Αναμφισβήτητα το σχολείο σήμερα δ
ιανύει μια αναγνωριστική περίοδο στη νέα σύγχρονη εποχή της πληροφορίας και της τεχνολογίας. Είναι στο σημείο που προσπαθεί να γεφυρώσει το χάσμα που έχει δημιουργηθεί ανάμεσα στο σχολείο των προηγούμενων δεκαετιών της τιμωρίας, της μαθητικής ποδιάς, της αποστήθισης και της δασκαλοκεντρικής μαθητικής διαδικασίας και στο νέο σύγχρονο σχολείο της δημιουργίας, των πληροφοριών, της τεχνολογίας και της συνεργασίας.
Αρχικά, ένα νέο σύγχρονο σχολείο θα πρέπει να ξεκινά με σωστές κτηριακές υποδομές. Συγκροτήματα φιλικά στους μαθητές και στους μαθητές με αναπηρίες, με χρώματα, αίθουσες διδασκαλίας διαφορετικές ανάλογα με το διδακτικό αντικείμενο και με την κατάλληλη υποδομή. Αίθουσες που τα παιδιά θα χαίρονται να πηγαίνουν διότι θα εναλλάσσουν παραστάσεις, στυλ και διακόσμηση αναλόγως, θα κάθονται σε μεγάλα τραπέζια ώστε να συνεργάζονται πιο εύκολα και ομαδικά. Σχολεία και αίθουσες που θα ‘ακουμπάνε’ στις δεξιότητες των μαθητών και θα βοηθούν, ψυχικά και όχι μόνο, τα παιδιά να δημιουργήσουν. Οραματίζομαι σχολείο με σχολικούς κήπους και περισσότερη επαφή με τη φύση.
Πέρα όμως των υλικών υποδομών θα πρέπει να υπάρξει και μια ελάφρυνση στη διδακτέα ύλη, ακόμα και στα διδακτικά αντικείμενα. Οραματίζομαι ένα σχολείο όπου οι μαθητές σε κάθε τάξη θα διδάσκονται 3- 4 διδακτικά αντικείμενα, συνδεδεμένα διαθεματικά μεταξύ τους, με σαφής διδακτικούς στόχους υλοποιήσιμους στη διάρκεια της σχολικής χρονιάς χωρίς την πίεση χρόνου και διαρθρωμένα με μεθόδους project, ώστε τα παιδιά μέσω συνεργατικών και μαθητοκεντρικών μεθόδων να επιτυγχάνουν τους στόχους.
Επιπλέον, σε ένα σύγχρονο σχολείο του μέλλοντος κομβικός πρέπει να είναι και ο ρόλος του δασκάλου. Ενός δασκάλου σωστά καταρτισμένου, ο οποίος θα επιμορφώνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα- ίσως κάθε 5 χρόνια-. Ενός δασκάλου που θα επιτρέπει την ανάπτυξη πρωτοβουλιών από πλευράς μαθητών, θα ενθαρρύνει και θα επεμβαίνει όπου χρειάζεται. Όμως ένας δάσκαλος χρειάζεται και καθαρό μυαλό για να επιτύχει τους στόχους του. Για το λόγο αυτό θα επιθυμούσα κάθε7- 8 χρόνια ή κατά τη διάρκεια της επιμόρφωσης ο δάσκαλος να απομακρύνεται για μια σχολική χρονιά από την αίθουσα και την ‘τριβή’ με τους μαθητές του και να υπηρετεί από διαφορετικό πόστο την εκπαίδευση. Με τον τρόπο αυτό η όρεξη και η θέληση θεωρώ πως δύσκολα θα ατονήσει, κάτι που θα βοηθήσει την εκπαιδευτική διαδικασία στο σύνολό της.
Τέλος, οραματίζομαι ένα σχολείο ανοιχτό στην κοινωνία. Ανοιχτό σε δραστηριότητες της τοπικής κοινωνίας, σε συνεργασία με συλλόγους και υλοποίηση για παράδειγμα φεστιβάλ παραδοσιακών χορών, ημερών αστρονομίας και παρακολούθησης ουράνιων σωμάτων, βραδιές κινηματογράφου στο σχολείο, εσπερίδες με κοινά θέματα ενδιαφέροντος αλλά και ερευνητικά θέματα με τα οποία θα ασχολούνται οι μαθητές και θα παρουσιάζουν.
Με όρεξη και διάθεση από όλες τις πλευρές, αν και σε δύσκολες οικονομικές συνθήκες για τη χώρα μας, δεν είμαστε μακριά από το σχολείο που οραματίζομαι ή τουλάχιστον δε θα πρέπει να πάψουμε να πιστεύουμε, να ελπίζουμε και να παλεύουμε για αυτό.
Με εκτίμηση,
Μπατσίλας Αθανάσιος
