H πόλη. Κάπου μέσα σε αυτό το πάπλωμα τσιμέντου, κάποιος ερωτεύεται, κάποιος ακούει το πρώτο κλάμα του παιδιού του, κάποιος την τελευταία πνοή, κάποιος μόλις ανοίγει την τηλεόραση, κάποιος σωπαίνει, κάποιος φωνάζει, κάποιος παρκάρει, κάποιος δεν έχει ελπίδα, κάποιος την βρίσκει, κάποιος μιλάει, κάποιος ακούει, κάποιος παίζει με RPG, κάποιος παίζει RPG, κάποιος βλέπει τον φόνο, κάποιος τον διαπράττει, κάποιος σωπαίνει, κάποιος φωνάζει, κάποιος διαβάζει, κάποιος μαγειρεύει, κάποιος κλαίει, κάποιος γελάει, κάποιος σκέφτεται, κάποιος αδρανεί, κάποιος βγαίνει στον δρόμο, κάποιος κλείνει την κουρτίνα, κάποιος ανοίγει το παράθυρο, κάποιος βλέπει παράθυρα, κάποιος γράφει ένα ποίημα, κάποιος σκοτώνει μια ελπίδα, κάποιος κεντάει την μοναξιά του, κάποιος αγκαλιάζει την παρέα του, κάποιος κοιτάει ένα παιδί που κοιμάται, κάποιος κλείνει τα μάτια, κάποιος στοχεύει μια σφαίρα, κάποιος γίνεται στόχος, κάποιος σωπαίνει, κάποιος φωνάζει, κάποιος βγαίνει στους δρόμους, κάποιος κλείνεται στο καβούκι του, κάποιος προσπαθεί να βγάλει συμπέρασμα, κάποιος προσπαθεί να θολώσει τα νερά, κάποιος κάνει μικροπολιτική, κάποιος σωπαίνει, κάποιος φωνάζει, κάποιος βοηθάει σε στρατόπεδο προσφύγων, κάποιος πλένει ένα Hummer, κάποιος καθαρίζει μια πληγή, κάποιος πετάει πάνω απ΄την πόλη, κάποιος κοιμάται σε ένα παγκάκι, κάποιος φοράει ένα σκουλαρίκι, κάποιος φοράει μια σύριγγα, κάποιος, κάποιος, κάποιος, καποιος…. Κάποιος σωπαίνει, κάποιος φωνάζει…. Και τα βήματά σου στην μια πλευρά ή στην άλλη, είναι στην πραγματικότητα μια αβέβαιη διαδρομή πάνω στην κόψη ενός ξυραφιού….
Προσοχή! Στα επόμενα 2 χιλιόμετρα γίνονται θανατηφόρα ατυχήματα
Choose life
– Θεία, εγώ τον φοβάμαι τον πόλεμο….
– Κι εγώ, μωρό μου, κι εγώ….
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.
Πολύ καλό, keep on blogging!
7 Ιανουαρίου, 2009 @ 5:30 μμThanks…
13 Ιανουαρίου, 2009 @ 1:59 πμ😉