Λοιπόν, μετά από endless drooling πάνω στο Sony του Ernesto, (hehehe, :-P) η απόφαση να κάνει μια ωραία βόλτα μέχρι το Pixmania το μισό σχεδόν δεκαπενθήμερο, ήταν απλά θέμα nanoseconds… (Ναι, ναι, ξέρω, παρασύρομαι εύκολα….). Φυσικά, ο Murphy δεν μας άφησε παραπονεμένους, αλλά επειδή είμεθα ενοχλητικοί και επίμονοι, μετά από διάφορες μικροπεριπέτειες που τις τραβήξανε οι κολλητοί συμμέτοχοι και αυτοί στο coveting του συγκεκριμένου gadgetακίου (oh, guys, you ARE so very kind…), ναι, ναι, I am so the proud owner ενός BeBook Neo!
Παρόλο που το Sony ήταν για ένα χρόνο περίπου μέσα στα gadgetικά όνειρα που κατά καιρούς (συνέχεια) διαταράσσουν τον ξύπνιο μου, μετά από έρευνα των κολλητών πάλι, η ομήγυρις έκλινε ως προς το συγκεκριμένο για πολλούς και διάφορους λόγους ΠΑΡΟΛΟ που το μοναδικό χρώμα στο οποίο κυκλοφορεί, είναι το άσπρο… Seriously, όμως, guys, ΑΣΠΡΟ?? Μπλιαξ… που το ωραίο χρωματάκι του Sony, το sturdy σασί του και η γερή κατασκευή του….
Το BeBook, έχει σχετικά λιγότερο γερή κατασκευή από το πολυdrooled over Sony, (και είναι και άσπρο… άκου άσπρο… μπλιαξ…) και τα πλαστικά του έχω την αίσθηση ότι θα είναι πολύ εύπεπτα άμα βρεθούνε στα χέρια (και το στόμα) των νηπίων που κυκλοφορούνε στα πέριξ, αλλά επειδή για όλα τα προβλήματα έχουμε μια λύση, η θήκη του (που ΔΕΝ περιλαμβάνεται στο κουτί συσκευασίας από το Pixmania που το πουλάει σχέτο εντελώς, χωρίς προ-εγκατεστημένα βιβλία και λεξικά), soon to be acquired, είναι αρκούντως μαύρη και το κρύβει εντελώς!!!! 😉 Γιατί είπαμε… πολύ άσπρο βρε παιδάκι μου….
Χωράει εκατοντάδες βιβλία, η επεκτάσιμη μνήμη του με SD card φτάνει μέχρι τα 16G, που υπεραρκούν για να κουβαλάς πάνω σου μεγάλο μέρος της γνώσης (και της βλακείας) της ανθρωπότητας και αρκετά για να μου προκαλέσουν ντελίριο απληστίας….. ;-D
Το wifi (για την οποία δυνατότητα σκάσαμε τα παραπάνω μπικικίνια αντί να πάρουμε κάποιο από τα άλλα της αγοράς) λειτουργεί ωραιότατα, και μπορείς άνετα, αν και κάπως αργά (δικαιολογημένα βέβαια) να χρησιμοποιήσεις το ίντερνετ, διαβάζει ελληνικές και ξένες ιστοσελίδες με άνεση και το γεγονός ότι είναι ασπρόμαυρο, δεν ενοχλεί όσο πίστευα. Μπορείς, εκτός από την αναζήτηση λέξεων σε λεξικό, το μαρκάρισμα κειμένου και την χρήση βιβλιοδεικτών, να κρατήσεις και χειρόγραφες σημειώσεις, η ανταπόκριση της πένας είναι πολύ ικανοποιητική, σίγουρα πιο καλή από ότι στο Tungsten…
H πλοήγηση, από την στιγμή που θα την χρησιμοποιήσεις, εύκολη!!! Και βουρ στην ανάγνωση!!
Κρατάει αρκετές πληροφορίες per item, και κάθε φορά σου ανοίγει το κάθε αρχείο εκεί που έχεις σταματήσει την προηγούμενη!!! Cool!!! 😉
Το μέγεθος της γραμματοσειράς αλλάζει ανάλογα με τα γούστα του καθενός (και την στραβομάρα, χοχοχοχοχο) και η ανάγνωση είτε είσαι σε κλειστό χώρο είτε κατά λιακού όπως πολλάκις και συχνάκις γίνεται, είναι απροβλημάτιστη!!!!
All in all, a new addiction… Είναι μικρό, εύχρηστο, χωράει ανετότατα στην τσάντα του Sport Billy που πολύ χάρηκε που ξεφορτώθηκε τις τεράστιες κουμούτσες που κάνανε τα φερμουάρ να ζούνε καθημερινούς εφιάλτες, και είναι τόσο μα τόσο απλό το να έχεις μαζί σου ανά πάσα στιγμή ό,τι θέλεις… Η τεράστια βιβλιογραφία που τόσον καιρό είχα στον υπολογιστή και στραβωνόμουνα μετά από 4 σελίδες, τώρα είναι τόσο προσπελάσιμη, που κάνει μια μεγάλη μερίδα των εγκεφαλικών μου κυττάρων να χορεύουν ενθουσιασμένα!!! Don’t mistake me, τα βιβλία, παραμένουν πάντα βιβλία και δεν νομίζω να υπάρξει στιγμή που να μην γεμίζουν τα ράφια και τις βιβλιοθήκες με καινούριες προσθήκες… Και παρόλο που μου αρέσει η αίσθηση του χαρτιού στα ακροδάχτυλά μου, η μυρωδιά του τυπωμένου χαρτιού, και το θρόισμα που κάνουν οι σελίδες, μου αρέσει εξίσου η άμεση πρόσβαση στις λέξεις που έχω αφημένες σε άλλα σπίτια, που είναι κρυμμένες σε μακρινές βιβλιοθήκες, που είναι γραμμένες σε άλλες γλώσσες, που είναι παλιές, που είναι καινούριες…
Γιατί ο χορός των λέξεων πάνω στη σελίδα, είτε αυτή είναι ηλεκτρονική είτε χάρτινη, είναι αυτός που κρύβει μέσα του την απαράμιλλη γοητεία… το χαρτί, ηλεκτρονικό ή μη, παραμένει πάντα το μέσον για το ξετύλιγμα της μαγείας που θα σε ταξιδέψει!!
😉