Τα ποντιακά ανέκδοτα είναι ένα κομμάτι από την καθημερινή ζωή των Ποντίων. Συνήθως είναι βιωματικά γεγονότα και λειτουργούν ως κοινωνικό μάθημα, που σκοπό έχει να συνετίσει και να διδάξει την αρετή και το ήθος. Τα συντάσσουν έξυπνοι και εύθυμοι άνθρωποι, που εμπνέονται από τα προσωπικά τους βιώματα ή και παθήματα, γι αυτό είναι αληθινά. Οι Πόντιοι αυτοσαρκάζονται μέσα από την αποδοχή των αδυναμιών τους και αυτό επιδεικνύει την ανώτερη σκέψη και το ψυχικό τους μεγαλείο.
Τα ψευδοποντιακά ανέκδοτα, που κυκλοφορούν για τους Πόντιους, κινούνται στη λογική του κοινωνικού ρατσισμού σκοπεύοντας να θίξουν και να εκθέσουν ένα λαό, γι’ αυτό και έχουν παρόμοια δομή με ανέκδοτα άλλων χωρών, που αναφέρονται σε μειωτικές ή πολιτικές ομάδες.
Οι Πόντιοι χαρακτηρίζονται από ένα ιδιότυπο χιούμορ, που παραπέμπει στον Αριστοφάνη και στον Αίσωπο. Τα γνήσια ποντιακά ανέκδοτα διασκεδάζουν με τα έξυπνα χωρατά και καλαμπούρια χωρίς να θίγουν και να προσβάλουν κανέναν.
Αποκαλύπτουν ένα λαό έξυπνο, απλό και αυτοσαρκαστικό, θυμόσοφο και ειλικρινή. Διακρίνονται για το λεπτό τους χιούμορ και τη συμμετρική, ρέουσα αφήγηση. Η γλώσσα έχει όλα σχεδόν τα γνωρίσματα του έντεχνου λόγου: σαφήνεια, συμβολισμό, συμμετρία απλότητα, ροή και λέξεις με περιεχόμενο.
Οι ανεκδοτολόγοι στα ποντιακά λέγονται μασχαράνοι . Πόντιοι μασχαράνοι υπήρξαν πολλοί στην μεταπροσφυγική Ελλάδα.
Σήμερα σε πολλά χωριά συναντάμε εύθυμους και εκφραστικούς ανεκδοτολόγους, που άλλοι επινοούν ανέκδοτα και άλλοι τα αφηγούνται παραστατικά και ζωντανά σαν να τα ζουν.
Πηγή: e-ptolemeos.gr
