Τεχνητή Νοημοσύνη

Ο Klaus Martin Schwab, στην περίοδο του COVID, έγγραψε το 2019 στο βιβλίο του Ο “Μεγάλος Επαναπροσδιορισμός” (Great Reset) και άλλων έργων του, όπως το “The Fourth Industrial Revolution“, αναφέρεται εκτενώς στη σημασία της τεχνολογίας, της τεχνητής νοημοσύνης (AI) και του αυτοματισμού. Οι ιδέες του για το πώς η τεχνολογία θα διαμορφώσει τη ζωή και την εργασία των ανθρώπων παρουσιάζουν τόσο ευκαιρίες όσο και προκλήσεις.

Η Τεχνητή Νοημοσύνη και ο Ρόλος της

Η τεχνητή νοημοσύνη θεωρείται κεντρικό εργαλείο για τον Μεγάλο Επαναπροσδιορισμό:

1. Εξυπηρέτηση των αναγκών: Η AI μπορεί να βελτιώσει την παραγωγικότητα, να αναλύσει δεδομένα πιο γρήγορα και να προσφέρει λύσεις σε προβλήματα όπως η κλιματική αλλαγή, η υγειονομική περίθαλψη και η εκπαίδευση.
2. Προσωποποιημένες υπηρεσίες: Θα επιτρέψει την ανάπτυξη εξατομικευμένων συστημάτων, για καλύτερες εμπειρίες στον τομέα της υγείας, της εκπαίδευσης και των μεταφορών.
3. Αυτοματοποίηση: Πολλές εργασίες θα γίνουν αυτοματοποιημένες, γεγονός που θα μειώσει την ανάγκη για ανθρώπινη εργασία σε παραδοσιακούς τομείς.

Πώς θα ζουν οι άνθρωποι με την τεχνολογία και την AI;

1. Ψηφιακή ενσωμάτωση: Ο Schwab προβλέπει ότι οι άνθρωποι θα ζουν σε έναν κόσμο έντονα διασυνδεδεμένο μέσω “έξυπνων πόλεων”, IoT (Internet of Things) και AI. Πολλές καθημερινές δραστηριότητες θα γίνονται αυτόματα.
2. Δουλειά από το σπίτι: Το μοντέλο της απομακρυσμένης εργασίας και οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης θα είναι πιο διαδεδομένες.
3. Βασικό Εισόδημα: Για την αντιμετώπιση της ανεργίας λόγω αυτοματισμού, ο Schwab και άλλοι οραματιστές συχνά αναφέρονται στην πιθανότητα καθιέρωσης ενός Καθολικού Βασικού Εισοδήματος (Universal Basic Income – UBI), το οποίο θα προσφέρει μια ελάχιστη οικονομική βάση σε όλους τους πολίτες.

Το Καθολικό Βασικό Εισόδημα (UBI) = Επιδόματα και Vouchers. Είναι μια ιδέα που έχει προταθεί ως λύση σε παγκόσμια ζητήματα όπως η ανεργία που προκαλεί η αυτοματοποίηση και η AI. Πρόκειται για ένα σύστημα κατά το οποίο κάθε πολίτης λαμβάνει ένα ελάχιστο εγγυημένο ποσό χρημάτων σε τακτική βάση, ανεξάρτητα από την εργασιακή του κατάσταση ή το εισόδημά του.

Πώς λειτουργεί;

Με καθαρά κρατική (Παγκόσμια) επιδοματική πολιτική, όπου ο άνθρωπος θα κάθεσαι σπίτι του, θα πίνει το freddo (που έχει παραγγήλει και το έφερε το delivery από το μαγαζί της διπλανής οικοδομής), θα ζει με τα κατώτατα επιδόματα τύπου ΟΑΕΔ – ΔΥΠΑ και με το ζόρι θα πληρώνει βασικά άυλα και υλικά αγαθά. Όπου αγαθά = σίτιση, θέρμανση, νερό κλπ. Το στεγαστικό δάνειο χλωμό το βλέπω. Τις επαγγελματικές του εργασίες θα τις έχει αναλάβει η αναβαθμισμένη ΑΙ τεχνολογία και αυτός θα κάθεται επί το πλείστων.

