pitsiriki@ 1 Νηπιαγωγείο Κορυδαλλού

Με αφορμή τις περιπέτειες που είχαν τα “ντενεκεδάκια” με το μαγνήτη (βιβλίο Ε. Φακίνου ” ΝΤΕΝΕΚΕΔΟΥΠΟΛΗ”)  ασχοληθήκαμε με το φαινόμενο του μαγνητισμού. Ετσι λοιπόν πήραμε το μαγνήτη της τάξης καθώς και μαγνητάκια που φέραμε από τα σπίτια μας και πειραματιστήκαμε ……………………………………………μέσα αλλά και έξω από την τάξη και ανακαλύψαμε ποια υλικά “αγαπάει” ο μαγνήτης και ποια  όχι όπως μπορείτε να δείτε και στις φωτογραφίες  πατώντας το σύνδεσμο παρακάτω.

ποια υλικά αγαπάει ο μαγνήτης

Ποια υλικα “αγαπάει” ο μαγνήτης

Η ενασχόληση με τους μαγνήτες συνεχίστηκε κι έτσι φτιάξαμε το δικό μας παιχνίδι με μαγνήτες που το ονομάσαμε “ποιος θα βάλει πιο γρήγορα βενζίνη”. Πήραμε λοιπόν από το οικοδομικό υλικό της τάξης δύο ξύλινα αυτοκινητάκια και κολλήσαμε από τη μία τους πλευρά μαγνήτες. Μετά σ΄ένα χαρτόνι κάνσον τα παιδιά ζωγράφισαν ένα δρόμο και τον  χώρισαν σε δύο λωρίδες, στο πάνω μέρος του χαρτονιού  κολλήσαμε – πάλι από το οικοδομικό υλικό της τάξης –  ένα  ξύλινο μηχάνημα παροχής βενζίνης. Στη συνέχεια στερεώσαμε το χαρτόνι με ταινία διπλής όψης σε δύο παγκάκια από την παρεούλα μας. Ετσι λοιπόν το παιχνίδι ήταν έτοιμο. Τα παιδιά κάθονται απέναντι το ένα από το άλλο και χρησιμοποιώντας τα δικά τους μαγνητάκια  κινούν το αυτοκίνητό τους πάνω στο δρόμο για να πάει γρήγορα στο βενζινάδικο, όποιος φτάσει πρώτος κερδίζει. Στον παρακάτω σύνδεσμο σας  προτείνουμε να  δείτε το παιχνίδι μας που  είναι εύκολο και  διασκεδαστικό.

φτιάξτε ένα παιχνίδι με μαγνήτες

Φτιάξτε ένα παιχνίδι με μαγνήτες

Ετικέτες:ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ, Χωρίς κατηγορία

Ενα βιβλίο (αξεπέραστο κατά τη γνώμη μου από πολλές απόψεις) είναι η “ΝΤΕΝΕΚΕΔΟΥΠΟΛΗ” της Ε. Φακίνου.  Η πρότασή μου είναι να το αξιοποιήσετε για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Εμείς στο νηπιαγωγείο λοιπόν το διαβάσαμε και φέτος το Νοέμβρη (κοντά στην επέτειο της 17ης) και αφού το ξαναδιαβάσαμε και το ξαναδιαβάσαμε ασχοληθήκαμε με τους ήρωές του. Συζητήσαμε για τον καθένα ξεχωριστά, πως είναι, πώς φέρεται, τι νομίζουμε ότι κάνει για να βοηθήσει και τί όχι, τι συμβαίνει όταν προσπαθούμε για  κάτι όλοι μαζί και τι όταν προσπαθούμε ο καθένας μόνος του.

