Επανερχόμαστε με καθυστέρηση λόγω τεχνικού προβλήματος του Πανελλήνιου Σχολικού Δικτύου.
Μάνα, μητέρα, μαμά!!!!! Οι λέξεις που μας κρατάνε για πάντα παιδιά.
Κι ένα τέταρτο μητέρας
αρκεί για δέκα ζωές
και πάλι κάτι θα περισσέψει
που να το ανακράξεις
σε στιγμή μεγάλου κινδύνου. Οδυσσέας Ελύτης.
Η Αρχαία Ελλάδα είναι η πρωταρχική πηγή αναφοράς στη «γιορτή της μητέρας». Ήταν γιορτή της Άνοιξης, όπου λατρευόταν η Γαία, η μητέρα Γη, μητέρα όλων των Θεών και των ανθρώπων. Αργότερα την αντικατέστησε η κόρη της η Ρέα, η σύζυγος του Κρόνου, μητέρα του Δία και θεά της γονιμότητας.
Στα νεότερα χρόνια έχουμε τη «mothering Sunday» που μας μεταφέρει στην Αγγλία του 1600.
Η δεύτερη Κυριακή του Μάη, που καθιερώθηκε σαν εθνική γιορτή της μητέρας στις ΗΠΑ οφείλεται στην έμπνευση μιας γυναίκας από την Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ , της Ana Jarvis. Η Ana Jarvis θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη της μητέρας της ξεκίνησε το 1907 μια εκστρατεία για να καθιερωθεί μια επίσημη γιορτή της μητέρας. Η προσπάθειά της είχε απήχηση και η γιορτή της μητέρας έγινε επίσημα εθνική γιορτή των ΗΠΑ το 1914, με Προεδρικό Διάταγμα που όριζε τη δεύτερη Κυριακή του Μάη σαν Ημέρα της Μητέρας. Έτσι πολλές ευρωπαϊκές χώρες ανάμεσά τους και η Ελλάδα γιορτάζουν τη γιορτή της μητέρας τη 2η Κυριακή του Μάη.
Η ΜΗΤΕΡΑ (ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΙΖΥΗΝΟΣ)
Πώς να πειράξω τη μητέρα
να κάμω εγώ να λυπηθεί,
που όλη νύχτα κι όλη μέρα
για το καλό μου προσπαθεί;
Πώς ν’ αρνηθώ ή ν’ αναβάλω
ότι ορίζει κι απαιτεί,
αφού στη γη δεν έχω άλλο
κανένα φίλο σαν αυτή;
Αυτή στα στήθη τα γλυκά της
με είχε βρέφος απαλό,
με κάθιζε στα γόνατά της
και μ’ έμαθε να ομιλώ.
Αυτή με τρέφει και με ντύνει
όλο το χρόνο που γυρνά,
και δίπλα στη μικρή μου κλίνη,
σαν αρρωστήσω ξαγρυπνά.
Αυτή σαν πέσω και χτυπήσω
φιλά να γιάνει την πληγή.
Αυτή, τι πρέπει να αφήσω
και τι να κάμω μ’ οδηγεί.
Πώς το λοιπόν τέτοια μητέρα
να κάμω εγώ να λυπηθεί,
που όλη νύχτα κι όλη μέρα
για το καλό μου προσπαθεί;
ΜΑΝΑ (Χ.ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ-Α.ΚΑΨΑΣΚΗ)
Σαν τη μάνα δεν είναι άλλο
μες στον κόσμο πιο μεγάλο.
Κι απ’ το πιο λαμπρό πετράδι,
πιο ακριβό είναι ένα της χάδι.
Και γι’ αυτό όπου κι αν γυρίσεις,
παντού «Μάνα» θα γροικήσεις.
«Μάνα» το παιδί φωνάζει,
«Μάνα» ο γέρος και στενάζει.
Και μετά τα δύο υπέροχα ποιηματάκια, μια αξιολάτρευτη, συγκινητική ιστορία. Απολαύστε την.
