Η Marie Sklodowska Curieσε συνεργασία με τον σύζυγό της Pierre Curie, τις 18 Ιουλίου 1898 ανακάλυψαν το πολώνιο. Ενώ στις 26 Δεκεμβριου του ίδιου έτους το ζεύγος Curie ανακάλυψε το ράδιο και μελέτησε τα φαινόμενα της ραδιενέργειας.

Η Marie Curie υπήρξε η πρώτη γυναίκα που έγινε καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο της Σορβόνης (1906), ενώ τιμήθηκε δυο φορές με το Βραβείο Νόμπελ για τη Φυσική (1903) και τη Χημεία (1911). ‘Ηταν η πιο φημισμένη γυναίκα επιστήμων της εποχής της, γνωστή επίσης ως Μαντάμ Κιουρί.

Η Έμι Ναίτερ (Emmy Noether) (1882-1935)

Σημαντική Γερμανίδα μαθηματικός γνωστή για τη μελέτη της στην αφηρημένη άλγεβρα και τη θεωρητική φυσική.

Οι Πάβελ Αλεξανδρώφ , Άλμπερτ Αϊνστάιν, Χίλμπερτ, Ζαν Ντιεντοννέ, Χέρμαν Βάυλ, Νόρμπερτ Βίνερ αλλά και πολλοί άλλοι, τη θεωρούσαν ως την πιο σημαντική γυναίκα στην ιστορία των μαθηματικών που επέφερε ριζικές αλλαγές στις θεωρίες των δακτυλίων, των σωμάτων, και των αλγεβρικών δομών.

Ανέπτυξε πολλά από τα μαθηματικά θεμέλια για τη γενική θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν και έκανε σημαντικές προόδους στον τομέα της άλγεβρας. Οι μαθηματικοί την τιμούν για την προσφορά της στην τοπολογία, ενώ οι φυσικοί την εκτιμούν περισσότερο για το διάσημο θεώρημα της, το θεώρημα της Ναίτερ, λόγω της εκτεταμένης συνέπειάς του στη Θεωρητική Φυσική και τα δυναμικά συστήματα.

Η Ενριέττα Σουάν Λίβιτ Αμερικανίδα αστρονόμος το 1912 διατύπωσε μία σχέση που συνδέει την λαμπρότητα με την περίοδο των μεταβλητών αστέρων Κηφείδων. Παρότι της αποδόθηκε ελάχιστη αναγνώριση όσο ζούσε, η ανακάλυψη της σχέσης αυτής επέτρεψε στους αστρονόμους να μετρήσουν για πρώτη φορά την απόσταση μακρινών γαλαξιών από τη Γη. Μετά το θάνατο της Λίβιτ, ο Έντγουιν Χαμπλ χρησιμοποίησε τη σχέση περιόδου-λαμπρότητας για τους Κηφείδες για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το σύμπαν διαστέλλεται (νόμος του Χαμπλ).

Tη δεκαετία του 1940, η Γερμανίδα φυσικός Μαρία Γκέπερτ-Μάγιερ εξιχνίασε το μυστήριο των σταθερών πυρήνων, αναπτύσσοντας το μαθηματικό μοντέλο της δομής των πυρηνικών φλοιών, που περιγράφει πώς τα πρωτόνια και τα νετρόνια «ζευγαρώνουν» μεταξύ τους για να χτίσουν τους πυρήνες των ατόμων.

Για την ανακάλυψη αυτή, μοιράστηκε το βραβείο Νόμπελ Φυσικής του 1963 με τους Χανς Γένσεν και Γιουτζίν Γουίγκνερ, που είχαν ανεξάρτητα φτάσει στα ίδια συμπεράσματα. Ήταν η δεύτερη  γυναίκα που τιμήθηκε με το Νόμπελ Φυσικής, μετά τη Μαρί Κιουρί, το 1903.

Την ίδια περίπου χρονική περίοδο, η Δανή σεισμολόγος και γεωφυσικός Ίνγκε Λέμαν αποκάλυπτε τα βαθύτερα μυστικά του πλανήτη μας- ήταν εκείνη που ανακάλυψε την ύπαρξη του συμπαγούς εσωτερικού πυρήνα της Γης, το 1936.

Εκτός από τα βάθη της Γης και τους πυρήνες της ύλης, γυναίκες επιστήμονες εξερεύνησαν και τα πέρατα του σύμπαντος:

Μια από τις βασικότερες αποδείξεις για την ύπαρξη της σκοτεινής ύλης, αυτού του μυστήριου υλικού που «γεμίζει» το σύμπαν, ήρθε στο φως χάρη στη Βέρα Ρούμπιν, τη δεκαετία του 1970.

Το 1967 η Βρετανή αστροφυσικός Τζόσελιν Μπελ-Μπερνέλ ανακάλυψε την ύπαρξη των περιστρεφόμενων αστέρων νετρονίων (γνωστών και ως pulsars), όταν ήταν ακόμα διδακτορική φοιτήτρια.

Η ανακάλυψη αυτή κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Φυσικής του 1974, το οποίο ωστόσο απονεμήθηκε στον επιβλέποντα καθηγητή της, Άντονι Χιούις, και τον συνεργάτη του, Μαρκ Ράιλ.

Η πληροφορική και οι τηλεπικοινωνίες μπορεί παραδοσιακά να θεωρούνται «ανδροκρατούμενος» τομέας, όμως το πρώτο «πρόγραμμα» γράφτηκε από την Ada Lovelace, κόρη του «δικού μας» Λόρδου Βύρωνα.

Ο πρώτος μεταγλωτιστής (compiler) από την αντιναύαρχο Grace Hopper, «νονά» του διάσημου έκτοτε bug.

Ενώ η τεχνολογία διασποράς φάσματος- η οποία κρύβεται πίσω από κάθε ασύρματη επικοινωνία στην καθημερινή μας ζωή, από τα τηλέφωνα ως το GPS, το Bluetooth και το WiFi- βασίστηκε στην εφεύρεση της πρώτης συσκευής εναλλαγής σήματος από τη… Χέντι Λαμάρ την πασίγνωστη ηθοποιό της χρυσής εποχής του Hollywood.

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, μαζί με τον συνθέτη Τζορτζ Άνθεϊλ εφηύραν αυτό που αποκάλεσαν «Σύστημα Κρυφής Επικοινωνίας», μια πρώιμη συσκευή αναπήδησης συχνοτήτων χρησιμοποιώντας έναν κύλινδρο αυτόματου πιάνου για την εναλλαγή του σήματος μεταξύ 88 διαφορετικών συχνοτήτων, ώστε να αποκρύψουν τις εντολές προς τις τηλεκατευθυνόμενες τορπίλες από τα εχθρικά ραντάρ. Η ριζοσπαστική αυτή ιδέα θα χρησιμοποιούνταν για πρώτη φορά από το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ 20 χρόνια αργότερα, το 1962, χωρίς φυσικά να αποδοθούν εύσημα στους εφευρέτες της. Αυτό βέβαια δεν σταμάτησε τη Λαμάρ από το να προσφέρει στη μάχη κατά του ναζισμού- βοήθησε να συγκεντρωθούν εκατομμύρια δολάρια από την προώθηση πολεμικών ομολόγων, απλώς επειδή…ήταν όμορφη και διάσημη.