ΠΟΝΤΙΑΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ

2ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΧΡΥΣΟΥΠΟΛΗΣ
ΠΟΝΤΙΑΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ

Άρθρα της κατηγορίας: 'ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ'

ΜΝΗΜΗ ΜΟΥ ΣΕ ΛΕΝΕ ΠΟΝΤΟ-ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ στις 21 Φεβρουαρίου 2018 από ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Ιστορία-Πολιτισμός (ποντιακό τραγούδι-λογοτεχνία-θέατρο)-Μικροϊστορία

 

Σειρά 13 αυτοτελών 45λεπτων εκπομπών για την ιστορία, τα ήθη, τον πολιτισμό των απανταχού Ποντίων που φιλοδοξεί να καταγράψει την ιστορική πορεία του ποντιακού ελληνισμού αλλά και την σημερινή πραγματικότητα που βιώνουν οι Πόντιοι στην Ελλάδα στην Τουρκία και στην Ρωσία. Θα ψηλαφίσει κάθε πλευρά που αφορά το παρελθόν και το παρόν των βασανισμένων αυτών Ελλήνων επιχειρώντας μια σύνθετη και μοντέρνα τηλεοπτική αφήγηση. Πιο αναλυτικά τρεις θα είναι οι θεματικοί άξονες που θα διασχίσουν την δημιουργία αυτής της σειράς. Α) μια σειρά επεισοδίων θα αφορά την ιστορία των Ποντίων από την αρχαιότητα ως την απομάκρυνση από τις εστίες τους. Τα επεισόδια αυτά θα ασχοληθούν επίσης με τις δυσκολίες της εγκατάστασης τους στην Ελλάδα καθώς και με το κύμα των νεοπροσφύγων Ποντίων που κατέλυσε την χώρας μας μετά την διάλυση των πρώην χωρών του λεγόμενου ανατολικού μπλοκ. Στον ίδιο κύκλο επεισοδίων θα εστιάσουμε και σε μικρότερες «ιστορικές ενότητες», που παρουσιάζουν όμως μεγάλο τηλεοπτικό ενδιαφέρον όπως π.χ. την ιστορία της Παναγίας Σουμελά. Β) κάποια επεισόδια θα ασχοληθούν με τον ποντιακό πολιτισμό και συγκεκριμένα, το ποντιακό τραγούδι ως έκφραση της τρισχιλιόχρονης ποντιακής ιστορίας, όπως και την λογοτεχνία, την γλώσσα και το θέατρο που εκφράζουν την πολιτιστική ιδιαιτερότητα της ποντιακής ψυχής και που ως τώρα αποτελούν ένα άγνωστο και όμως πολυτιμότατο κομμάτι του Ελληνικού πολιτισμού. Είναι χαρακτηριστικό δε ότι ποτέ δεν έχει γίνει κάποια εκπομπή αφιερωμένη σε αυτό το σκέλος της ποντικής δημιουργίας και γι’ αυτό και αγνοείται τόσο από τους ιστορικούς της τέχνης όσο και από το πλατύ κοινό. Γ) τέλος μια σειρά επεισοδίων θα εστιάσει στην μικροϊστορία. Η μικροϊστορία, είναι διαμετρικώς αντίθετη από την παραδοσιακή ιστοριογραφία ως προς το ότι δεν συγκεντρώνει την προσοχή της στα συνταρακτικά γεγονότα, στις πολεμικές λόγου χάρη συρράξεις, ούτε ενδιαφέρεται για τον ρόλο που παίζουν οι μεγάλες προσωπικότητες. Ρίχνοντας αντιθέτως το βάρος της στο ατομικό συμβάν και στο καθημερινό βίωμα προσπαθεί να αποκρυπτογραφήσει την αθέατη κοινωνική και ανθρωπολογική πλευρά της ανθρώπινης περιπέτειας, επιδιώκοντας έτσι τη σύλληψη μιας ευρύτερης ιστορικής πραγματικότητας. Κάτω από το πλαίσιο αυτό θα υπάρξουν επεισόδια που ένα κεντρικό πρόσωπο-κλειδί θα ξεκλειδώσει τις μνήμες του παρουσιάζοντας την ιστορία της οικογένειας του. Η επιλογή αυτού του προσώπου εννοείται, θα γίνει κατά τέτοιο τρόπο ώστε η παρουσία του να αντιπροσωπεύει και να ενσωματώνει μια ιστορική φέτα που αφορά ένα ευρύτερο πλήθος γεγονότων και βέβαια να ενδιαφέρει ένα μεγάλο πλήθος θεατών. Με τους τρεις αυτούς θεματικούς άξονες πιστεύουμε ότι θα καταφέρουμε να φωτίσουμε επαρκώς και πολλαπλώς την μακρά, λαμπρή και αγωνιστική ποντιακή ιστορία, καθώς και την ποντιακή ιδιοσυγκρασία, φωτίζοντας συνάμα την ψυχή αυτών των σπουδαίων και πολυβασανισμένων Ελλήνων.

