Παναγία Επτάσπαθη – Η Πραΰνουσας ή Απαλύνουσας τας σκληράς Καρδίας

Απεικονίζει την Μητέρα του Χριστού μας με τα επτά σπαθιά, που συμβολίζουν τις θλίψεις, με τρία σπαθιά στον κάθε ώμο και ένα σπαθί να τρυπάει την καρδιά της από κάτω. Στην Αγία Γραφή, ο αριθμός επτά, συνήθως δηλώνει την πληρότητα και την αφθονία. Εδώ τα σπαθιά είναι επτά για να υποδηλώσουν την πληρότητα των απέραντων θλίψεων, του πόνου της καρδιάς, που ένιωσε η Θεοτόκος στην διάρκεια της επιγείου ζωής της.

Η θλίψη της Παναγίας ήταν τόσο μεγάλη, όταν είδε τον μονάκριβο υιό της να περνά τα Θεία Πάθη και να υπομένει τον σταυρικό θάνατο ώστε όλα τα προβλήματά μας να φαίνονται μικρά και ασήμαντα σε σύγκριση με τα βάσανά της. Γι’ αυτό η Παναγία είναι πάντα έτοιμη βοηθός στα καθημερινά προβλήματα μας και παρηγοριά στις θλίψεις μας.

Λίγο για μια στιγμή να παίξεις πάνω στην κιθάρα σου

Ε, ε, Χρυσομαλλούσα/ ε, ε, Χρυσοσκαλίτισσα

Να ξεπετιέται πάλι το βουνό με τ’ άσπρο σπίτι στην πλαγιά
τ’ άλογο με τα δύο φτερά
και η άγρια φράουλα της θάλασσας

Λάμπουσα και Κανάλα μου και Παραπόρτιανή μου
θα δεις την πράσινη ψαρόβαρκα σκαμπανεβάζοντας να χάνεται
μέσα στ’ αραποσίτια
τον Μήτσο με τις τρίχες και με τ’ αλυσιδάκι στο λαιμό

Ε, Παναγιά Τα Μάγκανα/ ε, Παναγιά Τόσο Νερό

Να βλαστημάει και ν’ ανεβάζει ανίδεος μες στα δίχτυα του
τέσσερα – πέντε αρχαία ελληνικά
το τέλλεσθε και το νηυσί, το μέλεα και το κρίναι σα

Καρυστιανή κι Ακλειδιανή
Δαφνιώτισσα κι Αργιώτισσα

Που μια στιγμή τα παίζεις πάνω στην κιθάρα σου

κι απ’ τ’ αναμμένο πέλαγο αντικρύ σου ακούς

Έι, Κρουσταλλένια, έι Δροσιανή/ έι Παναγιά του Νίκους

Να σχίζεται στα δύο τ’ ουρανού το καταπέτασμα
κι ένας παμπάλαιος έφηβος απαράλλαχτος εσύ
να κατεβαίνει- κοίτα:
Στα κύματα μ’ ένα καμάκι ορθός και στους αφρούς να πλέει

Σπηλιώτισσα και Μερσινιά και Θαλασσίστρα μου έι!

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ(1911-1996), Τα ονόματα της Παναγίας, Μικρός Ναυτίλος