Το πρόβλημα της «φιλόχριστης» χήρας

Κάποιος από τους πατέρες διηγιόταν το εξής: Κάποτε που βρέθηκα στην Αλεξάνδρεια, μπήκα στο ναό ενός αγίου μάρτυρα για να προσευχηθώ και βλέπω μια φιλόχριστη γυναίκα που από την ενδυμασία της φαινόταν χήρα και συνοδευόταν από δούλους και δούλες. Και κρατώντας τα κάγκελα του προσκυνήματος του αγίου μάρτυρα έλεγε έντονα σε αυτόν: «Με εγκατέλειψες, κύριε, σπλαχνίσου με, φιλάνθρωπε δέσποτα», έτσι ώστε από τις φωνές και τα δάκρυα της εγώ να αφήσω την προσευχή μου και να κοιτώ αυτήν, διότι πολύ με συγκίνησαν τα κλάματα και οι φωνές της.Υπέθεσα ότι θα είναι χήρα που αδικείται από κάποιον. Καθώς λοιπόν εγώ γνώριζα το σύνεδρο του έπαρχου (που θα μπορούσε να τη βοηθήσει), την περίμενα να τελειώσει την προσευχή της. Κάλεσα τότε ένα δούλο της και του είπα: «Φώναξε μου την κυρία σου». Όταν με πλησίασε, της είπα αυτά που σκέφτηκα. Και αυτή έβαλε πάλι τα κλάματα και είπε: «Δεν ξέρεις ,πάτερ, ποιο είναι το πρόβλημά μου; Με εγκατέλειψε ο Θεός και δεν με επισκέφθηκε. Διότι πάνε τώρα τρία χρόνια και δεν αρρώστησα ούτε εγώ, ούτε δούλος μου, ούτε υπηρέτης μου, ούτε κάποιος από το σπίτι μου, και νομίζω ότι ο Θεός με αποστράφηκε για τις αμαρτίες μου. Γι΄ αυτό κλαίω, για να με επισκεφθεί γρήγορα ο Θεός σύμφωνα με το έλεος του».Και εγώ, έκπληκτος από τη φιλόσοφη ψυχή της, έκανα προσευχή γι΄ αυτήν και αναχώρησα δοξάζοντας το Θεό.

Ζώα υποδείγματα υπακοής

Κάποιος φιλόχριστος άνθρωπος διηγήθηκε: Επισκεφθήκαμε το κοινόβιο κάποιου αγίου γέροντα στη Θηβαϊδα, και καθώς φτάσαμε στο μοναστήρι, άρχισαν κάτι μεγάλα τσοπανόσκυλα να γαβγίζουν ψηλά από το τείχος. Εγώ φοβήθηκα και θέλησα να κατεβώ από το άλογο, οι συνοδοί μου όμως, ξέροντας σχετικά με το γάβγισμα των σκυλιών, μου είπαν: «Μην κατεβαίνεις, κύριε, διότι τα σκυλιά έχουν εντολή από τον αββά να μην κατεβούν από το περιτείχισμα».Όταν πια μπήκαμε στο μοναστήρι και πήραμε τις ευχές των πατέρων, μας πήγαν στο πηγάδι την ώρα της ακολουθίας, και η καμήλα που ανέβαζε με το μάγγανο το νερό στεκόταν ακίνητη. Στην απορία μας γιατί δε γυρίζει η καμήλα, μας εξήγησαν: «Ο αββάς μας την πρόσταξε, την ώρα της ακολουθίας, όταν δηλαδή χτυπήσει το σήμαντρο, να μη γυρίζει ωσότου να απολύσει η εκκλησία. Διότι κάποτε σε ώρα ακολουθίας ο αδελφός με το διακόνημα του πηγαδιού δεν άκουσε το σήμαντρο εξαιτίας του θορύβου του μαγγανοπήγαδου και δεν ήρθε στην εκκλησία. Ο αββάς λοιπόν πήγε στο πηγάδι και λέει στον αδελφό: «Γιατί δεν ήρθες στην εκκλησία στην ώρα σου;» Και εκείνος απάντησε: «Συγχώρεσέ με, πάτερ, ο θόρυβος της μηχανής δε με άφησε να ακούσω το σήμαντρο». Τότε στάθηκε ο αββάς και έδωσε εντολή στην καμήλα που ανέβαζε το νερό, λέγοντας: «Είναι ευλογητός ο Θεός. Στο εξής, όταν σημαίνει για την εκκλησία, δε θα κινείσαι καθόλου μέχρι την απόλυση». Και η καμήλα τήρησε την εντολή. Αλλά και οποιαδήποτε άλλη καμήλα τοποθετηθεί στο μαγγανοπήγαδο, τηρεί την ίδια προσταγή».Ακούγοντας αυτά, δοξάσαμε τον Θεό.