Ανέκδοτα (σχετικά με τη θεματική μας)
1) Ο βοσκός και ο Γιάπης
Ένας βοσκός, ενώ έβοσκε τα πρόβατά του σε μια απόμερη τοποθεσία, βλέπει από μακριά να πλησιάζει μια αστραφτερή ΒΜW. Ο οδηγός, ένας νεαρός ντυμένος με κοστούμι Versace, παπούτσια Gucci, γυαλιά ηλίου Ray Ban και Yves Saint Laurent γραβάτα, σταματάει δίπλα του, κατεβάζει το παράθυρο και του λέει:
– Αν σου πω ακριβώς πόσα πρόβατα έχεις στο κοπάδι σου, θα μου δώσεις ένα;
Ο βοσκός κοιτάει το νεαρό, που ήταν φανερά ένας γιάπης, κοιτάει και το κοπάδι και του απαντά ήρεμα:
– Ναι, γιατί όχι;
Αμέσως λοιπόν ο γιάπης κατεβαίνει από το αυτοκίνητο μαζί με ένα Dell laptop το οποίο και συνδέει με ένα Sony Ericsson κινητό με παγκόσμια σύνδεση της AT&T.
Αφού συνδέεται με το Internet, πηγαίνει σε μια σελίδα της NASA, και επιλέγει ένα σύστημα δορυφορικού προσδιορισμού τοποθεσίας GPS το οποίο υπολογίζει την ακριβή τοποθεσία στην οποία βρίσκονται και αποστέλλει τα στοιχεία αυτά σε ένα άλλο δορυφόρο της NASA ο οποίος σκανάρει την περιοχή και βγάζει μια φωτογραφία υπέρ-υψηλής ανάλυσης.
Αφού επεξεργάζεται τη φωτογραφία με το πρόγραμμα Adobe Photoshop, στέλνει την εικόνα σε ένα εργαστήριο ερευνών στο Αμβούργο, στη Γερμανία και μετά από μερικά δευτερόλεπτα λαμβάνει στο Palm Pilot του ένα e-mail που επιβεβαιώνει ότι η φωτογραφία έχει αναλυθεί και τα στοιχεία έχουν καταχωρηθεί σε μια βάση δεδομένων. Μέσω μίας σύνδεσης ΟDBC εισχωρεί σε μια MS-SQL database και καταχωρεί όλα τα στοιχεία σε ένα φύλλο εργασίας Excel το οποίο και στέλνει μέσω e-mail στο Blackberry του.
Μετά από λίγα λεπτά εκτυπώνει μια έκθεση 150 σελίδων με έγχρωμες φωτογραφίες από τον καινούργιο του HP LaserJet εκτυπωτή και αφού τη διαβάζει λέει στο βοσκό:
– Έχεις ακριβώς 1586 πρόβατα.
– Ακριβώς. Καλώς λοιπόν, μπορείς να πάρεις όποιο πρόβατο θέλεις, λέει ο βοσκός και κοιτάζει το νεαρό καθώς διαλέγει το ζώο και το μεταφέρει στο πορτ-μπαγκάζ του αυτοκινήτου.
Εκείνη τη στιγμή, λέει ο βοσκός στο νεαρό:
– Να σου πω, αν βρω ακριβώς τι δουλειά κάνεις θα μου επιστρέψεις το πρόβατο;
Ο γιάπης το σκέφτεται για μια στιγμή και μετά λέει γελώντας στο βοσκό:
– ΟΚ, γιατί όχι;
– Είσαι σύμβουλος επιχειρήσεων, λέει ο βοσκός.
– Απίστευτο, λέει αποσβολωμένος ο νεαρός, έτσι είναι. Μα πως το μάντεψες;
– Δεν είναι και τόσο δύσκολο, λέει ο βοσκός. Ήρθες χωρίς να στο ζητήσει κανείς, θέλεις να πληρωθείς για μια απάντηση την οποία ήδη ξέρω, σε μια ερώτηση που δεν σε ρώτησε κανείς και όλα αυτά ενώ δεν έχεις ιδέα για τη δουλειά μου. Τώρα δώσε μου πίσω το σκύλο μου.
“Ανέκδοτα (σχετικά με τη θεματική μας)”
Αφήστε μια απάντηση
- Αρχική
- Σχετικά με το ιστολόγιο
- Το κείμενο: Ιωάννη Κονδυλάκη, Ο Πατούχας (αποσπάσματα)
- Άξονες που θα μελετηθούν.
- Φόρουμ
- Φυσικό Τοπίο – στο περιβάλλον του “Πατούχα”
- ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΟΜΑΔΑΣ
- Το κείμενο όπως γράφτηκε από τον Ιωάννη Κονδυλάκη
- Δημοτικό τραγούδι με θέμα τη φύση – Παράλληλα κείμενα
- Εργαστήρια- εργασία και χαρά!
- Εισήγηση σε ημερίδα στα Ανώγεια – Φωτογραφίες/ πρόγραμμα
- Γνώσεις:Ελεύθερνα – μια σημαντική αρχαία πόλη που συναντήσαμε.
- Βασίλης Σκουλάς – επιλογές από τα τραγούδια του
- Ανέκδοτα (σχετικά με τη θεματική μας)
- Τσικνοπέμπτη στα βήματα του Πατούχα
- Η παράσταση μας!
- Γιατί Πατούχας;
- Πώς ήταν η Ελλάδα όταν ο Πατούχας ήταν….50 χρονών;
- Οπτικοποιημένο κείμενο – βίντεο παρουσίασης
- Συμμετοχή στο μαθητικό Συνέδριο για τα 100 χρόνια της Ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα
Πρόκειται για το ιστολόγιο της περιβαλλοντικής – λογοτεχνικής ομάδας του Γυμνασίου Κουνουπιδιανών. Αποτελεί τόπο συνάντησης μαθητών και καθηγητών καθώς και χώρο ανταλλαγής απόψεων. Το βιβλίο που θα μελετηθεί είναι “Ο Πατούχας” του Ιωάννη Κονδυλάκη. Στόχοι η καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας, η επαφή με τη φύση, η μελέτη του έρωτα και η σχέση του με την εφηβική ηλικία, ο επαναπροσδιορισμός των αξιών της οικογένειας και της κοινωνίας, η καλλιέργεια ιστορικής συνείδησης και η απόκτηση ιστορικής γνώσης, η γνωριμία με το σχολείο του παρελθόντος καθώς και η βελτίωση του σημερινού σχολείου όπως και των αρχών που το διέπουν. Βασικότερη επιδίωξή μας όμως αποτελεί η αισθητική απόλαυση που προκύπτει από την ανάγνωση ενός λογοτεχνικού κειμένου, η καλλιέργεια της φαντασίας και η ενίσχυση της κριτικής ικανότητας μαθητών και καθηγητών.
Το πιο μεγάλο ανέκδοτο που έχω ακούσει ποτέ μου!
χαχαχαχ το έχω ακούσει μικρότερο…:Ρ