Για να δείτε και τις 13 εκπομπές της ΕΡΤ3, πατήστε στον παρακάτω σύνδεσμο:

http://pontos-genoktonia.gr/%CE%BC%CE%BD%CE%AE%CE%BC%CE%B7-%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%B5-%CE%BB%CE%AD%CE%BD%CE%B5-%CF%80%CF%8C%CE%BD%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%BA%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AD%CF%81

 

Ευχαριστούμε τη Γενική Διεύθυνση της ΕΡΤ3 , που μας επέτρεψε να δημοσιεύσουμε τις εκπομπές της στο blog  μας.

 

 

ΤΟ ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ με ετικέτες στις 14 Φεβρουαρίου 2018 από ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
Το ωραιότερο αρχαίο θέατρο του Πόντου (φωτο)

Η Προυσιάς προς Υπίω ήταν μια από τις σημαντικότερες πόλεις της Βιθυνίας και πήρε το όνομά της από τον βασιλιά Προυσία, που την έχτισε.

Στην Προυσιάδα, σημερινό Konuralp, που βρίσκεται στον δυτικό Πόντο, διασώζεται το καλύτερα διατηρημένο θέατρο ολόκληρης της παράλιας περιοχής του Πόντου, από τις Συμπληγάδες μέχρι και τον Βαθύ Λιμένα, το Βατούμ της Γεωργίας. Στην αρχαία πόλη γίνονται εδώ και αρκετά χρόνια αρχαιολογικές ανασκαφές και τα ευρήματα φυλάσσονται στο τοπικό μουσείο.

Το σπουδαιότερο μνημείο της αρχαίας πόλης είναι το αρχαίο θέατρο, με το ευρυγώνιο κοίλο του να δεσπόζει πάνω από την πόλη.

Τελευταία ανακάλυψη των αρχαιολόγων είναι ένας υπόγειος διάδρομος που οδηγεί από τα παρασκήνια στο προσκήνιο και την ορχήστρα.

Οι ανασκαφικές εργασίες συνεχίζονται υπό την ευθύνη του Πανεπιστημίου Ντούζτσε, με στόχο την ανάδειξη της αρχαίας πόλης και τη δημιουργία ενός ακόμα τουριστικού προορισμού για ντόπιους και ξένους επισκέπτες.

ΠΗΓΗ: pontow-news.gr, διαβάστε και δείτε το άρθρο και στο pontos-news.gr

στον σύνδεσμο : http://www.pontos-news.gr/article/139938/oraiotero-arhaio-theatro-toy-pontoy-foto

ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΩΝ ΖΗΛΩΝ ΣΤΟΝ ΠΟΝΤΟ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ με ετικέτες στις 14 Φεβρουαρίου 2018 από ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Είναι αλήθεια ότι ελάχιστα αρχαία θέατρα σώζονται στην περιοχή του Πόντου, σε σχέση με άλλες περιοχές, όπως της Ιωνίας, της Φρυγίας, της Καρίας και της Λυκίας, όπου σώζονται πολλές δεκάδες.

Είναι αλήθεια ότι ελάχιστα αρχαία θέατρα σώζονται στην περιοχή του Πόντου, σε σχέση με άλλες περιοχές, όπως της Ιωνίας, της Φρυγίας, της Καρίας και της Λυκίας, όπου σώζονται πολλές δεκάδες.

 
 Ωστόσο, ένα από τα ελάχιστα θέατρα που διασώζονται στην περιοχή του Πόντου είναι αυτό στα αρχαία Ζήλα, κοντά στην Τοκάτη, τη βυζαντινή Ευδοιάδα.

Σύμφωνα με δηλώσεις που έκανε ο δήμαρχος Ζήλων Λουτφί Βιντινέλ, ο Δήμος έχει προβεί σε όλες τις ενέργειες προς το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού ώστε να εξασφαλιστεί η πλήρης αποκάλυψη καθώς και η αναπαλαίωση του αρχαίου θεάτρου, που βρίσκεται κοντά στο κάστρο, με στόχο την προσέλκυση τουριστών.