• Καθολικό: Όλοι οι πολίτες μιας χώρας λαμβάνουν το ίδιο ποσό, χωρίς εξαιρέσεις. Εποδόματα και Vouchers
• Ανεξάρτητο από την εργασία: Δεν απαιτείται κάποιος να εργάζεται ή να αποδεικνύει ανάγκη για να λάβει αυτό το εισόδημα.
• Τακτικό: Καταβάλλεται σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα, π.χ., μηνιαία. ΟΑΕΔ – ΔΥΠΑ που πληρώνει κάθε 10 του μηνός με bonus τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα.

Οφέλη του UBI:

1. Ασφάλεια: Προσφέρει οικονομική ασφάλεια με μορφή επιδομάτων σε όλους, ανεξάρτητα από τις αλλαγές στην αγορά εργασίας.
2. Καταπολέμηση της φτώχειας: Μειώνει την ακραία φτώχεια που έχει δημιουργηθεί από την εξέλιξη της  τεχνολογίας και της ΑΙ, παρέχοντας σε όλους ένα βασικό επίπεδο διαβίωσης.
3. Υποστήριξη καινοτομίας: Ενθαρρύνει τους ανθρώπους να πειραματιστούν με νέες ιδέες ή καριέρες, χωρίς τον φόβο οικονομικής κατάρρευσης. Ο άνθρωπος γίνεται ένα οικονομικό και επαγγελματικό πειραματόζωο.

Προκλήσεις του UBI:

1. 1. Κόστος: Η εφαρμογή του σε εθνικό ή παγκόσμιο επίπεδο απαιτεί τεράστιους πόρους. Πολλές χώρες ανησυχούν για το πώς θα χρηματοδοτηθεί (π.χ., μέσω φορολογίας).
   2. Κίνητρα για εργασία: Ορισμένοι κριτικοί ισχυρίζονται ότι ένα σταθερό εισόδημα μπορεί να αποθαρρύνει τους ανθρώπους από την αναζήτηση εργασίας. Δημιουργούνται οι “Θεμιτοί άνεργοι”.
   3. Ανισότητες: Αν δεν σχεδιαστεί σωστά, το UBI μπορεί να ωφελήσει περισσότερο ορισμένες κοινωνικές τάξεις ή περιοχές. Ταξικός και κοινωνικός ρατσισμός.

Πιθανές Αρνητικές Επιπτώσεις

1. 1. Ανεργία: Η αυτοματοποίηση και η AI θα αντικαταστήσουν πολλές θέσεις εργασίας, ειδικά στις βιομηχανίες παραγωγής, τη λιανική πώληση και τη γραφειακή εργασία.
   2. Διεύρυνση της ανισότητας: Υπάρχει κίνδυνος οι άνθρωποι με περιορισμένες τεχνολογικές δεξιότητες να περιθωριοποιηθούν, ενώ οι επιχειρήσεις που κατέχουν την τεχνολογία να αποκτήσουν υπέρμετρη εξουσία.
   3. Απειλή για την ιδιωτικότητα: Η χρήση μεγάλων δεδομένων (big data) και AI ενδέχεται να οδηγήσει σε αυξημένη παρακολούθηση, δημιουργώντας φόβους για απώλεια της ιδιωτικότητας και της προσωπικής ελευθερίας.
   4. Ψυχολογικές επιπτώσεις: Η αυξημένη εξάρτηση από την τεχνολογία μπορεί να προκαλέσει αποξένωση, μοναξιά ή ακόμα και μια αίσθηση “απώλειας ελέγχου”.

Ειδικά για τους Καθηγητές

Η επίδραση της AI στον τομέα της εκπαίδευσης θα είναι καθοριστική:

1. Αυτοματοποιημένη μάθηση: Τα προγράμματα AI μπορεί να αναλάβουν το ρόλο των καθηγητών, προσφέροντας εξατομικευμένα εκπαιδευτικά πλάνα και αξιολογήσεις. ΑΙ καθηγητές.
2. Αλλαγή ρόλου: Οι καθηγητές δεν θα είναι πλέον μόνο μεταδότες γνώσης, αλλά και μέντορες που βοηθούν τους μαθητές να αναπτύξουν κριτική σκέψη και δεξιότητες. Οι άνθρωποι καθηγητές γίνονται βοηθοί των ΑΙ καθηγητών και “αμπελοφιλόσοφοι” των μαθητών. Αν γίνουν και αυτά.
3. Απώλεια θέσεων εργασίας: Σε περιοχές όπου η AI και οι online πλατφόρμες θα κυριαρχήσουν, οι παραδοσιακοί καθηγητές μπορεί να βρεθούν εκτός αγοράς εργασίας. Ανεργία για τους ανθρώπους καθηγητές .
4. Εκπαίδευση καθηγητών: Οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να αποκτήσουν τεχνολογικές δεξιότητες για να παραμείνουν σχετικοί στο νέο περιβάλλον. Εκπαίδευση εφ όρου ζωής. Παντρεμένοι μαζί της μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος.

