Ο Σκεύος από την Κάλυμνο, σε μια τριλογία για OSCAR, ταξιδεύει σε όλη την Ευρώπη και μέσα από τις απίθανες γνωριμίες και περιπέτειές του, μαθαίνει σε μικρούς και μεγάλους τα ονόματα νησιών, κόλπων, χερσονήσων, ποταμών, οροσειρών κτλ. της Ευρώπης!
Οι πληροφορίες που χρειάζεται κάποιος για να παρακολουθήσει τις ιστορίες χωρίς πρόβλημα κατανόησης, ειδικά κάποιος μη Δωδεκανήσιος και μη ποδοσφαιρόφιλος, υπάρχουν στην περιγραφή των βίντεο στο youtube.
Από το Play store μπορείτε να κατεβάσετε την εφαρμογή της Στ’ η οποία κοστίζει 1,5 ευρώ και δημιουργήθηκε με σκοπό να εξασκηθούν τα παιδιά στην περιγραφή λέξεων. Κατεβάζοντάς την, δίνετε δύναμη σε εκπαιδευτικούς που ξοδεύουν πολύ από τον προσωπικό τους χρόνο, για παραγωγή εκπαιδευτικού υλικού, να συνεχίσουν να το κάνουν.
https://play.google.com/store/apps/details?id=appinventor.ai_sakis297.PlayWithTheWordsOf6thGrade2
Ευχαριστώ!
Στο play store κυκλοφορεί δωρεάν η πρώτη μου android εφαρμογή η οποία εμφανίζει λέξεις που συναντάμε στη Γλώσσα της Δ’ τάξης. Ένα παιδί, κάθε φορά, προσπαθεί να περιγράψει τη λέξη που εμφανίζεται με σκοπό να τη βρει ένας συμπαίκτης του. Το παιχνίδι είναι στα πρότυπα του Ρουκ Ζουκ και σκοπό έχει να καλλιεργήσουμε το λεξιλόγιό μας και να αναπτύξουμε την περιγραφική μας ικανότητα.
Θέλω να ευχαριστήσω τον Nikolas Koutsourais και τον Yiannis Christodoulou που μοιράστηκαν απλόχερα τις γνώσεις τους μαζί μου, τη συνάδελφο Μαρία Κλειδαρά- Πετράκη που με βοήθησε να ομορφύνω την εφαρμογή και, φυσικά, τις καταπληκτικές μαθήτριες του σχολείου μου οι οποίες δημιούργησαν τα σκίτσα της εφαρμογής, τα οποία μπορείτε να δείτε στα screenshots παρακάτω. Νομίζω αξίζει ένα μεγάλο μπράβο στα κορίτσια!!!
Μπορείτε να κατεβάσετε την εφαρμογή βάζοντας στην αναζήτηση του play store: «Παίξε με τις λέξεις της Δ’» ή χρησιμοποιώντας τους συνδέσμους στην περιγραφή του βίντεο. Αν έχετε την καλοσύνη κάντε και μια αξιολόγηση.
Έπεται συνέχεια!
ΥΓ. Ευχαριστώ πολύ την καλή συνάδελφο, Maria Tsolakou, τόσο για τη δημιουργία του βίντεο και την παρουσίαση της εφαρμογής, όσο και για τη γενικότερη βοήθειά της σε όσα ζητάω για την τάξη μου.
Συνεχίζοντας την προσπάθεια να κινήσουμε το ενδιαφέρον των παιδιών για τα Μαθηματικά ξεκινήσαμε μια σειρά πραγματικών προβλημάτων σε ξυλουργείο, η οποία θα συνεχιστεί με προβλήματα που περιλαμβάνουν και πιο απλά σχήματα από αυτά που ήδη χρησιμοποιήσαμε. Αν και μας λείπουν οι μετρήσεις από την πλευρά των μαθητών, νομίζουμε ότι κάναμε το καλύτερο δυνατόν.
Φυσικά δε θα γινόταν τίποτα, αν δεν υπήρχε η προθυμία και η καλή διάθεση του Mixalis Lampos, ο οποίος άνοιξε σ’ εμάς και κατ’ επέκταση στο σχολείο την πόρτα του ξυλουργείου του, διέθεσε προσωπικό χρόνο και συνεργάστηκε μαζί μας άψογα. Μιχάλη, θαυμάζουμε πολύ τη δουλειά σου και σ’ ευχαριστούμε πάρα πολύ για την πολύτιμη βοήθειά σου και τη φιλοξενία σου.
Υγ. Τη σειρά προβλημάτων μπορείτε να τη δείτε εδώ.
