Translate

ΝΕΦΕΛΩΜΑΤΑ

 

Το νεφέλωμα Carina Nebula  από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble και κάτω από το James Webb
Το νεφέλωμα Carina Nebula είναι περιοχή αστρογεννεσης. Οι λευκές κουκίδες είναι άστρα, τα περισσότερα νεογέννητα.Πάνω από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble και κάτω από το Webb

Νεφέλωμα (nebula στα Λατινικά), στην αστρονομία, είναι ένα τεράστιο διαστρικό σύννεφο σκόνης, υδρογόνου, ηλίου και άλλων αερίων.
Τα άστρα και τα αστρικά συστήματα δημιουργούνται μέσα σε νεφελώματα από μια συμπύκνωση και συγκέντρωση της ύλης. Επομένως τα νέφη αυτά, τα οποία βρίσκονται μέσα σε γαλαξίες, είναι ιδιαίτερα σημαντικά στο Σύμπαν αφού είναι ο χώρος γέννησης άστρων.
Ring Nebula
Το “Δακτυλιοειδές Νεφέλωμα (Ring Nebula)”, γνωστό και ως Μεσιέ 57 (Μ57) ή NGC 6720, πλανητικό νεφέλωμα στον αστερισμό Λύρα.
Η γέννηση των αστέρων συμβαίνει όταν ένα γιγάντιο νεφέλωμα διαστάσεων εκατοντάδων ετών φωτός, που περιέχει κατά 90% άτομα υδρογόνου, 10% άτομα ηλίου, αλλά και βαρύτερα στοιχεία, καθώς επίσης νερό, αμμωνία και οργανικές ενώσεις, καταρρέει εξαιτίας των δικών του βαρυτικών δυνάμεων. Καθώς λοιπόν καταρρέει και περιστρέφεται όλο και ταχύτερα, λογω της αρχής διατήρησης της στροφορμής, πλατύνεται και μετατρέπεται σε δίσκο. Στο κέντρο του συγκεντρώνεται το μεγαλύτερο μέρος της ύλης και έτσι εμφανίζεται ο πρωτοαστέρας.
Οι κλασσικοί τύποι νεφελωμάτων είναι οι εξής:

1) ΤΑ ΔΙΑΧΥΤΑ ΝΕΦΕΛΩΜΑΤΑ είναι η ευρύτερη κατηγορία νεφελωμάτων. Επίσης λέγονται και περιοχές ΗΙΙ, δηλαδή περιοχές με ιονισμένο υδρογόνο.

Οι πυλώνες της δημιουργίας (Hubble)
Νεφέλωνα “οι πυλώνες της δημιουργίας (Pillars of Creation)” Είναι μία φωτογραφία που λήφθηκε την 1η Απριλίου του 1995 από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Απεικονίζει διαστρικά αέρια και σκόνη στο Νεφέλωμα του Αετού, τα οποία έχουν τη μορφή προβοσκίδας ελέφαντα. Η φωτογραφία θεωρείται από τις δέκα καλύτερες φωτογραφίες από το Hubble, σύμφωνα με το Space.com. Οι Πυλώνες της Δημιουργίας δεν υπάρχουν πια. Το 2007, αστρονόμοι ανακοίνωσαν ότι καταστράφηκαν από το κρουστικό κύμα ενός υπερκαινοφανή αστέρα πριν από περίπου 6.000 χρόνια.