Στη συνέχεια τα παιδιά διάλεξαν τον ήρωα που προτιμούν ( η επιχειρηματολογία της επιλογής ήταν συγκλονιστική για παράδειγμα: διαλέγω τον Οκ-μπαμ μπαμ γιατί είναι αστείος και τρελούτσικος, διαλέγω το Σοφό γιατί είναι έξυπνος και ξέρει πολλά, διαλέγω τη Μηλίτσα γιατί είναι καλή και τους βοηθάει όλους, διαλέγω το Λαδένιο γιατί είναι ο πιο δυνατός και τον φοβούνται όλοι….) και αποφασίσαμε να φτιάξουμε τα δικά μας ντενεκεδάκια όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες παρακάτω και να παίξουμε μ’ αυτά κουκλοθέατρο. Εκτός από αυτά  μέσα από την πλοκή της ιστορίας μας δόθηκε η δυνατότητα να ασχοληθούμε και με τους μαγνήτες και το μαγνητισμό όπως θα δείτε σε σχετική μας σελίδα.  Μέσα από την ιστορία της “ντενεκεδούπολης”  περάσαμε στην παρουσίαση των γεγονότων του Πολυτεχνείου από εικόνες και βίντεο που υπάρχουν στο διαδίκτυο και προσπαθήσαμε να βρούμε  ποιος είναι ο “Λαδένιος” και ποια  τα ντενεκεδάκια στα πραγματικά γεγονότα.

Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να δείτε τα “ντενεκεδάκια” μας που ετοιμάσαμε για το κουκλοθέατρο.

ΤΑ ΝΤΕΝΕΚΕΔΑΚΙΑ ΜΑΣ

Τέλος μάθαμε και τα τραγούδια του Οκμπαμ-μπαμ και του Σαρδέλα, τα οποία κι εσείς μπορείτε να βρείτε στους παρακάτω συνδέσμους.

#mce_temp_url#

#mce_temp_url#

Επίσης, επειδή είμαι σίγουρη ότι οι μικροί σας φίλοι θα ενθουσιαστούν με την ιστορία και τους ήρωες του βιβλίου, μπορείτε να επεκτείνετε την ενασχόλησή σας με τα “ντενεκεδάκια” μέσα από το βιβλίο της Ε. Φακίνου “στο κουρδιστάν”    το οποίο παρέχει   πολλές αφορμές για πιθανές δράσεις.

Οπως και να ‘χει σας εύχομαι καλή διασκέδαση και με τα δύο αυτά βιβλία που απογειώνουν στο άψε-σβήσε ολόκληρη την τάξη.

Ετικέτες:ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ, Χωρίς κατηγορία

Στην αυλή του νηπιαγωγείου μας   ζουν εδώ και πολλά χρόνια ( δεν ξέρουμε πως βρέθηκαν εδώ)  4 χελώνες  δύο αρσενικές και δύο θηλυκές. Τα τελευταία δύο χρόνια όταν ξεκινάει το σχολείο βρίσκουμε κάποια μικρά  νεογέννητα χελωνάκια ( όσα καταφέρνουν να επιβιώσουν), αφού οι χελώνες ζευγαρώνουν το καλοκαίρι που λείπουμε  και το Σεπτέμβριο που ανοίγουν τα σχολεία τα αυγά έχουν σπάσει και βγαίνουν τα μικρά.  Φέτος λοιπόν βρήκαμε δύο μικρά χελωνάκια ζωντανά και ένα ψόφιο που είχε μείνει μόνο το μικρό καβούκι του. Με αφορμή τα μικρά χελωνάκια συγκεντρώσαμε πληροφορίες από τις εμπειρίες μας (δύο παιδιά έχουν στο εξοχικό τους χελώνες και άλλα τρία έχουν σαν κατοικίδια μικρά χελωνάκια του νερού), από βιβλία και εγκυκλοπαίδειες και από το διαδίκτυο.

Ετσι λοιπόν μάθαμε τα εξής:

• που ζουν οι χελώνες (στην ξηρά και στη θάλασσα)
• οι χελώνες (ξηράς) της αυλής μας γιατί ζουν εδώ (έχει χώμα, δέντρα, φύλλα, χορτάρι)
• τι τρώνε (φυτοφάγα)
• πως είναι (καβούκι, μαλακό κεφάλι, 4 πόδια, σκληρά νύχια)
• πως αναπαράγονται (γεννούν αυγά το καλοκαίρι)
• που γεννούν τα αυγά (σκάβουν τρύπες στο χώμα που τις καλύπτουν)
• πόσα αυγά γεννούν (8 – 10 φορά)
• πως είναι τα νεογέννητα χελωνάκια και τι διαφορές έχουν από τις μεγάλες χελώνες;
• γιατί δεν βρήκαμε 8-10 χελωνάκια και βρήκαμε μόνο δύο;
• από τι κινδυνεύουν τα μικρά χελωνάκια;
• τι τρώνε το χειμώνα;
• γιατί κοιμούνται το χειμώνα; (χειμερία νάρκη)
• τα δικά μας χελωνάκια θα κοιμηθούν το χειμώνα;
• ποιά άλλα ζώα “κοιμούνται” το χειμώνα;
• τα ζώα που δεν “κοιμούνται” τι τρώνε;

Μετά τα παραπάνω αποφασίσαμε να προστατέψουμε τα μικρά χελωνάκια από τους κινδύνους της αυλής (απρόσεκτα παιδιά, πουλιά, γάτες) και να τα υιοθετήσουμε. Αγοράσαμε δύο μεγάλες ζαρντινιέρες, βάλαμε χώμα και φτιάξαμε το καινούριο “σπίτι” για τα χελωνάκια μας, τα οποία ταίζουμε κάθε μέρα.

Στο σημείο αυτό μπορείτε να δείτε πατώντας το σχετικό σύνδεσμο φωτογραφίες από τις χελώνες μας.

οι χελώνες της αυλής μας

Οι χελώνες της αυλής μας.

Επίσης μπορείτε να παρακολουθήσετε  τα βίντεο που είδαμε κι εμείς  σχετικά με το πως γεννούν οι χελώνες. Είναι συναρπαστικά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ακόμη μπορείτε να δείτε τα δικά μας βίντεο για τις χελώνες μας που είναι και διασκεδαστικά και παρέχουν και χρήσιμες πληροφορίες!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Μπορείτε ακόμα στους παρακάτω συνδέσμους να παρακολουθήσετε δύο από τα βίντεόμας……..

#mce_temp_url#

Τέλος στους παρακάτω συνδέσμους, σας προτείνουμε δύο-  σχετικούς με το θέμα μας- μύθους του Αισώπου, που παρακολουθήσαμε κι εμείς, “ο λαγός και η χελώνα” και “ο τζίτζικας και ο μέρμηγκας”.

#mce_temp_url#

#mce_temp_url#

Ετικέτες:ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ, Χωρίς κατηγορία

Από την αρχή της φετινής χρονιάς ένα από τα θέματα που δουλέψαμε και δουλεύουμε ακόμη είναι η εποχή (φθινόπωρο) και τα παιδιά του (μήνες). Στην προσπάθεια  να κατανοήσουν τα παιδιά τον κόσμο που τα περιβάλλει, προσεγγίσαμε το θέμα με διάφορους τρόπους  κι έτσι ασχοληθήκαμε με τα καιρικά φαινόμενα (βροχή, αέρας) με τα ρούχα που αλλάζουν (μπουφάν, μποτάκια)  με τα φρούτα του φθινοπώρου (σταφύλια, αχλάδια,μήλα, ρόδια)  με τις αλλαγές στη φύση (φύλλα που πέφτουν)  με τις συνήθειες των ανθρώπων (πάτημα σταφυλιών, κρασί)  με τα γεγονότα που σηματοδοτούν κάθε μήνα (Σεπτέμβριος ανοίγουν τα σχολεία – Οκτώβριος 28η επέτειος του ΟΧΙ) διαβάσαμε ιστορίες για το φθινόπωρο και μάθαμε ποιήματα για την εποχή και τους μήνες.

Αυτό που άρεσε πολύ στα παιδιά  και το συνεχίζουμε ακόμη και τώρα είναι η ενασχόλησή μας με τις καρτέλες για τους μήνες  (κάθε μήνας παρουσιάζεται μέσα από έργα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών) από το κουτί της Τέχνης  (Σ. Γιαλουράκη – εκδόσεις ΔΙΠΤΥΧΟ) με στόχο την ανάπτυξη και την καλλιέργεια τόσο του προφορικού λόγου όσο και της προφορικής επικοινωνίας μέσα από μια συναισθηματική και αισθητική διάσταση.

