Κατά τη διάρκεια του μήνα Οκτωβρίου-Νοεμβρίου υλοποιήσαμε το εργαστήριο δεξιοτήτων με τίτλο «Ενδυνάμωση, συνεργασία, προλαβαίνουμε τη βία» που ανήκει στη θεματική ενότητα «Ζω Καλύτερα – Ευ ζην» και στην υποθεματική «Ψυχική και Συναισθηματική Υγεία – Πρόληψη».
Στόχος του συγκεκριμένου προγράμματος είναι η πρωτογενής πρόληψη εκδήλωσης περιστατικών βίας και η καλλιέργεια της συναισθηματικής ανάπτυξης, με ιδιαίτερη έμφαση στην εξοικείωση-αποδοχή του «άλλου». Οι μαθητές μαθαίνουν τρόπους να βοηθάνε τον εαυτό τους, ως άτομο, αλλά και ως μέλος της ομάδας, να αποδεχτεί τον «άλλον» καθώς και να αναπτύξει μηχανισμούς άμυνας όταν νιώσει ότι απειλείται. Επίσης μέσα από την καλλιέργεια των κατάλληλων δεξιοτήτων μαθαίνουν να δέχονται το διαφορετικό σαν κάτι φυσιολογικό. Σέβονται, συνεργάζονται, συνυπάρχουν, συναισθάνονται και δεν υποτιμούν κανένα μέλος της ομάδας.
Κατά τη διάρκεια του εργαστηρίου καλλιεργούνται οι Δεξιότητες του 21ου αιώνα -4c’s (Κριτική σκέψη, Επικοινωνία, Συνεργασία, Δημιουργικότητα), οι Δεξιότητες Ζωής (Ενσυναίσθηση, Ευαισθησία, Αυτομέριμνα, Υπευθυνότητα, Επίλυση προβλήματος, Πολιτειότητα, Κοινωνικές Δεξιότητες), οι Δεξιότητες του Νου, καθώς και Δεξιότητες Τεχνολογίας και Επιστήμης.
Άραγε τι μπορώ να κάνω μόνος μου και που χρειάζομαι βοήθεια;
Μπορώ να σηκώσω το παγκάκι ή το τραπέζι μόνος μου;
Αν με βοηθήσουν οι φίλοι μου, μήπως θα μπορέσω;
Παίξαμε πολλά παιχνίδια συνεργασίας.
Μέσα από βιωματικό τρόπο, οι μαθητές έπρεπε να μεταφέρουν μια μπάλα, από ένα σημείο εκκίνησης, σ’ ένα σημείο τερματισμού δίχως να πέσει κάτω. Για να το καταφέρουν αυτό, έπρεπε να συζητήσουν πιθανούς τρόπους μεταφοράς της και να συνεργαστούν μεταξύ τους, προκειμένου να τα καταφέρουν. Οι δραστηριότητες είχαν κλιμακούμενο βαθμό δυσκολίας.
Διαβάσαμε και αξιοποιήσαμε διδακτικά το παραμύθι «Του σκοινιού τα μανταλάκια» https://www.youtube.com/watch?v=4PPwOJd3sxE το οποίο στάθηκε αφορμή για να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να δούμε τι μπορούμε να καταφέρουμε όλοι μαζί, με στόχο να κατανοήσουμε την έννοια της ομάδας και να ενδυναμώσουμε τις σχέσεις της ομάδας. Γίναμε δυο ομάδες, δυο δυνατές ομάδες και το παιχνίδι ξεκίνησε!
Σχεδιάσαμε και δώσαμε μορφή στα δικά μας μανταλάκια, ζωγραφίζοντας τον εαυτό μας και τους φίλους μας, στην προσπάθειά μας να συνεργαστούμε για να καταφέρουμε κάτι μαζί. Και φυσικά τα αναπαραστήσαμε κιόλας!
Στο τέλος διαπιστώσαμε πως “Όλοι μαζί, όλοι μαζί, είμαστε ΠΑΝΤΑ πιο δυνατοί”
