Richard Feynman ένας μεγάλος σύγχρονος θεωρητικός φυσικός

Γεννήθηκε στις 11 Μαΐου 1918 στην Νέα Υόρκη, από γονείς μικρής σχετικά μόρφωσης.

Ο Feynman καλλιέργησε από πολύ νωρίς τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα. Σε ηλικία μόλις 13 ετών δούλευε επισκευάζοντας ραδιόφωνα και στα 16 του είχε ήδη ανακαλύψει τον διαφορικό και τον ολοκληρωτικό λογισμό.

Φοίτησε στο Πανεπιστήμιο MIT από όπου και πήρε το πρώτο του πτυχίο στη φυσική και τα μαθηματικά, ενώ τη διδακτορική διατριβή του την έκανε στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον.

Προς το τέλος των σπουδών του, προτάθηκε να συμμετάσχει στο Σχέδιο Μανχάταν — την προσπάθεια κατασκευής, δηλαδή, της πρώτης ατομικής βόμβας.

Εκεί συνεργάστηκε με εξέχοντες φυσικούς της εποχής, όπως ο Oppenheimer, ο Teller και ο Hans Bethe.

 

* Οι επιστημονικές ανακαλύψεις του Feynman

Το 1965 έλαβε το βραβείο Νόμπελ (από κοινού με τους S. Tomonaga και J. Schwinger) για την εργασία του στην κβαντική ηλεκτροδυναμική.

Η κβαντική ηλεκτροδυναμική (Quantum electrodynamics QED) είναι μια κβαντική θεωρία που περιγράφει όλα τα φαινόμενα, πλην της βαρύτητας και της ραδιενέργειας. Αφορά τον τρόπο αλληλεπίδρασης της φορτισμένης ύλης με το φως και πιο συγκεκριμένα μεταξύ ηλεκτρονίων, ποζιτρονίων και φωτονίων. Σε τεχνικούς όρους, η QED μπορεί να χαρακτηριστεί ως η θεωρία διαταραχών του κβαντικού ηλεκτρομαγνητικού κενού. Μια καθαρά διαισθητική προσέγγιση της QED ήταν η επινόηση απλών διαγραμμάτων, που περιέγραφαν τις αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στα στοιχειώδη σωματίδια. Τα διαγράμματα αυτά μας διευκολύνουν σημαντικά στην απλοποίηση διάφορων υπολογισμών και είναι γνωστά ως «διαγράμματα Feynman».

Ένα άλλο επίτευγμα για το οποίο έγινε γνωστός στη διεθνή κοινότητα της φυσικής ήταν η ερμηνεία της υπερρευστότητας του υγρού ηλίου, όπου το υγρό δεν αντιμετωπίζει καμία αντίσταση λόγω τριβής ενώ ρέει.

Συνεργαζόμενος με άλλους πειραματικούς φυσικούς, στον γραμμικό επιταχυντή του Stanford, πάνω στη σκέδαση ηλεκτρονίων υψηλών ενεργειών από πρωτόνια, επινόησε τη θεωρία των παρτονίων, υποθετικών σωματιδίων μέσα στον πυρήνα του ατόμου, που συνέβαλε στην κατανόηση της σύγχρονης θεωρίας των κουάρκ.

Άλλη θεωρητική συνεισφορά του ήταν στην ουσιαστική αποσαφήνηση της θεωρίας της ασθενούς αλληλεπίδρασης των στοιχειωδών σωματιδίων και στην επαναδιατύπωση της κβαντομηχανικής.

Μια άλλη ανεκτίμητη μεθοδολογική κληρονομιά του, ήταν η αναδιατύπωση της κβαντικής θεωρίας με την εισαγωγή της λεγόμενης ολοκλήρωσης στο σύνολο των τροχιών. Με την νέα διατύπωση, χωρίς να εισάγει τίποτα καινούριο, προσεγγίζουμε το άλυτο ακόμη θέμα της συνεπούς κβάντωσης της σχετικιστικής βαρύτητας.

 

Είναι επίσης γνωστό, ότι η έννοια της νανοτεχνολογίας ακούστηκε για πρώτη φορά σε μια διάλεξη του το 1959, η οποία ενέπνευσε την ανάπτυξη της Νανοεπιστήμης και της Νανοτεχνολογίας.

* Διερεύνηση του ατυχήματος του διαστημικού λεωφορείου Challenger από τον Faynman

Συμμετείχε ως ο μόνος επιστήμονας στην επιτροπή διερεύνησης του ατυχήματος του διαστημικού λεωφορείου Challenger και οι έρευνές του έδωσαν τις πληροφορίες που χρειάζονταν ώστε να διαλευκανθούν τα αίτια της τραγωδίας. Ήταν το μόνο άτομο που ανακάλυψε την ακριβή αιτία της έκρηξης. Ο Faynman φυσικά δεν απέφυγε να κατηγορήσει τη NASA.

Εκτός από τις επιστημονικές ανακαλύψεις του, άφησε το αποτύπωμά του περισσότερο ως εμπνευσμένος πανεπιστημιακός Δάσκαλος.

Χρησιμοποιούσε το χιούμορ του για να μιλήσει για περίπλοκα επιστημονικά θέματα κάνοντας τους ακροατές του να γελούν και να προβληματίζονται συγχρόνως. Έκανε την επιστήμη να μοιάζει σαγηνευτική και τη μετάδοση της γνώσης διασκεδαστική και κατανοητή από όλους.

Το περίφημο έργο του “The Feynman Lectures in Physics”, καρπός της διδασκαλίας του στο Τεχνολογικό Ίδρυμα της Καλιφόρνιας στις αρχές της δεκαετίας του ’60, θεωρείτα μέχρι σήμερα ένα από τα καλύτερα γενικά εγχειρίδια φυσικής για προπτυχιακούς φοιτητές. Ωστόσο, ο ίδιος ο Feynman, όπως ανέφερε στον πρόλογό του στις διαλέξεις, ήταν απαισιόδοξος για την επιτυχία των διαλέξεων του.

Από όλες τις πολυάριθμες βραβεύσεις του, ήταν ιδιαίτερα περήφανος για το Μετάλλιο Διδασκαλίας Oersted, το οποίο κέρδισε το 1972.

* Η πολύπλευρη προσωπικότητα του Faynman

Παρ’ ότι ο Feynman προερχόταν από εβραϊκή οικογένεια, η θρησκεία ποτέ δεν τον συγκίνησε. Έλεγε ότι η θρησκεία βασιζόταν στην πίστη, ενώ η επιστήμη στην αμφιβολία και η αμφιβολία ήταν πολύ πιο θελκτική γι αυτόν. Τη φυσική, την αντιμετώπιζε σαν χόμπι. Είχε πει σχετικά: «Η φυσική είναι σαν το σεξ. Σίγουρα υπάρχουν κάποια πρακτικά αποτελέσματα, αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος για τον οποίο το κάνουμε»

Μια άλλη πτυχή της προσωπικότητας του ήταν η λατρεία του στην τέχνη, ασχολήθηκε με τη ζωγραφική και τη μουσική.

Στο  βίντεο ο Richard Feynman παίζει bongos

Ένα από τα χόμπυ του που αποδεικνύει το εμπρηστικό χιούμορ του, ήταν το Cosplay (costume play) με κοστούμια μίμησης διαφόρων χαρακτήρων!

Ο Feynman νυμφεύθηκε τρεις φορές και από τον τελευταίο γάμο του απέκτησε ένα γιο και υιοθέτησε μια κόρη.

“Έφυγε” στις 15 Φεβρουαρίου 1988, αφήνοντας, πέραν της επιστημονικής συμβολής του, και ένα μεγάλο βιβλιογραφικό κληροδότημα για τους ανά τον κόσμο φίλους της φυσικής και όχι μόνο.

Δημοσίευσε 37 εργασίες κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του. Από τα πιο γνωστά επιστημονικά του έργα είναι: το “Εύλογες παρεκκλίσεις από την πεπατημένη“, το “QED“: Η παράξενη θεωρία του φωτός και της ύλης και “οι Διαλέξεις φυσικής του Feynman” (The Feynman Lectures on Physics), όπου πολλές φορές με εκλαϊκευμένο τρόπο δίνονται προχωρημένες έννοιες της φυσικής. Επίσης, είναι πολύ γνωστός για τα δύο αυτοβιογραφικά βιβλία του με τίτλους: “Σίγουρα θα αστειεύεστε κ. Feynman” και «Τι σε νοιάζει τι σκέφτονται οι άλλοι;»., όπου περιγράφει ιστορίες από την προσωπική και επαγγελματική ζωή του.

Ένα βίντεο ” η αβεβαιότητα της γνώσης” (Richard Faynman)

Πηγές:

Σχετική δημοσίευση:

Ο σπουδαίος δάσκαλος Richard Feynman