Προτάσεις για Βιώσιμη Ενσωμάτωση της Τεχνολογίας

1. Επένδυση στην εκπαίδευση: Οι κυβερνήσεις και οι επιχειρήσεις πρέπει να προωθήσουν την εκπαίδευση στις νέες τεχνολογίες για όλους.
2. Αντιμετώπιση της ανεργίας: Το UBI και τα προγράμματα επανακατάρτισης θα είναι κρίσιμα.
3. Ανθρωποκεντρικός σχεδιασμός: Η ανάπτυξη της AI και των νέων τεχνολογιών πρέπει να βασίζεται σε ηθικές αρχές που προάγουν τη δίκαιη συμμετοχή και τη διαφάνεια.

Αρνητικές Επιπτώσεις της Τεχνητής Νοημοσύνης στους Καθηγητές

Η ανάπτυξη της τεχνολογίας και της τεχνητής νοημοσύνης (AI) έχει τη δυνατότητα να αλλάξει ριζικά την εκπαίδευση. Ωστόσο, υπάρχουν σημαντικές πιθανές αρνητικές επιπτώσεις για τους καθηγητές:

1. Απώλεια Θέσεων Εργασίας:
   • Η αυτοματοποίηση μέσω AI μπορεί να αναλάβει πολλές πτυχές της διδασκαλίας, όπως η διδασκαλία βασικών εννοιών, η δημιουργία διαγωνισμάτων ή η αξιολόγηση μαθητών. Μία τυποποιημένη και απρόσωπη διαδικασία με στόχο μόνο την μάθηση, χωρίς λειτουργία του ανθρώπινου νου και των συναισθημάτων.
   • Πλατφόρμες e-learning και εφαρμογές AI (όπως οι εξατομικευμένοι εκπαιδευτικοί αλγόριθμοι) ενδέχεται να αντικαταστήσουν τους καθηγητές σε ορισμένους τομείς, ιδιαίτερα σε μαθήματα με τυποποιημένη διδασκαλία (μαθηματικά, πληροφορική, φυσική, έκθεση, ξένες γλώσσες). Αλήθεια ποια μαθήματα είναι ελεύθερα και δεν έχουν τυποποιημένη διδασκαλία, από την στιγμή που ακολουθούνε τυποποιημένες οδηγίες και διαδικασίες;
2. Αλλαγή Ρόλου:
   • Οι καθηγητές μπορεί να χάσουν τον παραδοσιακό τους ρόλο ως κεντρικοί φορείς της μάθησης. Θα χρειαστεί να προσαρμοστούν σε έναν ρόλο περισσότερο υποστηρικτικό, ως μέντορες ή διευκολυντές της μάθησης. Ρόλος βοηθού του ΑΙ καθηγηγτή.
   • Η συνεχής χρήση τεχνολογίας μπορεί να μειώσει την προσωπική επαφή μεταξύ καθηγητών και μαθητών, με πιθανή μείωση της αποτελεσματικότητας της συναισθηματικής και κοινωνικής υποστήριξης που προσφέρουν οι καθηγητές. Αποκοινωνικοποίηση και εξάλιψη συναισθηματικής νοημοσύνης.
3. Πίεση για Συνεχή Επανακατάρτιση:
   • Οι καθηγητές θα χρειαστεί να μάθουν πώς να χρησιμοποιούν και να ενσωματώνουν τις νέες τεχνολογίες στη διδασκαλία. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε στρες και φόβο για τη μελλοντική βιωσιμότητα του επαγγέλματός τους. Παντρεμένοι μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος στα βαθιά γεράματα, αν δεν πάθουμε κανένα έφραγμα στα 50 με 60 χρόνια ζωής μας από το άγχος της βιωσιμότητας. Για οικογένεια και παιδιά.. μπα.. άστο καλύτερα.. μπορεί με τα voucher να μην βγαίνει και να αγχώνονται κι αυτά..
4. Ανισότητες στην Εκπαίδευση:
   • Οι καθηγητές που εργάζονται σε περιοχές με λιγότερη πρόσβαση σε πόρους ή τεχνολογία μπορεί να μείνουν πίσω, με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι ανισότητες μεταξύ εκπαιδευτικών συστημάτων. Δημιουργείται άτυπη και τυπική εκπαίδευση πολλών ταχυτήτων. Ότι πληρώνεις, παίρνεις… σαν τις διαφημίσεις προώθησης κινητής τηλεφωνίας και σύνδεσης διαδικτύου. Αν βρεις καμία λειτουργική προσφορά τυχερός είσαι.