Τα παιδιά αρχικά διάλεξαν από ένα μεγάλο αριθμό καρτελών όσες πίστευαν ότι έχουν σχέση με το φθινόπωρο και τα παιδιά του (μήνες)  και τις παρουσίασαν αιτιολογώντας τις επιλογές τους  (δείχνει σταφύλια, έχει καφέ και κίτρινα χρώματα, δείχνει ένα παιδάκι – μαθητή που τρώει κουλούρι στο σχολείο, δείχνει φύλλα από δέντρα που πέφτουν, έχει πολλές ομπρέλες, μαζεύουν  καρπούς που πέφτουν,  ο άνθρωπος κρατάει μια ελληνική σημαία, οι γυναίκες κουβαλάνε πράγματα στους στρατιώτες, δείχνει πορτοκαλί και καφέ λουλούδια, το κοριτσάκι φοράει μπότες και χοντρά ρούχα κ.α.). Παραθέτω τις καρτέλες που επέλεξαν τα παιδιά .

Στη συνέχεια τα παιδιά διάλεξαν από μια καρτέλα και αφού την παρατήρησαν τους ζήτησα να περιγράψουν τι βλέπουν, αν η εικόνα τους θυμίζει κάτι, τι τους κάνει μεγαλύτερη εντύπωση, ποια χρώματα χρησιμοποιεί ο καλλιτέχνης, πως αισθάνονται όταν κοιτούν την εικόνα. Κάποια παιδιά παρατήρησαν ότι οι εικόνες έχουν επάνω αριθμούς και γράμματα και τους εξήγησα ότι τα μεγάλα λευκά γράμματα είναι τα ονόματα των μηνών έτσι τα συγκρίναμε με τα ονόματα που έχουμε εκτυπώσει από τον υπολογιστή για το φθινόπωρο και τους μήνες και συζητήσαμε για τη διαφορετική γραφή και γραμματοσειρά.

Στη συνέχεια ρώτησα τα παιδιά αν μπορούμε να βάλουμε σε ομάδες τις εικόνες ανάλογα με αυτό που δείχνουν. Τα παιδιά έφτιαξαν 3 ομάδες μία με φρούτα, μία με δέντρα και λουλούδια και μια με ανθρώπους. Κατά την ομαδοποίηση τα παιδιά συζητώντας εντόπιζαν τα λάθη και αυτοδιορθώνονταν χωρίς να χρειαστεί η δική μου παρέμβαση. Την καρτέλα που δείχνει το έργο με τις ομπρέλες δεν τη χρησιμοποίησαν καθόλου γιατί όπως είπαν δεν υπάρχει άλλη εικόνα με ομπρέλες.

Μια άλλη δραστηριότητα με σημείο αναφοράς  τις καρτέλες  ήταν  να δημιουργήσουμε μια χρονική αφήγηση με τις εικόνες βάζοντάς τες σε σειρά. Σε αυτή τη δραστηριότητα τα παιδιά δυσκολεύονταν να αποφασίσουν και απέκλεισαν πολλές εικόνες με γενικό θέμα. Οταν κατέληξαν είχαν χρησιμοποιήσει τις εικόνες  από τα βιώματά τους ως τώρα δηλαδή πρώτα το παιδάκι στο σχολείο μετά τα φύλλα που πέφτουν στη συνέχεια οι ομπρέλες και στο τέλος ο άνθρωπος με τη σημαία (“γιατί σε λίγο θα κάνουμε γιορτή και θα πούμε τα ποιήματά μας”).

Τέλος μια δραστηριότητα παραγωγής λόγου η οποία βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη  είναι όταν τα παιδιά διαλέγουν όποια ή όποιες εικόνες επιθυμούν και φτιάχνουν μια ιστορία με αυτές.  Από την πρώτη στιγμή που το επιχειρήσαμε εως τώρα τα περισσότερα παιδιά έχουν εξελίξει κατά πολύ την αφήγησή τους και συνεχίζουμε γιατί έχουμε μπροστά μας και όλο το Νοέμβριο……………………………………….

Ετικέτες:ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ, Χωρίς κατηγορία

Κατά την επίσκεψή μας στην αυλή του νηπιαγωγείου (βλέπε σελίδα “φθινόπωρο στην αυλή μας”) τα παιδιά μάζεψαν σε καλάθια φύλλα και καρπούς από την αυλή και τα έφεραν στην τάξη.  Τα παιδιά ασχολούνται με  τα φύλλα (τα πιάνουν, τα χαϊδεύουν, τα μυρίζουν, τα σκορπάνε) και εγώ τα ρωτώ “πώς είναι τα φύλλα που μαζέψαμε;”