 Ωστόσο, ένα από τα ελάχιστα θέατρα που διασώζονται στην περιοχή του Πόντου είναι αυτό στα αρχαία Ζήλα, κοντά στην Τοκάτη, τη βυζαντινή Ευδοιάδα.

Σύμφωνα με δηλώσεις που έκανε ο δήμαρχος Ζήλων Λουτφί Βιντινέλ, ο Δήμος έχει προβεί σε όλες τις ενέργειες προς το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού ώστε να εξασφαλιστεί η πλήρης αποκάλυψη καθώς και η αναπαλαίωση του αρχαίου θεάτρου, που βρίσκεται κοντά στο κάστρο, με στόχο την προσέλκυση τουριστών.

 

ΠΗΓΗ:pontos-news.gr,

δείτε και διαβάστε το άρθρο και στο pontos-news.gr

στον σύνδεσμο: http://www.pontos-news.gr/article/168051/arhaio-theatro-ton-zilon-ena-apo-ta-elahista-poy-diasozontai-ston-ponto-foto

ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ με ετικέτες στις 9 Φεβρουαρίου 2018 από ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Αφιέρωμα στην

Ποντιακή Λογοτεχνία και Ποίηση

(με μια διαφορετική προσέγγιση και παρουσίαση)

Ποιησή-Μουσική και Χορός

“ένα οδοιπορικό”

Το άρθρο το βρήκαμε στο ΕΛΞΕΥΣΙΣ, Παγκόσμιο Ινστιτούτο Ελληνικού Πολιτισμού και θεωρήσαμε ότι πρέπει το διαβασετε, γι΄αυτό και το δημοσιεύουμε.

Για να δείτε το άρθρο πατήστε στον παρακάτω σύνδεσμο:

http://www.elxefsis.com/index.php/el/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82/374-%CF%80%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AE-%CE%BB%CE%BF%CE%B3-%CF%80%CE%BF%CE%AF%CE%B7%CF%83%CE%B7

Η ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ με ετικέτες στις 9 Φεβρουαρίου 2018 από ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Οι Έλληνες Πόντιοι, όταν ήρθαν στην Ελλάδα το 1922-1923 και το 1938-1939, από τον Πόντο, τη Γεωργία και τη νότια Ρωσία, αντίστοιχα, έφεραν μαζί τους και μία μακρόχρονη λογοτεχνική παράδοση, που ξεκινούσε από τον 14ο αιώνα, με τους ποιητικούς διαγωνισμούς, που οργανώνονταν κάθε χρόνο στην Τραπεζούντα, έφτανε στον μεταβυζαντινό ποιητή Ελευθέριο τον Τραπεζούντιο και κατέληγε στους λόγιους του τέλους του 19ου αιώνα Σάββα Ιωαννίδη, Περικλή Τριανταφυλλίδη, Ιωάννη Παρχαρίδη, Θεόδωρο Χατζηελ. Γραμματικόπουλο, Γεώργιο Προυσανίδη (Προυσαίο), Γεώργιο Κουτσούρη, Ιωάννη Βαλαβάνη, από τους οποίους έγινε ένα νέο ξεκίνημα, το σύγχρονο ξεκίνημα, που συμβάδισε, κατά την ίδια περίοδο του τέλους του 19ου αιώνα, σταθερά μαζί με τον Διαφωτισμό, που χτύπησε τότε, ακριβώς, τις πύλες του Πόντου.

Καϊσίδης: Η λογοτεχνία του Πόντου έχει πολύ μεγάλη αξία

Υπάρχει στους Πόντιους η λαϊκή λογοτεχνική παράδοση, αποτυπωμένη στα δημοτικά τραγούδια, τα παραμύθια και τις διηγήσεις — συνήθως ευτράπελες – και η λόγια, που έγινε γνωστή, στον Πόντο, μέσα από τα περιοδικά «Εύξεινος Πόντος» (1880-1881), «Αστήρ του Πόντου» (1884-1886), «Επιθεώρησις» (1910-1911), «Οι Κομνηνοί» (1916-1917), της Τραπεζούντας, και «Πόντος» (1910-1913) της Μερζιφούντας, και «Φιλολογική Δράσις» (1910-1911), του Βατούμ της Γεωργίας. Στον Πόντο, στη Γεωργία και τη νότια Ρωσία κυκλοφόρησαν και άλλα περιοδικά και εφημερίδες, βραχύβια ή μη, που συνέβαλαν στη λογοτεχνική ανάπτυξη.

