Γνωστός και ως ο κόκκινος πλανήτης. Η φαντασία των ανθρώπων τον ήθελε από παλιά να κατοικείται, αφού ακόμη και πριν από 100 περίπου χρόνια, πίστευαν ότι είχαν παρατηρήσει ‘κανάλια’ στην επιφάνεια του Άρη, που έμοιαζαν σαν ένα τεράστιο αρδευτικό έργο με τεχνητές διώρυγες, που προϋπέθετε βέβαια την ύπαρξη ενός αναπτυγμένου πολιτισμού πάνω στον κόκκινο πλανήτη.
Πρόσφατες αποστολές έδειξαν ότι δεν υπάρχει ίχνος ζωής στον πλανήτη. Αλλά αυτό δεν μας σταμάτησε, από το να ψάχνουμε για νερό ή για ζωή. Να σημειώσουμε ότι ο Αρης ήταν ο πρώτος πλανήτης στον οποίο προσγειώθηκε γήινο σκάφος.
Ο Αρης είναι ορατός με το γυμνό μάτι σαν ένα κόκκινο λαμπρό αστέρι. Λόγω της αραιής του ατμόσφαιρας, είναι δυνατό να παρατηρήσει κανείς πολλά χαρακτηριστικά της επιφάνειάς του με τηλεσκόπιο.
Ο Άρης έχει κι αυτός λεπτή ατμόσφαιρα, στην οποία κυριαρχεί το διοξείδιο του άνθρακα. Έτσι η ατμόσφαιρά του θεωρείται σαν αντίθετη από την ατμόσφαιρά της Αφροδίτης, που δημιουργεί έντονο φαινόμενο θερμοκηπίου.
Στους πόλους του, παρατηρούμε μιά λευκή κηλίδα από ξηρό πάγο (στερεό διοξείδιο του άνθρακα), που εμφανίζεται περιοδικά κατά τον χειμώνα. Οι πορτοκαλιές περιοχές είναι επίπεδες έρημοι από τις οποίες σηκώνονται ανεμοθύελλες σκόνης.
Τα αρειανά πετρώματα της επιφάνειας φαίνονται να αποτελούνται από θραύσματα λάβας ενώ γενικά το έδαφος του αποτελείται από βασαλτικά πετρώματα.
Πιστεύεται πως παλαιότερα ο Άρης πρέπει να έμοιαζε με την Γη, αν και η επιφάνεια του είναι πιο κρύα από όσο θα ήταν της Γης αν βρίσκονταν στην ίδια απόσταση από τον Ήλιο.
