Κλικ, και τα “εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου”, τα βήματα στον αέρα, lutes, half harps, απλώνονται πάνω στην καυτή άμμο, κάνουν την πρώτη τους βουτιά στην απριλιάτικη θάλασσα, και βλέπουν το αλάτι να στεγνώνει σιγά σιγά, μικρά κρυσταλάκια από τις λέξεις στις εικόνες….

“It’s like if you look at a great oak tree. You don’t appreciate it because it’s older than the other trees, or because it’s taller. It just has something that other younger trees don’t. Complexity, solidity, significance.”

(P.R.)

😀