ΠΩΣ ΓΡΑΦΕΤΑΙ Η ΜΗΤΕΡΑ
Μόλις έμεναν οι δυο τους μόνοι, κάθονταν στον καναπέ δίπλα δίπλα, πατέρας και κόρη, και τα έλεγαν ψιθυριστά:
–Ψουψουψού, ο ένας.
–Ψουψουψού,η άλλη.
Γιόρταζε η μητέρα, κι έψαχναν να βρουν ένα δώρο, μα τι δώρο.
Κάτι που να μην το είχε σκεφτεί κανένας άλλος πριν από αυτούς.
« Αυτό είναι μεγαλείο» έτσι έλεγε ο μπαμπάς.
–Το κακό είναι που είσαι μικρή και δεν ξέρεις να γράφεις, της είπε.
–Να μάθω, προθυμοποιήθηκε η Φιλιώ.
–Αλήθεια το λες;
–Αλήθεια.
–Φέρε λοιπόν χαρτιά να αρχίσουμε. Θα σε μάθω να γράφεις τη λέξη ΜΗΤΕΡΑ.
Κι άρχισαν οι πρόβες. Πρώτα έπρεπε να μάθει να γράφει το Μι. Της έπιανε το χέρι ο πατέρας και της το πήγαινε περίπατο πάνω στο χαρτί, ζιγκ-ζαγκ. Ούτε σκάλα να ήταν το Μι. Πόσες φορές ανεβοκατέβηκε αυτή τη σκάλα η Φιλιώ ούτε το θυμάται. Μα έκανε υπομονή.
Αφού από Μι αρχίζει η λέξη μητέρα, έπρεπε οπωσδήποτε να μάθει να το γράφει.
Και να οι κόλλες , και να τα γράμματα.
Κόλλες ατελείωτες με Η, με Τ, με Ε, με Ρ, με Α.
Στα κρυφά. Να μην την πάρει μυρωδιά η μάνα της. Να είναι πραγματική έκπληξη.
Στο τέλος, μια λέξη που έμοιαζε πολύ στη λέξη μητέρα ζωγραφίστηκε πάνω σε μια κάρτα. Ο πατέρας ζωγράφισε δίπλα λουλούδια.
Όταν ήρθε η μέρα της γιορτής της μαμάς, στήθηκαν μπροστά της και οι δύο, και η παράσταση…….. άρχισε. Γιατί δεν ήταν μόνο η κάρτα που της έδωσαν, ήταν και το θέατρο που της έπαιξαν. Βέβαια!!!! Η μάνα άνοιξε την κάρτα και διάβασε: «ΜΗΤΕΡΑ»
–Η Φιλιώ μου το έγραψε αυτό; Αν είναι δυνατόν, είπε και γούρλωσε τα μάτια της. Πριν προλάβει να πει κάτι άλλο, ο πατέρας άρχισε να ρωτάει τη Φιλιώ:
–Για να γράψουμε τη λέξη ΜΗΤΕΡΑ, από πού πήραμε το Μι, Φιλιώ μου;
–Από το Μέλι!!!, απάντησε το πιτσιρίκι.
–Και ποιος μας έδωσε το Ήτα του;
–Ο Ήλιος!!!
–Και ποιος μας έδωσε το Ταφ;
-Το τραγούδι!!!
–Και από πού αρπάξαμε το Έψιλον;
–Από το Ευχαριστώ!!!
–Και ποιος μας χάρισε το Ρο;
–Το Ρόδο!!! (Τριαντάφυλλο)
–Κι από πού πήραμε το Άλφα;
–Από την Αγάπη!!!
–Αυλαία! τελειώσαμε, φώναξε ο μπαμπάς και χειροκρότησε την κόρη του.
–Όχι δεν τελειώσαμε ακόμα, είπε η μαμά συγκινημένη κι έσκυψε και φίλησε τη Φιλιώ.
Αγγελική Βαρελλά
Στη συνέχεια τραγουδάκια για τη μανούλα!!!!!!
και το τρυφερό παραμύθι: “Θα σ’ αγαπώ ότι κι αν γίνει”.