Και οι δύο αντιλήψεις που επικρατούνε:
Ένας κόσμος, που ασχολείται με ξεπλύματα και άλλα ατοπήματα. Από την άλλη, τα δικά μας όπλα, η γνώση, η μάθηση και η ευαισθητοποίηση.
Πρώτη μέρα και τα παιδιά στο σχολείο, εκφράσανε την τάση μιας ολόκληρης κοινωνίας που τα περιβάλλει….

Το τραγούδι όμως που ακούει το Fabia στην διαπασών, λέει:
Ψέματα, ανώφελα μπερδέματα, ψεύτικα κανακέματα
Και χρυσά στέμματα φτιαγμένα από χαρτί
Ολόκληρη η Γη γέμισε με γκρεμούς και ρέματα
Κάνε τα πάντα απόψε να θυμίζουνε γιορτή
Γιορτή και πανηγύρι, μην κάνεις το χατίρι
Σ΄ αυτούς που θέλουνε να πιουν του κόσμου όλη τη γύρη
Μοιάζει δειλία η σιωπή μα κι οι φωνές άκουτες γίναν γραφικές
και όσο μένεις έτσι θα είσαι πάντα στο κοστούμι ένας λεκές
και στο χαρτί τους μια μουτζούρα, γυρίζεις σαν τη σβούρα!
Γι αυτό άλλαξε στάση το σίδερο κολλάει στη βράση
Και πάμε φίλε μου μαζί από μηδενική βάση
Η βολή μας και η βολή τους επιτέλους να χαλάσει
Μπας κι αλλάξει της πορεία της η πλάση…..

Αλάνι μου, νάσαι ανήσυχο
κοίτα μη βολευτείς και γίνεις πνεύμα ήσυχο
Ζήσε το βάθος σου
Κι αν είναι λάθος σου
Κοίτα μυρίζει η ζωή
σε βγάζει έξω απ’ το βάλτο σου
Πέτα τη μάσκα σου
δείξε τι είσαι
Αυτοί με ψέμματα σε φτύνουν
μ’ αλήθεια εσύ φτύσε….

Όχι τίποτα άλλο, να αλληλοφτυνόμαστε παιδιά, να μην μας πιάνει και το μάτι!!
;-D