Η θεωρία των κοινωνικο-τεχνικών συστημάτων (socio-technical systems theory ή STS theory) διατυπώθηκε για πρώτη φορά από τους Trist και Bamforth (1951[1]), προσεγγίζει τα συστήματα σαν σύνολα που επιδιώκουν ένα πρωταρχικό στόχο, ο οποίος μπορεί να επιτευχθεί, εάν οι κοινωνικές και τεχνικές  διαστάσεις του συστήματος βελτιστοποιηθούν και εάν αυτές δομηθούν γύρω από αυτόνομες ομάδες εργασίας. Σε ένα σύστημα αλληλεπιδρούν τέσσερις παράγοντες : α) ένα τεχνικό υποσύστημα, β) ένα υποσύστημα προσωπικού, γ) ένα σύστημα εργασίας και δ) ένα εξωτερικό περιβάλλον. Τα τρία αυτά υποσυστήματα και το εξωτερικό περιβάλλον βρίσκονται σε μία διαρκή και αμοιβαία αλληλεπίδραση. Αν επιτευχθεί η ισορροπία μεταξύ των τεσσάρων παραγόντων το σύστημα κρίνεται αποτελεσματικό. (Kim, 2008:1345[2]).

Αν προσεγγίσουμε τα ιστολόγια με βάση την κοινωνικο-τεχνική θεώρηση θα πρέπει να θεωρήσουμε:

α) τα εργαλεία του λογισμικού των ιστολογίων, ως τεχνικό υποσύστημα,

β) τους χρήστες των ιστολογίων, ως υποσύστημα προσωπικού,

γ) το ιστολόγιο, ως σύστημα εργασίας και

δ) παράγοντες εξωτερικούς των ιστολογίων, ως εξωτερικό περιβάλλον ( Kim, 2008).

Οι χρήστες διαμορφώνουν ένα σύνολο επικοινωνιακών πρακτικών, οι οποίες συγκροτούνται σε ένα διαδικτυακό πεδίο, αναδιαμορφώνοντας τόσο τους ίδιους όσο και το περιβάλλον εντός του οποίου αλληλοδιαδρούν. Η κοινωνικο-τεχνική θεώρηση μας βοηθά να προσεγγίσουμε τα ιστολόγια εξετάζοντας τη διαδραστικότητα τους, τη θεώρησή τους ως ανοιχτά συστήματα και τη χρήση τους και από μη ειδικούς.

Τα κοινωνικά δίκτυα και τα ιστολόγια ως μέρος τους στηρίζουν την επιτυχία τους στη διαδραστικότητα των συστημάτων. Αυτή επιτυγχάνεται με το σχολιασμό των αναρτήσεων, μία διαδικασία εξαιρετικά απλοποιημένη στα ιστολόγια σε σχέση με τις παραδοσιακές εφαρμογές της διαμεσολαβημένης επικοινωνίας με υπολογιστές (Computer Mediated Communication CMC). Η διαδραστικότητα συντελεί στην αύξηση των κινήτρων των μαθητών για συμμετοχή στα ιστολόγια, καθώς αυτοί επανέρχονται διαρκώς στο σύστημα για να διαπιστώσουν, αν έχουν σχολιαστεί οι αναρτήσεις και στο διάστημα αυτό μελετούν τα γραφόμενα από τους συμμετέχοντες (Kim, 2008:1346).

Τα ιστολόγια θεωρούνται ανοικτά συστήματα επειδή αλληλεπιδρούν με το εξωτερικό τους περιβάλλον, το οποίο μπορεί να είναι άλλα κοινωνικά λογισμικά, που περιέχουν συλλογές βίντεο (ενσωμάτωση βίντεο από YouTube), εικόνων (Flickr) ή υπερσυνδέσμων. Ο εμπλουτισμός με περιεχόμενο από εξωτερικούς δικτυακούς τόπους  διευρύνει τις δυνατότητες των ιστολογίων και συντελεί στην επιτυχία τους.



[1] Trist, E. L., & Bamforth, K. W. (1951). Some social and psychological consequences of the long-wall method of coal-getting. Human Relations, 4, 38.

[2] Kim, H. N. (2008). The phenomenon of blogs and theoretical model of blog use in educational contexts. Computers and Education, 51(3), 1342-1352

Αφήστε μια απάντηση

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων