Η Διδασκαλία Ξένων Γλωσσών

αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι της εκπαίδευσης εδώ και πολλές δεκαετίες και, ιδιαίτερα στην Ελλάδα, κατέχει εξέχουσα θέση στο εκπαιδευτικό σύστημα, τόσο στη δημόσια όσο και την ιδιωτική σφαίρα. Ιδιαίτερα η διδασκαλία της αγγλικής γλώσσας αποτελεί μια από τις πρώτες προτεραιότητες εξωσχολικής εκπαίδευσης των μικρών μαθητών, με τους γονείς να αγωνιούν για τα «πτυχία» των παιδιών τους και πότε αυτά θα καταφέρουν να τα αποκτήσουν. Αλλά και στο σχολείο τα αγγλικά αποτελούν καθημερινό βίωμα των μαθητών για το μεγαλύτερο κομμάτι της σχολικής τους ζωής.

 Οι σύγχρονες τεχνολογίες

από την άλλη, φαίνεται να έχουν γίνει κι αυτές τμήμα της καθημερινότητας και υπόσχονται εντυπωσιακά αποτελέσματα κατά την διαδικασία της διδασκαλίας και της μάθησης. Οι Τεχνολογίες της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας φαίνεται ότι χρησιμοποιήθηκαν από νωρίς στην ξενόγλωσση τάξη, ίσως ως:

• ένας τρόπος να γνωρίσουν οι μαθητές όσα περισσότερα σχετικά με το νέο πολιτισμό, τον τρόπο ζωής και τους ανθρώπους.
• να έρθουν σε άμεση επαφή με τη διδασκόμενη γλώσσα.

Είναι επίσης φανερό πως η σύγχρονη τάξη κάθε άλλο παρά ομοιόμορφη μπορεί να
χαρακτηριστεί. Μαθητές από διαφορετικά κοινωνικά και οικονομικά στρώματα, καταγόμενοι από πόλεις ή χωριά της Ελλάδας ή του εξωτερικού, οικονομικοί μετανάστες ή πρόσφυγες, με διαφορετικές θρησκευτικές καταβολές, με ιδιαίτερες μαθησιακές ανάγκες ή περιορισμούς· όλοι συμπεριλαμβάνονται στην σχολική τάξη και δημιουργούν ένα πολύχρωμο κολάζ το οποίο ο εκπαιδευτικός καλείται να διαχειριστεί καθημερινά. Το ίδιο ισχύει και για τον ξενόγλωσσο καθηγητή.

Οι Τ.Π.Ε θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα ευέλικτο και εύχρηστο εργαλείο στα χέρια του ξενόγλωσσου εκπαιδευτικού, ένα χρήσιμο εργαλείο που θα μπορέσει να δώσει λύσεις στον διδάσκοντα, να τον βοηθήσει να διαχειριστεί την τάξη του και να διαφοροποιήσει τη διδασκαλία της ξένης γλώσσας σε μαθητές με διάγνωση ΔΑΦ. Άλλωστε οι νέες τεχνολογίες έχουν αποδειχθεί χρήσιμες σε διάφορους τομείς εκπαίδευσης.