Τα εντυπωσιακά αποτελέσματα παρουσιάστηκαν σε επιστημονικό συνέδριο στο Παρίσι (A Violari et al. Viral and host characteristics of a child with perinatal HIV-1 following a prolonged period after ART cessation in the CHER trial. 9th IAS Conference on HIV Science, Paris 2017).
Σχεδόν όλα τα ελληνικά και ξένα ΜΜΕ παρουσίασαν την περίπτωση ενός κοριτσιού από τη Νότια Αφρική που γεννήθηκε οροθετικό –δηλαδή, είχε μολυνθεί με τον ιό του AIDS, τον HIV, από τη μητέρα του. Λίγες εβδομάδες από τη γέννησή του οι γιατροί άρχισαν κατάλληλη θεραπευτική αγωγή με αντιρετροϊκά φάρμακα. Η υγεία του παιδιού αποκαταστάθηκε – κάτι που προκάλεσε έκπληξη στους επιστήμονες – καθώς φαίνεται ότι απαλλάχθηκε (έλεγαν τα ΜΜΕ) από τον ιό έπειτα από μόλις έναν χρόνο θεραπείας και ζει πλέον 8,5 χρόνια χωρίς φαρμακευτική αγωγή. Οι οροθετικοί ασθενείς συνήθως χρειάζεται να ακολουθούν διά βίου την αγωγή με αντιρετροϊκά φάρμακα, προκειμένου να μη νοσήσουν από AIDS. Σήμερα περίπου 20 εκατομμύρια άνθρωποι λαμβάνουν συνεχώς αντιρετροϊκή θεραπεία. Αυτή η περίπτωση και άλλες δύο πρόσφατες, σπάνιες περιπτώσεις ύφεσης της μόλυνσης προσφέρουν επιπλέον ελπίδα σε 37 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως, οι οποίοι έχουν μολυνθεί με τον ιό του AIDS.
Από άρθρο (26/7/2017) του Jon Cohen στο επιστημονικό περιοδικό Science (What can science learn from a child who has controlled HIV without drugs for more than 8 years?) σταχυολογώ ορισμένα συμπεράσματα:
1) Σύμφωνα με την επιστημονική ανακοίνωση: Αυτό δεν σημαίνει ότι η λοίμωξη από τον ιό HIV έχει θεραπευτεί πλήρως, δηλ. δεν απαλλάχθηκε πλήρως από τον ιό. Το παιδί εξακολουθεί να φιλοξενεί χαμηλά επίπεδα του ιού (τα οποία αντιμετωπίζονται από τον οργανισμό του), αόρατα με τυποποιημένες δοκιμές αλλά ανιχνεύσιμα με υπερευαίσθητες μεθοδολογίες.
2) Οι ερευνητές θεωρούν ότι οι πιθανότητες μακροχρόνιας ύφεσης μπορεί να αυξηθούν εάν ένας ασθενής αρχίσει τη θεραπευτική αγωγή πολύ σύντομα μετά τη μόλυνσή του από τον ιό, όπως έγινε στην περίπτωση του παιδιού από τη Νότια Αφρική. Ειδικότερα, όταν η θεραπεία μολυσμένων ανθρώπων αρχίζει αμέσως μετά τη μόλυνση μπορεί να μειωθεί το μέγεθος της αρχικής ιικής δεξαμενής, οπότε μπορεί να είναι τόσο χαμηλή ώστε ακόμη και το ανοσοποιητικό σύστημα να την αντιμετωπίζει χωρίς τη συνδρομή φαρμακευτικής αγωγής.
3) Η νέα περίπτωση προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία μελέτης, επειδή αποτελεί μέρος μιας μεγάλης κλινικής δοκιμής για την οποία τα δείγματα αίματος αποθηκεύονται σε τακτά χρονικά διαστήματα.
4) Στην επιστήμη, οι μεμονωμένες περιπτώσεις έχουν περιορισμένη αξία, αλλά προκαλούν έναυσμα για νέες πειραματικές προσεγγίσεις.
του Κωνσταντίνου Τριανταφυλλίδη, Καθηγητή Γενετικής ΑΠΘ