Η περιγραφή

Το οργανωτικό πρότυπο μίας περιγραφής είναι ο λεγόμενος σκελετός. Σκελετός είναι το δομικό σχήμα που περιλαμβάνει γνωστές και άγνωστες πληροφορίες στον αποδέκτη για μία κεντρική έννοια. Οι σκελετοί δείχνουν γενικά ποια στοιχεία βρίσκονται σε συμπαράθεση, δεν δείχνουν με ποια σειρά θα γίνουν τα πράγματα ή με ποια σειρά αναφέρθηκαν πράγματα που έγιναν.  Και αυτό γιατί η  περιγραφή είναι ένας στατικός φωτογραφικός τύπος. Η περιγραφή αποδίδει το είναι ενώ ή αφήγηση το γίγνεσθαι.

Η περιγραφή ως μία τέχνη του χώρου αναπαριστά τα πράγματα μέσα σε ένα πλαίσιο πραγματικου  ή συμβολικού ( κοινωνικού χώρου).  Η κάμερα της περιγραφής εστιάζει σε τρεις κινήσεις.  Προσεγγίζει το αντικείμενο, εστιάζει πάνω στο αντικείμενο και επιλέγει τις λεπτομέρειές του. Οι κινήσεις αυτές αντιστοιχούν σε λογικά βήματα, την κατηγοριοποίηση του αντικειμένου, την υποκατηγοριοποίηση (ποια άλλα ομοειδή ανήκουν σε αυτήν την κλάση) και την περιγραφή καθαυτήν (γνωρίσματα που το διαφοροποιούν από τα ομοειδή του). Η περιγραφή λεπτομερειών κα η οργάνωσή τους καθορίζονται από την πρόθεση του συγγραφέα και την επικοινωνιακή περίσταση ( ξεναγός, αρχαιολόγος). Όταν η περιγραφή γίνεται σε πραγματικό χώρο τότε το σύνηθες  οργανωτικό πρότυπο για τις λεπτομέρειες είναι ( από πάνω προς τα κάτω, από δεξιά προς τα αριστερά κτλ) και όταν γίνεται σε συμβολικό χώρο προτιμάται το οργανωτικό πρότυπο της λογικής ακολουθίας (από τα απλά στα σύνθετα, από τα λιγότερα στα περισσότερα).

Π.χ ειδώλια , θεά των όφεων

Η γλώσσα της περιγραφής:  γλώσσα και περιγραφικό ύφος.  Τα χαρακτηριστικά αυτά ονομάζονται τροποποιητές:  αν υπάρχουν σταθερές ή προσωρινές ιδιότητες , τότε αφθονούν οι τροποποιητές ονοματικών φράσων (επίθετα) για σταθερές και τροποποιητές ρηματικών φράσεων (επιρρήματα) για προσωρινές ιδιότητες. Άλλα γραμματικά γνωρίσματα είναι η κυριαρχία του ενεστώτα και της εξακολουθητικής ρηματικής όψης αφού δεν εξαρτάται από τη διάσταση του χρόνου και η χρήση βοηθητικών ρημάτων και του ρήματος έχω. Το ύφος είναι απόρροια και άλλων παραγόντων , του είδους του λόγου και του βαθμού συμβατικότητας του (συμβόλαιο, ιδιοκτήτης πωλητής), του επικοινωνιακού πλαισίου (πελάτισσα, σχεδιαστής), πρόθεσης συγγραφέας (τεχνικά χαρακτηριστικά αυτοκινήτου, περιγραφή στα πλαίσια της πειθούς: γιατί συμφέρει να αγοράσει κανείς αυτό το αυτοκίνητο).

Χρησιμοποιεί και την αναφορική και την ποιητική λειτουργία της γλώσσας ( υποκειμενική – αντικειμενική περιγραφή) . Περιγράφω σημαίνει αναπαριστώ μία κατάσταση ένα αντικείμενο. Βασικά στοιχεία είναι η επιλογήκα ιπαράθεση/ οργάνωση των λεπτομερειών.

Μπορεί να έχουμε περιγραφή προσώπου, περιγραφή χώρου, περιγραφή τοπίου,

ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ:

Να ασκηθούν στη μεθόδευση της περιγραφής ώστε ως αποδέκτες να μπορούν να αναγνωρίζουν την οργάνωση της περιγραφής και να σχηματίζουν μία σαφή εικόνα του περιγραφόμενου αντικειμένου (δεξιότητα)

Να κατανοήσουν τη σημασία που έχει η ακρίβεια και η σαφήνεια στην περιγραφή (γνώση)

Να εκτιμήσουν τη σημασία και τη χρησιμότητα της περιγραφικής ικανότητας (στάση0

Περιγραφικά κείμενα, μικρές αγγελίες, διαφημιστικά έντυπα, ενημερωτικά φυλλάδια για την πρόληψη ορισμένων ασθενειών,  σχολικά βιβλία για πειράματα φυσικής, ιστορικά μνημεία ή έργα τέχνης, επιστημονικό κείμενο που περιγράφεται ένα αρχαίο εύρημα σε νομικά κείμενα όπως μία συμβολαιογραφική πράξη, περιγραφή ενός διαμερίσματος που πρόκειται να πωληθεί, εμπορικό σήμα, ελληνική λαική φορεσιά, πωλητήριο συμβόλαιο, μικρές αγγελίες.

Η περιγραφή εντάσσεται στο επικοινωνιακό πλαίσιο (πομπός, μήνυμα, δέκτης, περίσταση,