Φέτος, το κουδούνι μας το χρησιμοποιήσαμε και με τρόπους που δε σκεφτήκαμε στην αρχή της χρονιάς. Τιμήσαμε Παγκόσμιες Ημέρες, τη μνήμη σπουδαίων καλλιτεχνών κτλ. Μια μέρα σκέφτηκα να κάνουμε, ως τάξη, μια έκπληξη στο υπόλοιπο σχολείο, ανάλογη (ανάλογη λέω) με αυτήν στο παρακάτω βίντεο
https://www.youtube.com/watch?v=9JU0mxnbkic&t=0s
Έτσι, δημιουργήθηκε το τραγούδι της τάξης (δεν είμαι εγώ ο στιχουργός) και αφού η κυρία Κωνσταντίνα (θεατρολόγος) δίδαξε στα παιδιά μια χορογραφία, βάλαμε το τραγούδι στο κουδούνι και… τα υπόλοιπα παιδιά του σχολείου, άλλα με απορία, άλλα με ενθουσιασμό, έβλεπαν τα παιδιά του Δ2 να χορεύουν με χαρά και ενθουσιασμό στο προαύλιο. Ήταν από τις πιο ωραίες στιγμές της χρονιάς.
Δείτε το, ακούστε το!!!
Το σαν σήμερα μου θύμισε μια δράση που κάναμε πέρυσι για τα Μαθηματικά, κατά την οποία οι μαθητές μας έκαναν διάφορες μετρήσεις σε κτίρια και σε σοκάκια του χωριού στο οποίο δούλευα. Πολλά παιδιά ενθουσιάστηκαν, αλλά εμένα και τον συνάδελφο, τον Στέλιο, κάτι μας έτρωγε… Καλά ήταν, λέγαμε. Αλλά είχε πραγματικό νόημα για τα παιδιά να μετράνε το μήκος του κύκλου ενός βοτσαλωτού του χωριού ή το εμβαδό του πλατύσκαλου στην πόρτα του κοινοτικού καταστήματος; Μάλλον όχι…
Έτσι αρχίσαμε να λέμε ότι θα ήταν καλό να πηγαίναμε τα παιδιά σε ένα σούπερ μάρκετ, για παράδειγμα, και να κάναμε Μαθηματικά εκεί. Να ζυγίζουμε, να μετράμε, να υπολογίζουμε κτλ. Αλλά όσοι ξέρουν το σχολικό πλαίσιο καταλαβαίνουν πόσο δύσκολες είναι τέτοιες ενέργειες. Οπότε, μας ήρθε στο μυαλό το «Αν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στον Μωάμεθ» κι αντί να σκεφτόμαστε τρόπους να πάμε τα παιδιά σε χώρους εργασίας, είπαμε να φέρουμε τους χώρους εργασίας στο σχολείο. Κι αφού η Κάλυμνος έχει στενή σχέση με τα ψάρια, δημιούργησα φέτος την παρακάτω σειρά μαθηματικών προβλημάτων.
Με πολύ μεγάλη χαρά και καμάρι, θα ήθελα να κλείσω αυτή τη σχολική χρονιά, κάνοντας μια μικρή παρουσίαση του επιτραπέζιου παιχνιδιού που φτιάξαμε στο Δημοτικό σχολείο Καλαβαρδών, το οποίο συνδυάζει την κυκλοφοριακή αγωγή με την τοπική Ιστορία και την Ιστορία γενικότερα. Θα σας κουράσω λίγο, αλλά αξίζει να διαβάσετε την ανάρτηση.
Ας πάρω τα πράγματα από την αρχή! Στη γιορτή του Πολυτεχνείου (2019) η προϊσταμένη του σχολείου μου, κυρία Γιόλα Πελεκάνου, προλογίζοντας το αφιέρωμα στον Νικηφόρο Μανδηλαρά είπε τα παρακάτω: «Πολλές φορές η Ιστορία ενός τόπου φαίνεται μέσα από τα ονόματα των οδών του τόπου. Όλοι μας έχουμε περπατήσει στην οδό Μανδηλαρά, αλλά πόσοι από εμάς αναρωτηθήκαμε ποιος είναι ο Νικηφόρος Μανδηλαράς;». Μην το πείτε πουθενά, αλλά ούτε εγώ ήξερα, ούτε αναρωτήθηκα ποτέ ποιος ήταν ο Νικηφόρος Μανδηλαράς. Όμως, με έπιασαν ενοχές… Γιατί δεν ήξερα; Γιατί δεν ενδιαφέρθηκα να μάθω; Τελικά κατέληξα στο ότι κανείς δε μου έδωσε το ερέθισμα για τέτοιες αναζητήσεις, αλλά μιας και είμαι δάσκαλος οφείλω τώρα εγώ να δώσω τέτοια ερεθίσματα.
Λίγο καιρό αργότερα, είδα μια πρόσκληση από το Δημοτικό σχολείο Παστίδας για μια ταινία με θέμα την τοπική ιστορία της Ρόδου και πήγα να την παρακολουθήσω. Οι συνάδελφοι, Nikos Kontomanolis, Παύλος Γιαννακόπουλος και οι μαθητές τους έκαναν μια εξαιρετική δουλειά και χτύπησαν νέα καμπανάκια μέσα μου για το τι γνωρίζω εγώ για την τοπική Ιστορία και τι έχω κάνει εγώ σαν δάσκαλος για την τοπική Ιστορία… Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, λοιπόν, μπήκε η υποχρέωση να μάθω και να κάνω κάτι κι εγώ γι’ αυτό.
