Οι συνεχώς μεταβαλλόμενες οικονομικές συνθήκες
και η αβεβαιότητα που πλανάται στον επαγγελματικό
τομέα, συχνά τροφοδοτούν με έντονη ανησυχία και άγχος
τους γονείς για το μέλλον των παιδιών τους. Πολλοί θεωρούν
πως η ιδιαίτερα μεγάλη ανάπτυξη του γνωστικού τους αντικειμένου
θα τους προσφέρει μελλοντικά τις προϋποθέσεις για επαγγελματική
επιτυχία και αποκατάσταση. Έτσι, τα παιδιά από πολύ μικρά
ανταποκρίνονται σε πλήθος εξωσχολικών δραστηριοτήτων με κύριο
γνώμονα την συσσώρευση γνώσεων.Φυσικά, η παραπάνω
τοποθέτηση πιθανόν να μην είναι ανυπόστατη, όμως
τι γίνεται με την ανάγκη των παιδιών για εκτόνωση,
παιχνίδι, κοινωνικοποίηση; Άραγε
τα παραπάνω είναι δευτερεύουσας σημασίας;
Εκτός από την γνωστική ανάπτυξη,μήπως την επιτυχία και την
ευτυχία την καθορίζει και ο παράγοντας
“Συναισθηματική Νοημοσύνη” ;