Ανάμεσα στους Έλληνες που εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα λίγοι ήταν και είναι εκείνοι που γνώριζαν ή γνωρίζουν την ιστορία της λογοτεχνίας των Ποντίων και την ύπαρξη των παραπάνω εντύπων, καθώς και το γεγονός ότι μέσα σε αυτά υπήρχαν λογοτεχνικά κείμενα. Και όμως, πολλοί είναι εκείνοι που επιδόθηκαν στη συγγραφή στίχων — συνήθως πρωτολείων — και πεζογραφημάτων – περισσότερο λαογραφικών εξιστορήσεων — και πολύ ελάχιστοι εκείνοι που έγραψαν κάποιες απόψεις τους για τη λογοτεχνία των Ποντίων, στον Πόντο και στην Ελλάδα.

Η ενασχόληση με τη λογοτεχνία (και το θέατρο), που εμπνέεται από τη ζωή και τις περιπέτειες των Ποντίων, στον Πόντο και την Ελλάδα, αποτελεί, πραγματικά, αποκλειστικότητα των Ποντίων, ανάμεσα στους Έλληνες προσφυγικής καταγωγής.

Έλληνες προσφυγικής καταγωγής έγραψαν λογοτεχνία – ο Μικρασιάτης Γιώργος Σεφέρης, πήρε και το Νόμπελ Λογοτεχνίας, ενώ ο Θρακιώτης Κώστας Βάρναλης το Βραβείο Λένιν—αλλά τα έργα τους είχαν, συνήθως, πανανθρώπινο χαρακτήρα, με ελάχιστες ή καθόλου αναφορές στις αλησμόνητες πατρίδες.

Τα λογοτεχνικά έργα των Ποντίων, που γράφτηκαν στην Ελλάδα — ένα μεγάλο μέρος τους προέρχεται από τη Θεσσαλονίκη και τη Μακεδονία, γενικότερα – συνέβαλε αποτελεσματικά στη διαμόρφωση ενδιαφέροντος και αναγνωστικού κοινού, παρά το γεγονός ότι η λογοτεχνική προσπάθεια των Ποντίων βρίσκεται ακόμη σε καραντίνα από τους άλλους Έλληνες, και γιατί φοβούνται αυτοί ότι δεν θα καταλάβουν το περιεχόμενο, λόγω της γλώσσας, και γιατί «επιβεβαιώθηκε» από κάποιους σπουδαίους ότι όλα τα έργα των Ποντίων είναι αστεία!

Και όμως, ανάμεσα στα λογοτεχνικά έργα των Ποντίων υπάρχουν και κάποια πολύ αξιόλογα, σχεδόν αριστουργήματα, πράγμα που διακρίνει τα έργα και των άλλων Ελλήνων και όλων των λαών του κόσμου. Σκύβοντας, λοιπόν, ο ερευνητής, χωρίς προκαταλήψεις και με αληθινό ενδιαφέρον πάνω στην ποντιακή λογοτεχνία, θα ανακαλύψει ότι δεν ήταν κούφια λόγια και ούτε πήγαν στον βρόντο οι παραινέσεις προς τους Πόντιους διακεκριμένων φιλολόγων να καλλιεργήσουν τη λογοτεχνία τους, όπως είναι οι μη Πόντιοι Νίκος Ανδριώτης και Νίκος Βέης, και ο Πόντιος Ιορδάνης Παμπούκης.