 

Το νεφέλωμα  του Ωρίωνα από το James Webb
Αυτή είναι η απίστευτη φωτογραφία του Νεφελώματος του Ωρίωνα από το James Webb |NASA, ESA, CSA, Data reduction and analysis : PDRs4All ERS Team; graphical processing S. Fuenmayor Πηγή: Protagon.gr Το Νεφέλωμα “του Ωρίωνα”, γνωστό και ως Μέγα Νεφέλωμα του Ωρίωνος (μια ακριβέστερη ονομασία, καθώς στον αστερισμό Ωρίωνα υπάρχουν αρκετά άλλα νεφελώματα), αλλά και ως Μεσιέ 42 (Μ42), είναι διάχυτο νεφέλωμα νότια από τη Ζώνη του Ωρίωνα. Είναι ένα από τα φαινομενικώς φωτεινότερα νεφελώματα, ορατό με γυμνό μάτι σε σκοτεινό ουρανό.
Στην κατηγορία αυτή ανήκουν:
*ΤΑ ΝΕΦΕΛΩΜΑΤΑ ΑΝΑΚΛΑΣΗΣ, των οποίων η σκόνη ανακλά και διαχέει το ορατό φως των άστρων, που βρίσκονται κοντά τους. Τα νεφελώματα αυτά έχουν μία γαλαζωπή εμφάνιση, γιατί διαχέουν περισσότερο το γαλάζιο.

Α ΝΕΦΕΛΩΜΑΤΑ ΕΚΠΟΜΠΗΣ αποτελούνται κυρίως από ιονισμένο υδρογόνο.

Το νεφέλωμα εκπομπής "του Αετού"
Το νεφέλωμα εκπομπής “του Αετού”, ή αλλιώς M16, βρίσκεται σε απόσταση περίπου 6.500 έτη φωτός μακριά, εκτείνεται σε περίπου 20 έτη φωτός και είναι ορατό με κιάλια προς τον Αστερισμό Όφις. Οφείλει το όνομά του στο σχήμα του, που μοιάζει με αετό με ανοιχτά φτερά.

Η σκόνη τους απορροφά το γαλάζιο κυρίως και το υπεριώδες φως, εκπέμπουν έτσι στην κόκκινη περιοχή του οπτικού φάσματος.

Τα νεφελώματα αυτά έχουν την ιδιότητα να εκπέμπουν και δικό τους φως, γιατί η ακτινοβολία των άστρων, που βρίσκονται μέσα τους, διεγείρει τα υλικά που το αποτελούν γι αυτό και αυτού του είδους τα νεφελώματα ονομάζονται νεφελώματα εκπομπής.

 

Νεφέλωμα της κεφαλής του αλόγου
Tο Νεφέλωμα της κεφαλής του αλόγου (γνωστό επίσης και ως αντικείμενο Μπάρναρντ 33), είναι ένα σκοτεινό νεφέλωμα στον αστερισμό του Ωρίωνα. Το νεφέλωμα απέχει περίπου 1.500 έτη φωτός από τη Γη. Είναι ένα από τα πιο γνωστά νεφελώματα, επειδή το στροβιλιζόμενο νέφος σκόνης και αερίου, από το οποίο αποτελείται, μοιάζει με κεφάλι αλόγου όταν παρατηρείται από τη Γη. Η κόκκινη λάμψη προέρχεται από αέριο υδρογόνο κυρίως πίσω από το νεφέλωμα, ιονισμένο από το κοντινό φωτεινό αστέρι Sigma Orionis. Το σκοτάδι του Horsehead προκαλείται κυρίως από την πυκνή σκόνη, αν και το κάτω μέρος του λαιμού του Αλόγου ρίχνει μια σκιά προς τα αριστερά. πηγή
*ΤΑ ΝΕΦΕΛΩΜΑΤΑ ΑΠΟΡΡΌΦΗΣΗΣ Ή ΣΚΟΤΕΙΝΑ είναι νέφη κρύου αερίου και σκόνης που δεν εκπέμπουν ορατό φως, ενώ απορροφούν το φως των άστρων και επομένως το εμποδίζουν να βγει στο διάστημα. Γι αυτό τα αστέρια, που περιέχουν, είναι κρυμμένα. Το κύριο αέριο που περιέχουν είναι το ατομικό ή μοριακό υδρογόνο (ΗΙ, Η2).
Σκοτεινό νεφέλωμα
Σκοτεινό νεφέλωμα
ΠΛΑΝΗΤΙΚΑ ΝΕΦΕΛΩΜΑΤΑ
Το νεφέλωμα το "Μάτι της Γάτας"
Το νεφέλωμα το “Μάτι της Γάτας ή NGC 6543 (γνωστό και ως Caldwell 6)” είναι πλανητικό νεφέλωμα στον αστερισμό Δράκων. Ήταν το πρώτο πλανητικό νεφέλωμα του οποίου το φάσμα μελετήθηκε από τον Άγγλο αστρονόμο Ουίλιαμ Χάγκινς, δείχνοντας ότι τα πλανητικά νεφελώματα είναι αέριας και όχι αστρικής φύσης. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Χαμπλ έχει αποκαλύψει κόμβους, πίδακες, φυσαλίδες και περίπλοκες αψίδες, οι οποίοι φωτίζονται από το κεντρικό άστρο του νεφελώματος. Απέχει περίπου 3.300 έτη φωτός από τη Γη.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2) ΤΑ ΠΛΑΝΗΤΙΚΑ ΝΕΦΕΛΩΜΑΤΑ, είναι τα νεφελώματα που δημιουργούνται καθώς άστρο, μικρής μάζας, αποβάλλει τα εξωτερικά τοιχώματά του και μετατρέπεται σε λευκό νάνο.

