Απεργία για το αλάτι της παιδείας.
Συγγραφέας: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ στις 5 Νοεμβρίου 2012
Θυμάμαι το “αλάτι της γης“, όπου οι εξαθλιωμένοι εργάτες απήργησαν ενάντια στην εργοδοσία το 1954, και ο αγώνας τους έγινε σύμβολο για τον εργαζόμενο κόσμο.
Αύριο οι οδεύοντες προς την εξαθλίωση ( ή τον εξευτελισμό) καθηγητές, καλούμαστε να συμμετάσχουμε σε μια νέα , διήμερη απεργία.
Έχω λεφτά ακόμα για να ζήσω, εμένα και τους γύρω μου (μέχρι πότε;) αλλά θα απεργήσω.Τα 100-200 ευρώ θα μου λείψουν αλλά με πνίγει το να πάω σχολείο και να συμπαρασταθώ στους τροϊκανούς εσ-εξ.
Δεν μπορώ να μην απεργήσω επειδή:
1,500.000 άνεργοι πλάι μου δεν έχουν δουλειά για να απεργήσουν και πρέπει να τους συμπαρασταθώ.
2,500.000 εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα δεν μπορούν να απεργήσουν γιατί ο φόβος της αντικατάστασης από την εργοδοτική ασυδοσία δεν τους αφήνει να το πράξουν.Θα απεργήσω για αυτούς που με ταΐζουν και μας στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο.
Γιατί αυτό που επαγγέλονται, για το μέλλον μου, το μνημόνιο -3,με τα ίδια λόγια από το ίδιο σκηνικό το έχω ξανακούσει , από τους πολιτικούς της χαμένης λίστας, από τους πολιτικούς της κολοτούμπας, από κάθε πολιτικό που πιστεύει στις τράπεζες περισσότερο από το λαό του.Δεν τους πιστεύω, αλλά φοβάμαι μη τους περάσει.Θα απεργήσω ενάντια στο ψέμα τους.
Η καθολικότητα της απεργίας πιθανά να τερματίσει τα σχέδιά τους.Να τους βάλει στο περιθώριο, να φέρει τα πάνω κάτω. Η πολιτική πίεση της κοινωνίας θα απενεργοποιήση τα γκεμπελικά ΜΜΕ , θα ξεπεράσει τους φραγμούς τον φοβισμένων, θα τους σταματήσει.
Για την επόμενη μέρα δεν έχω σχέδιο.
Ξέρω όμως ότι θα είμαι πάλι εδώ.
5 Νοεμβρίου 2012 στις 9:26 μμ
με εκφράζετε απόλυτα!