Μεγάλοι Πόντιοι λογοτέχνες, όπως ο Γιώργος Ζερζελίδης, ο Φίλων Κτενίδης, ο Ηλίας Τσιρκινίδης, ο Παντελής Μελανοφρύδης, ο Γεώργιος Κανδηλάπτης και άλλοι πολλοί, ανάμεσα στους οποίους και αρκετοί από τη δεύτερη και τρίτη γενιά των προσφύγων, απευθύνθηκαν στο ποντιακό κοινό, για να γλυκάνουν τον πόνο από τον βίαιο ξεριζωμό και να το ευαισθητοποιήσουν, συμβάλλοντας, έτσι, στην ανάπτυξη της γενικότερης ελληνικής λογοτεχνικής παραγωγής. Τώρα, πλέον, εκτός από τα περιοδικά και τις εφημερίδες, που εκδίδουν Πόντιοι, τα ποντιακά λογοτεχνήματα κυκλοφορούν και σε βιβλία, δίνοντας την ευκαιρία σε ένα ευρύτερο κοινό να έρθει σε επαφή μαζί τους, να χαρεί την ομορφιά τους και να μην ξεχάσει ποτέ ότι οι Πόντιοι, όπως και οι υπόλοιποι Έλληνες, όσο και αν ταλαιπωρήθηκαν, δεν αδράνησαν, αλλά συνέχισαν να δραστηριοποιούνται δημιουργικά..
Οι Πόντιοι λογοτέχνες στην Ελλάδα δημιούργησαν ένα όχι ευκαταφρόνητο λογοτεχνικό έργο, πλουτίζοντας την ιδιωματική ελληνική λογοτεχνία, βασισμένοι, ακριβώς, στη λογοτεχνική τους παράδοση. Και αν τα περισσότερα έργα των Ποντίων λογοτεχνών της πρώτης γενιάς είχαν πολλά ελαττώματα, κυρίως στα θέματα της γλώσσας και της πλοκής, αλλά και της μουσικότητας στα ποιητικά τους δημιουργήματα, τα λογοτεχνικά έργα των Ποντίων της δεύτερης και της τρίτης γενιάς των προσφύγων κατάφεραν να ξεφύγουν από τη συνηθισμένη μετριότητα και να φτάσουν υψηλά, τόσο που να θαυμάζονται και από μη Πόντιους αναγνώστες.

Δεν θα γίνει εδώ καμία αναφορά ονομάτων για να μην αδικηθούν κάποιοι που προσφέρουν πραγματικά μεγάλο έργο και διαφύγουν τα ονόματά τους από αυτόν που σας μιλάει.

Οι λογοτέχνες της πρώτης προσφυγικής γενιάς ξέφευγαν και έγραφαν και στη νεοελληνική γλώσσα μερικά τους έργα για τον Πόντο και τους Πόντιους, καθώς και για τη ζωή τους των πρώτων χρόνων στην Ελλάδα. Αυτό αποτελούσε μια συνέχεια του γεγονότος ότι στον μικρασιατικό Πόντο δεν γραφόταν η ποντιακή διάλεκτος, παρά μόνον στην απόδοση ορισμένων παραμυθιών και βέβαια των ποντιακών δημοτικών τραγουδιών.
Ξενοφών  Άκογλου

Η εικόνα άλλαξε εντελώς στην Ελλάδα, όπου πλέον η ποντιακή διάλεκτος έγινε η γλώσσα των Ποντίων λογοτεχνών στην πεζογραφία, την ποίηση και το θέατρο. Μάλιστα, από τότε που κυκλοφόρησαν οι δύο τόμοι του Λεξικού και ο ένας τόμος της Γραμματικής του Άνθιμου Παπαδόπουλου, η Γραμματική του Δημοσθένη Ηλία Οικονομίδη και το Συντακτικό του Στάθη Αθανασιάδη – Γεροστάθη, η ποντιακή λογοτεχνία, αυτή, δηλαδή, που γράφτηκε και γράφεται στην ποντιακή διάλεκτο, ακολούθησε μια καινούργια πορεία, αποφεύγοντας τα πολλά λάθη του παρελθόντος στη γραφή της διαλέκτου.

Ο λόγος γίνεται εδώ κυρίως για την πεζογραφία, την ποίηση και το θέατρο, που γράφτηκαν και γράφονται στην ποντιακή διάλεκτο. Υπάρχουν, όμως, έργα Ποντίων, γραμμένα στη νεοελληνική γλώσσα, που αναφέρονται στον Πόντο και τους Πόντιους, στις αλησμόνητες πατρίδες και στην Ελλάδα, που αποτελούν σημαντική συμβολή στη συνολική νεοελληνική γραμματεία.

Και αυτά τα έργα τα εντάσσουμε στον ποντιακό λογοτεχνικό λόγο. Ακόμη, εντάσσουμε στο ίδιο σύνολο και τα έργα Ποντίων, που φαίνονται να μην έχουν καμία σχέση με τον Πόντο και τους Πόντιους, αλλά που αποτελούν απόηχο τους και αξιόλογη συμβολή στην ανάπτυξη της νεοελληνικής λογοτεχνίας.

Πάνος Καϊσίδης
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας

Πηγή: santeos,  εμείς το αναδημοσιεύουμε από το pontos-news/gr

Δείτε το άρθρο στον παρακάτω σύνδεσμο:

http://www.pontos-news.gr/article/13789/i-spoydaia-logotehnia-ton-pontion-stin-ellada


Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων