Στα αμέτρητα γλυπτά γύρω σου, που μετράνε το χρόνο…

Στην γαλήνια μεγαλοπρέπεια που μαγεύει την ματιά σου…

… με τα μικρά παράθυρα πάνω στο νερό…

Στο ζεστό ξύλο κάτω απ’ το χέρι σου, που μαζεύει το πέρασμα της μέρας πάνω του….

Στο τράβηγμα της ματιάς από τον μακρινό ορίζοντα στον άγνωστο τοπίο της λεπτομέρειας…..

Στις σχισμές που ανοίγει ο χρόνος….

Στον κόσμο που ανθίζει κάτω από τα βήματά μας….

Στις πρώτες στιγμές της μέρας που ξυπνάει….

Στα παιχνίδια του νερού…..

Στο πάγωμα του χρόνου….

Στον κελαρυστό ψίθυρο των στιγμών που περνάνε….

Στα περάσματα από τον γκρεμό στην γαλήνη της ασφάλειας…..

Στον ήχο των βημάτων πάνω στην πέτρα, που σε οδηγούν στην άλλη μεριά….

Στις μικρές, μαγικές αναμετρήσεις….

Στις απρόσμενες εικόνες …

Στην προσπάθεια να δώσεις λόγο στην εικόνα και εικόνα στον λόγο….

Στα μέρη με την ατέρμονη γοητεία μέσα από τους αιώνες….

Στο βλέμμα του παρελθόντος….

Στις μικρές εικόνες που αφήνουμε για λίγο πίσω μας και φυλακίζουν την ματιά μας…

Στις μικρές κρυμμένες γωνιές ανάμεσα στις πορτοκαλιές και στα λιόδεντρα δίπλα στη θάλασσα…..

Στην ζωή που σου φωνάζει με τα χρώματά και τα σχήματά της…

Αλλά, κυρίως, στους ανθρώπους που ο ήχος των βημάτων τους συντροφεύουν τα δικά σου, άλλοτε γρήγορα και άλλοτε αργά, μα πάντα εκεί….

😉

So much beauty in the world
Always beauty in the world
So much beauty in the world