήσαμε στο τζάμι της τάξης (για να μην μας τυφλώνει ο πρωινός ήλιος) – και ένα «mobile» για να στολίσουμε την τάξη μας.
Διαβάσαμε το βιβλίο «Το μήλο του Μαγκρίτ», που μας παρουσιάζει τα έργα του σουρεαλιστή ζωγράφου που στα παιδιά φάνηκαν πολύ αστεία. Εμπνευσμένοι από τον πίνακά του με την ανθρωποβροχή, τα παιδιά έφτιαξαν τις δικές τους περίεργες βροχές, φτιάχνοντας σύνθετες λέξεις (π.χ. μπαλοβροχή, λουλουδοβροχή, καρδουλοβροχή).
Έπειτα, μιλήσαμε για τον «κύκλο του νερού» και τα παιδιά πήραν τα ψαλίδια τους και έφτιαξαν τα δικά τους σύννεφα βροχής, τα οποία τοποθετήσαμε στον πίνακα της τάξης, πάνω από τα σπιτάκια, συνθέτοντας έτσι τον φθινοπωρινό μας πίνακα αναφοράς.
Τέλος, διαβάσαμε ένα ποίημα για τον Οκτώβρη, και κλείνοντας τα μάτια μας προσπαθήσαμε να φανταστούμε πώς θα ήταν εάν ήταν άνθρωπος. Αφού το συζητήσαμε στην παρεούλα, ξεκινήσαμε να το αποτυπώνουμε σε μία ομαδική ζωγραφιά στον διαδραστικό πίνακα. Το ανθρωπάκι του Οκτώβρη ήταν έτοιμο!
Υποστηριζόμενο από blogs.sch.gr & Θέμα βασισμένο στο Lovecraft από τον Anders Norén