Η τελευταία μέρα μαθημάτων πριν τις διακοπές των Χριστουγέννων στο τμήμα Α4 του 2ου ΓΕΛ Ελευσίνας – Πυρουνάκειο, αποτέλεσε μια ευκαιρία για εφαρμογή εναλλακτικών διδακτικών προσεγγίσεων, με στόχο τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος μάθησης όπου κυριαρχούν η συνεργασία, η διασκέδαση και η ενεργός συμμετοχή μαθητών και μαθητριών. Αποφασίστηκε να αντικατασταθεί η προγραμματισμένη διδασκαλία Γεωμετρίας με μια βιωματική δράση που ενσωμάτωνε γρίφους, αξιοποιώντας τον διαδραστικό πίνακα ως μέσο ενίσχυσης της συμμετοχικής μάθησης.

Η Δράση

Οι μαθητές/μαθήτριες χωρίστηκαν σε τέσσερις ομάδες, τις οποίες ονόμασαν οι ίδιοι/ίδιες σύμφωνα με τις προτιμήσεις τους (Ομάδα 1/Ατζίκα/Νεράιδες/Ύπνος), ενισχύοντας την ταυτότητα και τη συνοχή κάθε ομάδας. Μετακινήθηκαν ώστε να κάθονται όλα τα μέλη μαζί, ενισχύοντας την αίσθηση της κοινότητας και της συνεργασίας. Ο διαδραστικός πίνακας χωρίστηκε σε τέσσερις στήλες, καθεμία με διαφορετικό χρώμα, αντιπροσωπεύοντας τις ομάδες. Η δραστηριότητα επικεντρώθηκε στη λύση γρίφων, με τις ομάδες να ανταγωνίζονται για το ποια θα έβρισκε πρώτη τη σωστή απάντηση και θα την κατέγραφε στη δική της στήλη.

Κάθε ομάδα επέλεξε έναν/μία εκπρόσωπο που ήταν υπεύθυνος/η να γράψει την απάντηση στον διαδραστικό πίνακα, ενισχύοντας την ομαδική υπευθυνότητα. Η δυνατότητα του πίνακα να δέχεται ταυτόχρονη γραφή από έως τέσσερα άτομα διευκόλυνε τον ανταγωνισμό και ενίσχυσε τη συμμετοχή όλων. Το αποτέλεσμα ήταν ένα κλίμα χαράς, συνεργασίας και υγιούς ανταγωνισμού.

Παιδαγωγικοί Στόχοι και Θεωρητικό Πλαίσιο

Η δράση βασίστηκε στην ομαδοσυνεργατική μέθοδο διδασκαλίας, η οποία ενισχύει τη συμμετοχική μάθηση, την κοινωνική αλληλεπίδραση και την ανάπτυξη δεξιοτήτων επικοινωνίας (Johnson & Johnson, 1999). Σύμφωνα με τον Vygotsky (1978), η μάθηση είναι κοινωνική διαδικασία, και οι δραστηριότητες που απαιτούν συνεργασία παρέχουν στους/στις μαθητές/μαθήτριες τη δυνατότητα να αλληλοϋποστηρίζονται και να επιλύουν προβλήματα μέσα από τη διαδραστική διερεύνηση.

Οι γρίφοι που χρησιμοποιήθηκαν στη δράση αποτελούν ένα εξαιρετικό εργαλείο για την ανάπτυξη δεξιοτήτων επίλυσης προβλήματος, κριτικής σκέψης και γλωσσικής επικοινωνίας. Σύμφωνα με τους Polya (1945) και Schoenfeld (1985), η επίλυση προβλήματος είναι βασική δεξιότητα για τα μαθηματικά, καθώς ενισχύει τη λογική σκέψη και την ικανότητα διαμόρφωσης στρατηγικών. Επιπλέον, οι γρίφοι καλλιεργούν την ομαδική λήψη αποφάσεων και την επίλυση συγκρούσεων, δεξιότητες ζωτικής σημασίας στον 21ο αιώνα.

Δεξιότητες που Καλλιεργήθηκαν

1. Κριτική Σκέψη και Επίλυση Προβλήματος: Οι μαθητές/μαθήτριες ανέλυσαν δεδομένα, σκέφτηκαν δημιουργικά και βρήκαν λύσεις σε προβλήματα, ενισχύοντας τη μαθηματική τους σκέψη.
2. Γλωσσική Επικοινωνία: Οι ομάδες συζήτησαν και αντάλλαξαν ιδέες, καλλιεργώντας δεξιότητες προφορικής επικοινωνίας.
3. Συνεργασία: Μέσα από την ομαδική εργασία, αναπτύχθηκε η αίσθηση της συλλογικότητας και της αμοιβαίας υποστήριξης.
4. Τεχνολογική Εξοικείωση: Η χρήση του διαδραστικού πίνακα ενίσχυσε την εξοικείωση των μαθητών/μαθητριών με τις τεχνολογίες ψηφιακού μετασχηματισμού.

Η Σημασία της Εμπειρίας

Η συγκεκριμένη δράση ενίσχυσε τη μαθησιακή διαδικασία πέρα από τα παραδοσιακά όρια της τάξης, προσφέροντας στους/στις μαθητές/μαθήτριες μια αξέχαστη εμπειρία μάθησης. Η έμφαση στη συνεργασία και τη διασκέδαση δημιούργησε ένα περιβάλλον όπου όλοι/όλες αισθάνθηκαν αποδεκτοί/ές και ενεργοί/ές συμμετέχοντες/ουσες.

Όπως επισημαίνει ο Dewey (1938), η εμπειρική μάθηση είναι το κλειδί για τη δημιουργία ουσιαστικών μαθησιακών εμπειριών. Επιπλέον, η καλλιέργεια δεξιοτήτων όπως η επίλυση προβλήματος και η επικοινωνία αποτελεί βασικό στοιχείο για τη μαθηματική εκπαίδευση και τη μελλοντική επιτυχία των μαθητών/μαθητριών σε έναν κόσμο που εξελίσσεται συνεχώς.

Συμπεράσματα

Η τελευταία μέρα μαθημάτων στο τμήμα Α4 ήταν μια γιορτή συνεργασίας, μάθησης και δημιουργικότητας. Η δράση ενσωμάτωσε παιδαγωγικές προσεγγίσεις και τεχνολογικά εργαλεία, δίνοντας στους/στις μαθητές/μαθήτριες την ευκαιρία να αναπτύξουν δεξιότητες ζωτικής σημασίας. Τέτοιες πρωτοβουλίες αποδεικνύουν τη δύναμη της εκπαίδευσης να εμπνέει και να κινητοποιεί, δημιουργώντας μια παρακαταθήκη δεξιοτήτων και αξιών που θα συνοδεύουν τους/τις μαθητές/μαθήτριες στο μέλλον.

Βιβλιογραφία

• Dewey, J. (1938). Experience and Education. New York: Macmillan.
• Johnson, D. W., & Johnson, R. T. (1999). Learning Together and Alone: Cooperative, Competitive, and Individualistic Learning. Boston: Allyn & Bacon.
• Polya, G. (1945). How to Solve It. Princeton University Press.
• Schoenfeld, A. H. (1985). Mathematical Problem Solving. Academic Press.
• Vygotsky, L. S. (1978). Mind in Society: The Development of Higher Psychological Processes. Harvard University Press.