Το θέμα είναι το εξής: Καμιά φορά νιώθουμε ότι δεν τα έχουμε καταφέρει καλά στη διαχείριση των οικονομικών μας και για αυτό αποφεύγουμε να μιλήσουμε στα παιδιά μας για χρήματα.  Κι έτσι, όταν φτάσει η ώρα να φύγουν από το σπίτι, τους λέμε «καλή τύχη» και τα σπρώχνουμε να κολυμπήσουν στα βαθιά.

Μήπως όμως πρέπει να σπάσει επιτέλους ο κύκλος της έλλειψης οικονομικής εκπαίδευσης; Τα παιδιά μας πρέπει να τα καταφέρουν καλύτερα από εμάς. Στόχος θα πρέπει να είναι, κάθε φορά που βρίσκονται με χρήματα στα χέρια τους (που μπορεί να είναι το χαρτζιλίκι τους, αυτά που έβγαλαν από τα κάλαντα, τα δώρα των παππούδων ή άλλα χρήματα που κέρδισαν) να τα διαχειρίζονται σωστά, να μην τα ξοδεύουν αλόγιστα και να βάζουν και ένα μικρό ποσό στην άκρη. Και ναι βέβαια, το ξέρω. Ζούμε σε μια χώρα που μας έχει διαλύσει, που παίρνει συνεχώς χρήματα μέσα από τις τσέπες μας και που μας κόβει τα φτερά. Εδώ ζούμε όμως. Το να μη διδάξουμε στα παιδιά μας διαχείριση χρημάτων δε θα βοηθήσει σε τίποτα. Θα κάνει απλά τα πράγματα χειρότερα.

Το σύστημα με τα 3 βάζα, στο οποίο αναφέρονται αρκετοί ειδικοί αλλά και απλοί γονείς που το έχουν εφαρμόσει, είναι ένας καταπληκτικός τρόπος για να διδάξουμε στα παιδιά μας πώς να διαχειρίζονται τα χρήματά τους. Εμείς το εφαρμόζουμε στο σπίτι μας με απόλυτη επιτυχία και σήμερα σας το παρουσιάζω.

Βρίσκουμε 3 βάζα με καπάκι. Τα διακοσμούμε όπως μας αρέσει. Εμείς βάλαμε γύρω από το κάθε βάζο μια ταινία που φτιάξαμε από χαρτί περιτυλίγματος. Και εκεί κολλήσαμε την κάθε μία από τις τρεις ετικέτες. Οι ετικέτες είναι οι εξής:

Το κάθε παιδί παίρνει τα βάζα στο δωμάτιό του και τα τοποθετεί σε σημείο της επιλογής του.

Ώρα για να γεμίσουν τα βάζα! Ώρα για τα παιδιά να μάθουν ότι τα χρήματα δεν εμφανίζονται ως δια μαγείας. Αξιοποιούμε την ευκαιρία και τους εξηγούμε πώς βγαίνουν τα χρήματα στην οικογένεια. Συζητάμε για το πώς μπορούν να φτάσουν χρήματα και στα δικά τους χέρια. Σε αυτό το σημείο η κάθε οικογένεια διαφέρει – έχει σχέση και η ηλικία των παιδιών φυσικά. Άλλοι γονείς δίνουν στα παιδιά χαρτζιλίκι μια φορά την εβδομάδα, άλλοι μια φορά το μήνα. Άλλοι δεν πιστεύουν στο χαρτζιλίκι απλά δίνουν χρήματα στα παιδιά ανάλογα με τις ανάγκες. Άλλοι δεν δίνουν καθόλου. Το σημαντικό είναι να ξεκαθαρίσουμε τι θα κάνουμε εμείς (και γιατί) και να το επικοινωνήσουμε στα παιδιά.

Επίσης συζητάμε για το πόσο σημαντικό είναι κάθε φορά που παίρνουν χρήματα να βάζουν ένα ποσό στην άκρη (που δε θα το πειράξουν ποτέ παρά μόνο για να πάει στην τράπεζα) και ένα ποσό που θα το προσφέρουν στους λιγότερο τυχερούς.

 Βήμα 4

Κάθε φορά που τα παιδιά παίρνουν χρήματα, τα μοιράζουν στα βάζα, σύμφωνα με μία φόρμουλα που έχουμε συζητήσει. Έχουν καταλάβει την αξία της αποταμίευσης και της προσφοράς σε καλούς σκοπούς, οπότε μοιράζουν τα χρήματα ανάλογα. Δεν επεμβαίνουμε όμως κάθε φορά στο τι θα κάνουν, εκείνα αποφασίζουν.

Ξοδεύουν χωρίς τύψεις και απολαμβάνουν τις επιλογές τους! Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από το να βλέπεις τα παιδιά σου να ζυγίζουν τις καταστάσεις και να παίρνουν υπεύθυνες αποφάσεις.

Καλή επιτυχία!