Το πλήρες όνομά του ήταν ο Erwin Rudolf Josef Alexander Schrödinger, ο οποίος ήταν Αυστριακός φυσικός που γεννήθηκε στη Βιέννη στις 12 Αυγούστου 1887.

Το 1925 ανακάλυψε τη σημαντικότερη εξίσωση στην ιστορία της επιστήμης, την “εξίσωση Schrödinger“, αυτήν που αντικαθιστά την εξίσωση του Νεύτωνα ως η “σωστή” για την περιγραφή της κίνησης των σωματιδίων του μικρόκοσμου.

Ήδη από την πρώτη του δημοσίευση τον Ιανουάριο του 1926 στο περιοδικό Annalen der Physik, ο Schrödinger συνειδητοποίησε ότι η εξίσωσή του εξηγούσε την κβάντωση της ενέργειας, που αποτελεί το κλειδί για την κατανόηση του μυστηρίου της ατομικής σταθερότητας, όπως το είχε νωρίτερα θέσει ο Bohr. Στην ίδια εργασία ο Schrödinger εφάρμοσε την εξίσωσή του στο άτομο του υδρογόνου και έδειξε ότι δίνει τις σωστές τιμές της ενέργειας και άλλα χαρακτηριστικά , όπως το μέγεθος του ατόμου.

Είναι μια από τις σημαντικότερες επιστημονικές εργασίες όλων των εποχών!

Όμως ενώ η συμβολή του Schrödinger στη μαθηματική διατύπωση και εφαρμογή των νόμων της κβαντικής ήταν μεγαλειώδης, εν τούτοις η κατεύθυνση προς την οποία αναζήτησε τη φυσική ερμηνεία των λύσεων της εξίσωσής του ήταν “ορθογώνια” προς εκείνην της σχολής της Κοπεγχάγης. Για μεγάλα διαστήματα επέμεινε σε μια κλασσικού τύπου ερμηνεία των υλικών κυμάτων, αν και ελάχιστα δημοσίευσε πάνω σε αυτό. Ωστόσο η κριτική του στην ” επίσημη ερμηνεία” της κβαντομηχανικής είναι πολύ διεισδυτική, με κορυφαίο παράδειγμα το “παράδοξο της γάτας του Schrödinger” .

Προβλέποντας τη χιονοστιβάδα των συνεπειών της κβαντικής επανάστασης σε γειτονικές επιστήμες, όπως η χημεία και η βιολογία, συγκέντρωσε τις σκέψεις του σε ένα βιβλιαράκι με τίτλο: “What is life” στο οποίο διατυπώνεται για πρώτη φορά η ιδέα ότι η γενετική πληροφορία είναι καταγεγραμμένη και μεταφέρεται από ένα κατάλληλο γραμμικό μακρομόριο. Αυτό το βιβλίο φαίνεται ότι άσκησε σημαντική επίδραση στη νέα γενιά μοριακών βιολόγων που σύντομα θα πρωταγωνιστούσε σε μια άλλη επανάσταση, στο δικό τους πεδίο αυτή τη φορά.

Ως προσωπικότητα ο Erwin  Schrödinger ήταν περισσότερο γνωστός για την ελευθεριάζουσα ερωτική του ζωή, μάλλον σκανδαλώδη για τα κοινωνικά και ακαδημαϊκά ήθη της εποχής. Η συμβίωση με τη σύζυγο και την (εκάστοτε) ερωμένη ήταν μάλλον κανόνας παρά εξαίρεση, που δημιούργησε πρόβλημα στην ακαδημαϊκή του καριέρα και στις μετακινήσεις του από ίδρυμα σε ίδρυμα. Αυτό επηρέασε και τις “διαπραγματεύσεις” του για μια έδρα στην Οξφόρδη ή στο Πρίνστον.

Ξόδεψε ένα μεγάλο μέρος της ακαδημαϊκής του ζωής (1940-1957) στην Ιρλανδία στο Ινστιτούτο Προχωρημένων Σπουδών που ιδρύθηκε για αυτόν και αργότερα στην Σχολή Θεωρητικής Φυσικής στο Δουβλίνο.

Για τη θεμελιώδη συμβολή του στην επιστήμη, ο Schrödinger μοιραστηκε το βραβείο Νόμπελ φυσικής με τον Dirac το 1932, ενώ ένας τεράστιος κρατήρας στην αθέατη πλευρά της Σελήνης έχει πάρει το όνομά του.

Πηγή;

ΣΤΈΦΑΝΟΣ ΤΡΑΧΑΝΑΣ

ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΈΣ ΤΗΣ ΚΒΑΝΤΙΚΉΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

Σχετικές αναρτήσεις