Το Νεφέλωμα του Νότιου Δακτυλίου αριστερά από το Hubble και δεξιά από το James Webb
Το Νεφέλωμα του Νότιου Δακτυλίου αριστερά από το Hubble και δεξιά από το James Webb
Στην πραγματικότητα είναι και αυτά περιοχές ιονισμένου υδρογόνου (ΗΙΙ), αλλά είναι πιο πυκνές και πιο συμπυκνωμένες από εκείνες των διάχυτων νεφελωματων..
Το "Νεφέλωμα της πεταλούδας"
Το “Νεφέλωμα της πεταλούδας” Είναι πλανητικό νεφέλωμα. Τα φτερά της πεταλούδας είναι στην πραγματικότητα υπέρθερμα σύννεφα αερίου που εκτίναξε στο Διάστημα ένα μεγάλο άστρο στα τελικά στάδια της ζωής του. Το αέριο κινείται προς τα έξω με ταχύτητα σχεδόν ενός εκατομμυρίου χιλιομέτρων την ώρα. Η εικόνα του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble δείχνει το Νεφέλωμα της Πεταλούδας, ή NGC 6302, το κατάλοιπο ενός ετοιμοθάνατου άστρου που βρίσκεται σε απόσταση 3.800 ετών φωτός, στην κατεύθυνση του αστερισμού του Σκορπιού.
Tο υπόλειμμα του Υπερκαινοφανούς του 1054
Το υπόλειμμα του Υπερκαινοφανούς του 1054, γνωστό ως «Νεφέλωμα του Καρκίνου». πηγή
3) ΤΑ ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΑ ΥΠΕΡΚΑΙΝΟΦΑΝΟΥΣ, τα οποία δημιουργούνται μετά από την έκρηξη ενός υπερκαινοφανούς αστέρα (σουπερνόβα).

Αποτελούν ιδιαίτερο τύπο νεφελώματος.

Τα εξωτερικά όρια ενός υπολείμματος υπερκαινοφανούς καθορίζονται από ένα ταχύτατα διαδιδόμενο στον διαστρικό χώρο κρουστικό κύμα..
Το νεφέλωμα αποτελείται από υλικό των ανώτερων στρωμάτων του αστέρα που εξερράγη, το οποίο έχει εκτιναχθεί από την έκρηξη με ταχύτητες πολλών χιλιάδων χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο, καθως και από τη διαστρική ύλη με την οποία συγκρούεται και την οποία συμπαρασύρει.
Άνοιγμα μενού
Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση