Aπό www.enet.gr
Μύρια Γεωργίου, καθηγήτρια στο LSE: «Η τριτοβάθμια εκπαίδευση παύει να είναι δικαίωμα»
Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΝΙΑΩΤΗ
«Με την αύξηση των διδάκτρων στα βρετανικά πανεπιστήμια η κουλτούρα των πανεπιστημίων αλλάζει και η τριτοβάθμια εκπαίδευση παύει να είναι δικαίωμα», υποστηρίζει η Μύρια Γεωργίου, καθηγήτρια στο Τμήμα Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Πανεπιστημίου LSE, μιλώντας στην «Ε» για τον Δεκέμβρη του Λονδίνου.
«Ενας από τους μεγαλύτερους φόβους των πανεπιστημίων τώρα είναι η μείωση των Ευρωπαίων φοιτητών», λέει η Μύρια Γεωργίου στην «Ε»
Ο απόηχος της διαδήλωσης είναι τα βίαια επεισόδια. Πώς ήταν το κλίμα στην πορεία;
«Η πορεία της 9ης Δεκεμβρίου είχε δύο κύρια στοιχεία – την οργή και τη διαφορετικότητα. Η οργή κατά της απόφασης της κυβέρνησης να τριπλασιάσει τα φοιτητικά δίδακτρα εκφράστηκε με πολλούς τρόπους και με εκτεταμένες οργισμένες αντιδράσεις μπροστά στο Κοινοβούλιο. Βιώσαμε μία από τις πιο μαζικές εκδηλώσεις οργής στη δημόσια πολιτική σκηνή στη Βρετανία τα τελευταία χρόνια. Η έκταση των επεισοδίων παραμένει μικρή, ιδιαίτερα αν τη συγκρίνουμε με αντίστοιχες σε άλλες χώρες της Ευρώπης και κυρίως στην Ελλάδα. Για τη βρετανική πολιτική κουλτούρα οι οργισμένες, και σε κάποιες περιπτώσεις βίαιες, αντιδράσεις από μεγάλη μερίδα διαδηλωτών αποτελεί εξαίρεση. Το δεύτερο σημαντικό στοιχείο της χθεσινής διαδήλωσης ήταν η διαφορετικότητα ανάμεσα στους συμμετέχοντες. Εκτός από τα συνδικάτα των ακαδημαϊκών, τις φοιτητικές ενώσεις απ’ όλη τη χώρα, στη διαδήλωση συμμετείχαν κάποια από τα μεγάλα εργατικά συνδικάτα, μαθητές, αλλά και ανένταχτοι ακαδημαϊκοί, οι οποίοι σπάνια στη Βρετανία κατεβαίνουν στους δρόμους».
Οι «προδότες» Φιλελεύθεροι
Τι σας λένε οι φοιτητές σας;
«Οι φοιτητές είναι πολύ οργισμένοι και τρέφουν μεγάλη αντιπάθεια όχι μόνο προς τους Συντηρητικούς, αλλά κυρίως προς τους Φιλελεύθερους. Τους θεωρούν προδότες γιατί προεκλογικά είχαν δεσμευτεί να καταψηφίσουν οποιαδήποτε αύξηση στα δίδακτρα, εξ ου και ψηφίστηκαν από φοιτητές. Κάποιοι από τους φοιτητές μας εκφράζουν μεγάλη απογοήτευση για όλο το πολιτικό σκηνικό. Λένε ότι πάντα οι νέοι κατηγορούνται ότι είναι “απολίτικοι”, αλλά όταν πολιτικοποιούνται η κοινή γνώμη και οι πολιτικοί στρέφονται εναντίον τους».
Πώς αντιμετωπίζει η ακαδημαϊκή κοινότητα το θέμα της αύξησης των διδάκτρων;
«Οι ακαδημαϊκοί σε μεγάλο βαθμό συμμερίζονται την οργή των φοιτητών. Υπάρχει μεγάλη ανησυχία ανάμεσα στην ακαδημαϊκή κοινότητα για το τι σημαίνει η τεράστια αυτή αύξηση των διδάκτρων. Σίγουρα τίθεται το κεντρικό ζήτημα της κοινωνικά απαγορευτικής αύξησης διδάκτρων για τα κατώτερα αλλά και τα μικρομεσαία στρώματα. Οι φραγμοί στην πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα έχουν άμεσες αλλά και έμμεσες επιπτώσεις στον χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Οχι μόνο επειδή πολλοί νέοι θα επιλέξουν να μη σπουδάσουν, αλλά γιατί η κουλτούρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης θα αλλάξει συνολικά.
»Για τις νέες γενιές η τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν θα αποτελεί δικαίωμα. Αυτό σημαίνει ότι και ο ρόλος των πανεπιστημίων αλλάζει. Οι πανεπιστημιακοί θα βιώσουν την πίεση και την αλλαγή του επαγγελματικού τους ρόλου. Τα υψηλά δίδακτρα θα σημαίνουν ότι οι φοιτητές έχουν υψηλές απαιτήσεις για τις σπουδές τους, αλλά απαιτήσεις διαφορετικού τύπου. Δεδομένης της σύνδεσης των σπουδών με τους όρους της αγοράς (δηλαδή απολαμβάνεις αυτό το οποίο πληρώνεις) θα ενταθεί το κλίμα στα πανεπιστήμια όπου οι σπουδές αντιμετωπίζονται ως “υπηρεσίες” και ως προϊόν. Αυτό το νέο ήθος αναμένεται να πλήξει ιδιαίτερα τις ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες, οι οποίες δύσκολα “μεταφράζονται” σε προϊόν. Για τους ακαδημαϊκούς οι πιέσεις αυτές είναι πραγματικές και κρίσιμες και υπάρχει έντονη ανησυχία για την αλλαγή της κατεύθυνσης και του ρόλου του πανεπιστημίου και του πανεπιστημιακού».
Απώλειες πανεπιστημίων
Πιστεύετε ότι η αύξηση διδάκτρων θα επηρεάσει τον αριθμό των Ευρωπαίων φοιτητών που έρχονται για πρώτο πτυχίο, και των ίδιων των Βρετανών;
«Η μείωση των Ευρωπαίων φοιτητών αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους φόβους των πανεπιστημίων που κυρίως προσελκύουν φοιτητές από την ηπειρωτική Ευρώπη. Το ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι τα πανεπιστήμια αυτά είναι ιδίως αυτά που έχουν κύρος και διεθνή φήμη και τα οποία δεν φαίνεται να ανησυχούν ιδιαίτερα ότι θα χάσουν Βρετανούς φοιτητές (αν και ο κοινωνικός χαρακτήρας του φοιτητικού σώματος μπορεί να αλλάξει). Αλλά αυτή η βεβαιότητα χάνεται όταν κάποιος αρχίσει να σκέφτεται τα δεδομένα πέρα από τη Μάγχη».