Περίπου έναν μήνα μετά, πλησίαζε το μάθημα της κυκλοφοριακής αγωγής στη Μελέτη Περιβάλλοντος. Άρχισα να ψάχνω έναν εναλλακτικό τρόπο να κάνω το μάθημα, ώστε να γίνει πιο ενδιαφέρον. Το μυαλό μου πήγαινε στα συνηθισμένα για μένα, δηλαδή στην τεχνολογία. Μέχρι που μια μέρα, κι ενώ βρισκόμουν στο αμάξι, καθοδόν για το σχολείο, όλα τα παραπάνω συνδυάστηκαν και «είδα» μπροστά μου την ιδέα! Θα φτιάξουμε ένα επιτραπέζιο που θα διδάσκει Ιστορία μέσα από τους δρόμους της Ρόδου! Μέχρι να φτάσω στο σχολείο είχα σκεφτεί αρκετούς κανόνες. Φτάνω, το ανακοινώνω στην κυρία Γιόλα και αμέσως μου λέει «Ξεκινάμε να το φτιάχνουμε»!
Το αποτέλεσμα το βλέπετε στις παρακάτω εικόνες!!! Επιλέξαμε 34 κτίρια προορισμούς τα οποία χωρίσαμε σε 8 περιοχές. Στόχος κάθε ομάδας είναι να φτάσει σε 4 προορισμούς οι οποίοι επιλέγονται τυχαία στην αρχή του παιχνιδιού. Οι ομάδες μπορεί να είναι από 2 έως 4 και μπορεί να έχουν τον ρόλο του πεζού, του ποδηλάτη, του οδηγού αυτοκινήτου ή του οδηγού μοτοσικλέτας. Κάθε ομάδα μπορεί να φτάσει στους προορισμούς της απαντώντας σωστά σε ερωτήσεις που σχετίζονται με την οδό από την οποία περνάνε, αλλά παράλληλα θα πρέπει να προσέχει τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας, να γνωρίζει τα σήματα που συναντάει, αλλιώς θα έχει ποινές που θα την απομακρύνουν από τον προορισμό. Θα τα καταλάβετε όλα, αν το παίξετε!
Στόχος μας είναι το παιχνίδι να αναπαραχθεί και να μπει σε όλα τα σχολεία του νησιού μας! Τα παιδιά θα μάθουν εύκολα για την ιπποτοκρατία, την τουρκοκρατία, την ιταλοκρατία, για πρόσωπα όπως ο Αλέξανδρος Διάκος και η Ανθούλα Ζερβού, θα ξέρουν πώς να κινηθούν στους δρόμους της πόλης και… μπορεί να λάβουν τα ερεθίσματα για περαιτέρω αναζητήσεις.
Ελπίζω να σας αρέσει η δημιουργία μας!!!
Καλό καλοκαίρι σε όλους τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς!!!
ΥΓ. Τη ζωγραφιά στο εξωτερικό μέρος του κουτιού την έκανε ο Nikos Theodwrakis-koletis.
https://blogs.sch.gr/dimkalavar/?p=3786
Κάθε φορά που γίνεται μια δραστηριότητα στην τάξη που νιώθω ότι θα θυμάμαι για καιρό, στο τέλος αναρωτιέμαι τι έμεινε στα παιδιά ή πόση συμμετοχή είχαν τα παιδιά στη δραστηριότητα αυτή.
Τους τελευταίους μήνες φτιάχναμε μια ιστορία και μέσα από αυτήν θέλαμε να μας μείνουν κάποια ονόματα νησιών, θαλασσών του κόσμου, αλλά και να βοηθήσουμε άλλους να τα μάθουν.
Τώρα που τέλειωσε και μπορούμε να σας την παρουσιάσουμε, είμαι διπλά χαρούμενος γιατί κοιτάω πίσω και βλέπω ότι η απουσία μου από αυτή τη δημιουργία είναι πολύ μεγάλη! Τα περισσότερα από τα κείμενα είναι δουλειά μαθητών και ακόμα και το βίντεο, που λογικά κάποιος θα σκεφτεί ότι το έφτιαξα εγώ, αποτελεί δουλειά μαθητή!
Αν μετά από έναν μήνα θυμάστε ποια θάλασσα βρίσκεται ανατολικά της Σκανδιναβικής χερσονήσου ή αν θυμάστε τη θάλασσα Λάπτεφ, να μας το πείτε!!!
Μπορεί να μη βρείτε ουσιαστικό νόημα στο να ξέρετε αυτές τις πληροφορίες, αλλά όπως διάβασα πρόσφατα κάπου και συμφωνώ με αυτό, αποτελούν το βασικό αλφαβητάρι για τις ουσιαστικές γνώσεις Γεωγραφίας!
