Άρθρα κατηγορίας ποίηση

Σικελικό καλοκαίρι Δίδασκες τη μεγάλη σου αδερφή μαθηματικά. Έτσι για πλάκα είχες πει… Αχ και να’μουν ένας υπολογισμός μες το κεφάλι σου, εκείνο το “x” της εξίσωσής σου ή καλύτερα η μοναδική σου λύση… (ένα ποίημα της Χρυσάνθης Πολύζου- φιλόλογο … Συνέχεια →

Η ρίζα του δέντρου  – Γ. Δροσίνης Το δέντρο υψώνεται πανέμορφο και πρασινίζει κι ευωδιάζει τ’άνθη,τα φύλλα καμαρώνομε, τη ρίζα – ποιος τη λογαριάζει;   Μα εκείνη, ταπεινή κι αθώρητη, – μάνα γεμάτη καλωσύνη – από τη σάρκα, από το … Συνέχεια →

Η διορία του Νέρωνος     Κ.Καβάφης Δεν ανησύχησεν ο Νέρων όταν άκουσε του Δελφικού Μαντείου τον χρησμό: «Τα 73 χρόνια να φοβάται»… 30 χρονών είναι. Πολύ αρκετή ειν’η διορία που ο θεός τον δίδει για να φροντίσει για τους μέλλοντας … Συνέχεια →

Αν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω. Πλην ένα πράγμα με χαράν στο νου μου βάζω που στην μεγάλη πρόσθεσι που έχει τόσους αριθμούς, δεν ειμ’εκεί απ’ταις πολλές μονάδες μία. Μες στ’ολικό ποσό δεν αριθμήθηκα. Κι’αυτή η χαρά μ’αρκεί.   … Συνέχεια →

1+1 κάνουν 2 λένε μες στο καφενείο, μα εγώ εγώ με σένα 1+1 κάνουν 1 1+1 κάνουν 2 λένε στο μηχανουργείο, μα εγώ εγώ με σένα θεέ μου γίνομαι κανένα (0) 1+1 κάνουν 2 λένε μέσα στο κουρείο μα μετά … Συνέχεια →

Σπίτι με κήπον Ήθελα να’χω ένα σπίτι εξοχικό. Μ’έναν πολύ μεγάλο κήπο-όχι τόσο για τα λουλούδια, για τα δέντρα, και τες πρασινάδες (βέβαια να βρίσκονται κι αυτά ειν’ευμορφότατα) αλλά για να’χω ζώα. Α να’χω ζώα. Τουλάχιστον 7 γάτες-οι 2 κατάμαυρες, … Συνέχεια →