Ένας κλόουν φτερνίζεται και χάνει τη μύτη του! Αρχίζει να τη ψάχνει. Δεν είναι στη ντουλάπα. Δεν είναι στις τσέπες, ούτε στα παπούτσια του. Πού ακούστηκε κλόουν χωρίς μύτη! Συμφορά! “Σταμάτα τις κλάψες και σκέψου τι θα κάνεις”, τον παροτρύνει μια παράξενη φωνή. Αρχίζει να ψάχνει παντού πια. Στο καρουζέλ, στο δωμάτιο του τρόμου, στους ακροβάτες, στους μαγικούς καθρέφτες. Όλοι , γνωρίζοντας τι πλακατζής είναι ο κλόουν, αποφεύγουν να του δώσουν λύση, καμιά φάρσα από τις πιο καλές του θα είναι, σκέφτονται. Μα ο κλόουν είναι απογοητευμένος. Και τότε η παράξενη φωνή τον οδηγεί να ψάξει στο μοναδικό μέρος που δεν έψαξε: στη σκηνή! Κι εκεί… όχι μόνο θα βρει τη μύτη του αλλά θα λάβει χώρα και το πιο τέλειο, το πιο ξεκαρδιστικό νούμερό του.

Δυο αμάξια αποκτούν χαρακτήρα και τρέφουν συναισθήματα το ένα για το άλλο. Είναι ο Πρίγκιπας και η Πριγκιπέσα , ζουν το δικό τους παραμύθι και τ’ όνειρό τους είναι να ζήσουν μαζί σ’ έναν πύργο. Μια ιστορία αγάπης που θυμίζει τους στίχους του τραγουδιού «Πριγκιππέσα» του Σωκράτη Μάλαμα. Όμως οι υποσχέσεις δεν κρατάνε πάντα και η ζωή είναι απρόβλεπτη. Πρώτη πουλήθηκε η Πριγκιπέσα και ο Πρίγκιπας της ήταν απαρηγόρητος. Ξαφνικά τα δυο αμάξια αποκτούν σχεδόν ανθρώπινη υπόσταση και ξεχειλίζουν από συναισθήματα αγάπης. Είναι η στιγμή του αποχωρισμού που μοιάζει να είναι το τέλος της ιστορίας τους. Τα χρόνια θα περάσουν και θα έρθει η ώρα για την τελευταία βόλτα του Πρίγκιπα. Γιατί και τα αυτοκίνητα γερνάνε και κάποια στιγμή πάνε για απόσυρση, στοιβαγμένα σε μια μάντρα. Και μαντέψτε ποιά θα βρει εκεί …. Όπως  στις παλιές ελληνικές ταινίες ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Ποιο είναι το λάθος; Ένα κεφάλι έχει ένα κανονικό μάτι και μια γερή πιτσιλιά σαν πειρατική καλύπτρα. Το ένα λάθος φέρνει το άλλο, αλλάζει το άλλο μάτι, γίνεται λάθος κι αυτό, ζωγραφίζονται γυαλιά, τίποτα. Ύστερα έρχεται ένα μακρύς λαιμός κι ένας αγκώνας και τα λάθη το παρακάνουν. Αλήθεια… τι μπορεί να συμβεί όταν το ένα λάθος διαδέχεται το άλλο; Νεύρα; Θυμός; Σκίσιμο της σελίδας που γέμισε λάθη; Ή ένας θρίαμβος της φαντασίας;
Και αμέσως απαντώ: το τελευταίο! Μην διορθώσετε ποτέ ζωγραφιά…..όλα είναι σωστά.

Ο Μόρρις Λέσμορ αγαπούσε τις λέξεις, τα βιβλία, όταν όμως ο αέρας και η βροχή τα σκόρπισε όλα, ακόμα και τις λέξεις, εκείνος δεν ήξερε τι να κάνει μόνος σε μια κατεστραμμένη και σκοτεινή πόλη. Το μόνο που του απέμεινε ήταν ένα βιβλίο. Με αυτό το βιβλίο στο χέρι άρχισε να περιπλανιέται, ώσπου συνάντησε μια κυρία που πετούσε στον ουρανό κρατώντας ένα σμήνος από βιβλία. Η κυρία αυτή έστειλε στον Μόρρις το αγαπημένο της βιβλίο και αυτό τον οδήγησε σε ένα μέρος με πολλά βιβλία που έδωσε και πάλι φως και χρώμα στη ζωή του! Από τότε ο Μόρρις Λέσμορ (less or more?less is more?) δεν έφυγε από εκείνο το μέρος, δεν αποχωρίστηκε τα αγαπημένα του βιβλία μέχρι το τέλος…

Το βιβλίο αυτό δεν έχει ακόμη γραφτεί κανονικά! Έχει ήρωες (που είναι ακόμη σκίτσα) κι έναν συγγραφέα (Σσσ! Δουλεύει πυρετωδώς). Αλλά μιας και το κρατάτε στα χέρια σας και θέλετε ένα παραμύθι, θα σας κάνουν τη χάρη (τουλάχιστον, θα προσπαθήσουν!…). Ένα βιβλίο του Έρβε Τυλλέ γεμάτο εκπλήξεις, όπως στο θέατρο!

Ξεκινάμε

Μια φορα κι έναν καιρό, όχι πολύ μακριά από εδώ, ήταν μια χώρα με τον βασιλιά, τη βασίλισσα, το παλάτι κι όλα τα σχετικά. Έτσι όπως συνηθίζεται στα παραμύθια, υπάρχει και μια βασιλοπούλα, όμορφη και ολίγον γκρινιάρα και κακομαθημένη. Η σκούφια της κρατάει από τη γενιά της Ωραίας Κοιμωμένης και γι αυτό φέρει το όνομα «Ωραία». Η Βασιλοπούλα έχει πλέον βαρεθεί να ντύνεται, να στολίζεται και να… κοιμάται όρθια.Τη βαρετή καθημερινότητα της Ωραίας έρχεται να ταράξει ένας συμπαθητικούλης νεαρός. Πέφτει κυριολεκτικά πάνω της, καθώς έχει χάσει τα γυαλιά του και δεν βλέπει ούτε τη μύτη του. Ο νεαρός δεν είναι πρίγκιπας, παρόλο που έτσι τον αποκαλεί η μαμά του. Ο νεαρός, ο οποίος είναι βιβλιοπώλης και συλλέκτης σπάνιων βιβλίων, δίνει νόημα στη ζωή της Ωραίας χαρίζοντάς της βιβλία. Η κοπέλα πέφτει με τα μούτρα στο διάβασμα.Το παλάτι μετατρέπεται σε δανειστική βιβλιοθήκη. Σε λίγο καιρό δεν υπήρχαν πιο όμορφοι κι ευγενικοί, πιο αποφασιστικοί και πιο ξύπνιοι άνθρωποι από τους κατοίκους εκείνης της χώρας.