Σχέση Καθηγητών και UBI

• Οι καθηγητές που μπορεί να χάσουν τη δουλειά τους λόγω της AI και της αυτοματοποίησης θα μπορούσαν να ωφεληθούν από ένα UBI, ως ένα δίχτυ ασφαλείας μέχρι να βρουν νέα απασχόληση ή να επανακαταρτιστούν. Αντικατάσταση από ΑΙ καθηγητές και ξανά κουπί από την αρχή.
• Εντούτοις, ένα βασικό εισόδημα δεν αντικαθιστά την επαγγελματική αυτοεκτίμηση και την κοινωνική συνεισφορά που προσφέρει η εργασία, κάτι που είναι σημαντικό για την ψυχολογική ευημερία των καθηγητών. Ψυχολογική Ανοσορροπία.

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

Σχετικά με τον Συγγραφέα, το Βιβλίο και την Ιδέα

Ο “Μεγάλος Επαναπροσδιορισμός” (Great Reset) είναι ένας όρος που εισήγαγε ο Klaus Martin Schwab, ο ιδρυτής και εκτελεστικός πρόεδρος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (World Economic Forum – WEF). Ο Schwab ανέπτυξε αυτή την ιδέα σε συνεργασία με τον πρίγκιπα Κάρολο και άλλους παγκόσμιους ηγέτες, με στόχο να επανεξεταστεί η πορεία της παγκόσμιας οικονομίας και κοινωνίας, ειδικά μετά τις μεγάλες αλλαγές που έφερε η πανδημία COVID-19.

Κύριες Ιδέες του “Μεγάλου Επαναπροσδιορισμού”:

1. Ανασχεδιασμός του καπιταλισμού: Υποστηρίζει μια πιο βιώσιμη και συμπεριληπτική οικονομία, που δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην ισότητα και την προστασία του περιβάλλοντος.
2. Εκμετάλλευση της τεχνολογίας: Η χρήση τεχνολογίας για την αντιμετώπιση παγκόσμιων προβλημάτων όπως η κλιματική αλλαγή, η υγειονομική περίθαλψη και η εκπαίδευση.
3. Συνεργασία σε παγκόσμιο επίπεδο: Αντί για την προώθηση ανταγωνιστικών πολιτικών, ο Schwab προτείνει τη συνεργασία κρατών, επιχειρήσεων και κοινωνικών φορέων για την αντιμετώπιση των προκλήσεων.

Ο Schwab εξέφρασε αυτές τις ιδέες στο βιβλίο του “COVID-19: The Great Reset”, το οποίο συνέγραψε με τον Thierry Malleret. Ο στόχος του ήταν να προτείνει ένα σχέδιο ανάκαμψης από την πανδημία που δεν θα επανέφερε απλώς το status quo αλλά θα δημιουργούσε έναν νέο τρόπο λειτουργίας της παγκόσμιας κοινωνίας.

Κριτική:

• Πολλοί επικροτούν το όραμα αυτό για μια πιο δίκαιη και βιώσιμη παγκόσμια τάξη.
• Ωστόσο, αρκετοί επικριτές θεωρούν τον “Μεγάλο Επαναπροσδιορισμό” ως μια υπερβολικά φιλόδοξη ή και επικίνδυνη προσπάθεια που μπορεί να περιορίσει τις ελευθερίες και την αυτονομία των κρατών και των πολιτών. Κάποιοι επίσης τον συνδέουν με θεωρίες συνωμοσίας, υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για προσπάθεια εγκαθίδρυσης μιας παγκόσμιας κυβέρνησης.