Τα παρατηρούν, συγκρίνουν, επιχειρηματολογούν και βγάζουν συμπεράσματα, έτσι οι  απαντήσεις είναι πολλές και διαφορετικές: είναι πράσινα, είναι κόκκινα, είναι καφέ, είναι κίτρινα, είναι μικρά, είναι μεγάλα, είναι λεπτά, είναι χοντρά,  έχουν πολλές “γραμμές” (νεύρα), έχουν λίγες “γραμμές” (νεύρα), τα καφέ είναι πιο πολλά από όλα, τα πράσινα είναι τα μεγαλύτερα από όλα  , τα κόκκινα είναι τα πιο μικρά, τα κίτρινα είναι τα πιο λίγα. Στη συνέχεια ζητώ από τα παιδιά να βάλουν τα φύλλα σε παρεούλες  χωρίς να τους θέσω εκ των προτέρων κάποιο κριτήριο. Τα παιδιά ταξινομούν αρχικά τα φύλλα ανά χρώμα, μία ομάδα τα πράσινα, μία τα καφέ, μία τα κίτρινα και μία τα κόκκινα.

Στη συνέχεια φτιάχνουν δύο ομάδες ανά μέγεθος μία “παρέα” τα μεγάλα και μία “παρέα” τα μικρά. Κατόπιν ένα από τα παιδιά παρατηρεί ότι μερικά από τα φύλλα είναι μυτερά και τσιμπάνε κι έτσι αποφασίζουμε να φτιάξουμε μία ομάδα  με όσα φύλλα είναι μυτερά.

Στο τέλος προτρέπω τα παιδιά να “παίξουμε” με τα φύλλα όπως  κάνουμε με τη “μπάμπουσκα” κι έτσι  αρχίζουν να συγκρίνουν τα φύλλα μεταξύ τους και να τα βάζουν στη σειρά (σειροθέτηση) από το μικρότερο στο μεγαλύτερο.

Ετικέτες:ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ, Χωρίς κατηγορία

Οπως θα δείτε και στις παρακάτω φωτογραφίες,  είμαστε τυχεροί,  γιατί η αυλή μας  έχει πολλά δέντρα και φυτά.

Ετσι λοιπόν αποφασίσαμε να κάνουμε μια φθινοπωρινή εξόρμηση (μελέτη περιβάλλοντος). Κατά την περιήγησή μας στην αυλή τα παιδιά μάζεψαν από το χώμα φύλλα και καρπούς.

Με τον τρόπο αυτό τους δόθηκε η ευκαιρία να παρατηρήσουν ότι τα περισσότερα πεσμένα φύλλα  έχουν καφέ, κίτρινο και κόκκινο χρώμα, καθώς και ότι πολλά δέντρα δεν έχουν καθόλου φύλλα (φυλλοβόλα) ενώ κάποια άλλα έχουν όλα τους τα φύλλα (αειθαλή).

Συζητήσαμε για τα δέντρα και τα μέρη τους (κορμός, κλαδιά, φύλλα, νεύρα, καρποί και ρίζες) γιατί κάποια ρίχνουν τα φύλλα τους και άλλα όχι  και για να τα  διαχωρίσουμε  αποφασίσαμε να   τα σημαδέψουμε με μπογιά για να τα αναγνωρίζουμε και να μετρήσουμε ποια είναι πιο πολλά τα αειθαλή ή τα φυλλοβόλα. Τα παιδιά αποφάσισαν να βάλουν πράσινη μπογιά σε όσα έχουν φύλλα και  κόκκινη σε όσα δεν έχουν.

Μετά από τα παραπάνω τα παιδιά έπιασαν τα φύλλα, τα εξέτασαν και όπως τα κρατούσαν και τα περιεργάζονταν διαπίστωσαν όι τα καφέ (ξερά) φύλλα  θρυμματίζονται σε αντίθεση με τα πράσινα (χλωρά) και τα κίτρινα.

Στο τέλος λοιπόν τα παιδιά αφού έπιασαν με τα χέρια τα φύλλα αποφάσισαν να τα “πιάσουν” και με τα πόδια κι έτσι άρχισαν να τα πατούν και να ακούνε το “χρατσ – χρουτσ”. Οπως καταλαβαίνετε αυτό ήταν το πιο διασκεδαστικό από όλα!!

Ετικέτες:ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ, Χωρίς κατηγορία