Πάνος Βασιλόπουλος

ή ταν ή επί τανκς

Το 39 δεν είναι κάποιο ιδιαίτερο νούμερο, πιθανά να πάει καλύτερα με το δεσποινίς ετών 39 του Σακελλάριου, ή τα 39 σκαλοπάτια του Χίτσκοκ.

Διάλεξα κάτι περισσότερο “αφαιρετικό” για να μπορέσω να δω το φετεινό Πολυτεχνείο,σαν την επέτειο ή το μνημόσυνο, όπως προτιμάει ο καθένας.

Νωχελικά ο μαθητόκοσμος ήρθε κι έφυγε από τη σχολική γιορτή μας,των εθιμοτυπιών και των ιστορικών αναμνήσεων.Ψωμί παιδεία ελευθερία, εθνική ανεξαρτησία , αφορούν όσους τα καταλαβαίνουν , όσους τα νοιώθουν.Αντί για το “πότε θα κάνει ξαστεριά” το “πουλάκι τσίου” , κάνει μεγαλύτερο σουξέ.Επίσης η διάβρωση των συνειδήσεων κάνει μαθητές, που δεν άνοιξαν ποτέ τους βιβλίο ιστορίας, να λένε ότι οι νεκροί του Πολυτεχνείου είναι ψεύτικοι και η ιστορία της κατάληψης κατασκευασμένη.

Στο σημερινό ιστορικό  αφιέρωμα ανάμεσα στα άλλα, είχαμε την εικόνα του Κινέζου φοιτητή στην πλατεία Τιεν αν μεν που σταματάει τα τανκς απέναντι στην εικόνα της σύνθλιψης της πύλης του Πολυτεχνείου από τον Έλληνα οδηγό, που συνέχισε απτόητος.Ο Κινέζος δεν τόλμησε αυτό, που ο Έλληνας έκανε ευχαρίστως.Από την άλλη ο ένας νέος Κινέζος φοιτητής σταμάτησε την ιλαρχία , ενώ οι χιλιάδες νέοι Έλληνες φοιτητές δεν πτόησαν το ένα τανκ.Τι παραλληλισμοί είναι αυτοί;Μα είναι ο πολιτισμός μας, που ντρεπόμαστε να δούμε, πίσω από την Ακρόπολη.

Οι φασίστες ευδοκιμούν , τόσο στη κατοχή, τόσο και στη χούντα, όσο και σήμερα.Δεν έπαψαν να υπάρχουν ποτέ, δεν κλείστηκαν μέσα στο αυγό τους, λούφαξαν κατά περιόδους, πέφτωντας σε χειμερία (ή δημοκρατική) νάρκη.Οι αγωνιστές από την άλλη κουράστηκαν, ξαπόστασαν,λοξοδρόμησαν.Παράδειγμα ο Μίμης Ανδρουλάκης, παράδειγμα η Μαρία Δαμανάκη, σύμβολα συμβιβασμένης παράδοσης. Ή μήπως όχι;

Ο καθένας έχει δικαίωμα να αλλάζει απόψεις, αρχές, θρησκεία, γυναίκα, δουλειά, χώρα ακόμα και ποδοσφαιρική ομάδα.Γιατί όχι ένας που συμμετείχε στο Πολυτεχνείο;

Τα πρόσωπα αλλάζουν, πεθαίνουν, γεννιόνται νέα.Οι συμβολισμοί,τα συνθήματα, οι απόψεις μένουν, μέχρι ο καθένας να τα αποδέχεται ή να τα απορρίπτει.Να δημιουργηθούν πάλι νέες εξεγέρσεις, νέες καταστολές , νέες αμφισβητήσεις.

Ο φασισμός και όλοι οι αντιφασίστες θα βρίσκονται σε ένα διαρκή αγώνα, ανάμεσα στους διαβασμένους και τους ανιστόρητους, στους διανοούμενους και τους πλιατσικολόγους, στη χαρά ή την αποδοκιμασία στο να αντιμετωπίζεις τη σφαγή ενός μαύρου, σαν να κόβεις ένα λάχανο για σαλάτα.

Άνθρωποι και υπάνθρωποι , οδηγοί τανκς ή φοιτητές στη Κίνα και στην Ελλάδα θα σκέφτονται  και θα πράττουν ανάλογα.

Η πίστη ότι αυτός ο κόσμος μπορεί να αλλάξει σε μια κατεύθυνση είναι υπόθεση των καιρών. Η Γάζα, η πείνα, το ΙΡΑΝ μας περιμένουν, όπως κάποτε η Νικαράγουα, η Σερβία ή και το Πολυτεχνείο.

Τότε που χτυπάγαμε, 16χρονοι, τις πόρτες στη Στουρνάρα και δεν άνοιγε κανείς για να μας σώσει, από την επίθεση των ασφαλιτών της χούντας.Οι ίδιοι, είμαστε  όλοι Έλληνες και σήμερα.

Άντε και του χρόνου…

*παρά μία τεσσαράκοντα: Ο αριθμός των πληγών που προβλέπονταν από τον Ιουδαϊκό νόμο ως ποινή ήταν 40, καθώς το 40 ήταν ιερό νούμερο. Επειδή με το πέρασμα του χρόνου στις σωματικές τιμωρίες χρησιμοποιούνταν το φραγγέλιο, το οποίο είχε συνήθως 3 απολήξεις, -και το 13 ήταν επίσης ιερό νούμερο στον Ιουδαϊσμό-, δινόταν 13 χτυπήματα με το φραγγέλιο δηλαδή 13 επί 3 = 39 χτυπήματα, 40 πληγές πλην μίας. Σύμφωνα με μιαν άλλη ερμηνεία, δινόταν 13 χτυπήματα με το φραγγέλιο, ώστε οι πληγές να μην υπερβούν κατά λάθος τις 40 (13 * 3 = 39 δηλαδή 40 πληγές πλην μίας, ενώ 14 * 3 = 42)

πηγή:http://el.wiktionary.org/wiki/%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AC_%CE%BC%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1