Η Ρομποτική παρέχει πλέον δυνατότητα κατασκευής μοριακών συσκευών για ιατρικές και φαρμακευτικές εφαρμογές.

Το DNA εκτελεί ποικίλους λειτουργικούς ρόλους στη βιολογία, τη νανοτεχνολογία και τη βιοτεχνολογία, αλλά οι σύγχρονες μέθοδοι αυτόματης σύνθεσης μονόκλωνων DNA είναι περιορισμένες. Ερευνητές ανάπτυξαν (Jocelyn Y. Kishi, και συν. Programmable autonomous synthesis of single-stranded DNA. Nature Chemistry, 2017) μεθοδολογία που επιτρέπει στις προ-σχεδιασμένες αλληλουχίες του DNA να αναπτύσσονται και να συνδέονται αυτόνομα κατά μήκος συγκεκριμένων οδών συναρμολόγησης, παρέχοντας έτσι τη βάση για μια νέα γενιά προγραμματιζόμενων μοριακών συσκευών. Ειδικότερα, οι συνθετικοί βιολόγοι και νανοβιολόγοι επαναπροσδιόρισαν το DNA, το κληρονομικό υλικό που υπάρχει σε όλα σχεδόν τα κύτταρα του σώματος, ως ένα έξυπνο και σταθερό αυτοσυναρμολογούμενο υλικό για την κατασκευή νανο-εργοστασίων, νανοδομών φαρμάκων και μοριακών συσκευών που μπορούν να ανιχνεύσουν το περιβάλλον τους και να ανταποκριθούν με διαφορετικούς τρόπους, για παράδειγμα, να μπορούν να ανιχνεύσουν κάποια φλεγμονή (ες) στο σώμα ή τοξινών στο περιβάλλον. Αυτές οι εφαρμογές νανοκλίμακας συχνά περιλαμβάνουν τη σύνθεση μεγάλων αλληλουχιών που έχουν χιλιάδες δομικά στοιχεία από τα οποία κατασκευάζεται το DNA, γνωστά ως νουκλεοτιδικές βάσεις (Αδενίνη, Θυμίνη, Κυτοσίνη και Γουανίνη). Αυτή η νέα εντυπωσιακή πρόοδος δείχνει ότι τα μόρια DNA μπορούν να προγραμματιστούν για να αυτοσυναρμολογηθούν σε συγκεκριμένες τρισδιάστατες δομές και να εκτελέσουν προκαθορισμένες λειτουργίες και εργασίες, ενώ παράλληλα αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό βήμα προόδου στον τομέα της Μοριακής Ρομποτικής και παρέχει μια ματιά στο μέλλον των συσκευών για ιατρικές, φαρμακευτικές, αλλά και μη ιατρικές εφαρμογές.