Όξω πέφτει αδιάκοπα και πυκνὸ το χιόνι, κρύα και κατασκότεινη κι αγριωπὴ η νυχτιά. Είναι η στέγη ολόλευκη, γέρνουν άσπροι κλώνοι, μες το τζάκι απόμερα ξεψυχά η φωτιά… Τρέμει στα εικονίσματα το καντήλι πλάγι και φωτάει στη σκυθρωπή, στη θαμπὴ εμορφιά. Να η φάτνη, οι άγγελοι κι ο Χριστὸς κι οι Μάγοι και το αστέρι […]