Όλο και περισσότερα κορίτσια φορούνε ψηλά τακούνια στην διάρκεια της ημέρας, μία αιτία που μαζί με την υπερκόπωση οδηγούν στο να παρουσιαστή μεταταρσαλγία στο τέλος της ημέρας.

Το χαρακτηριστικό στην μεταταρσαλγία είναι η αίσθηση βάδισης πάνω σε πέτρες και είναι πολύ πιθανό να συνοδεύεται από την παρουσία κάλου (δερματική υπερκεράτωση). Ο πόνος (που προέρχεται λόγο συμπίεσης μαλακών μορίων της περιοχής) χαρακτηρίζεται βαθύς και πολλές φορές λόγο πολύωρης ορθοστασίας ή βάδισης μπορεί να επέλθει και η καυσαλγία (αίσθηση καψίματος).

Στην κατάσταση αυτή μια η περισσότερες κεφάλες των μεταταρσίων τείνουν να είναι πιο χαμηλά από της άλλες (πτώση). Αυτό δημιουργεί μεγαλύτερη πίεση στο έδαφος και ανάλογα με το σωματικό βάρος και το υπόδημα τα συμπτώματα αρχίζουν να εμφανίζονται. Γι’ αυτό τον λόγο είναι συχνότερο φαινόμενο στις γυναίκες , κυρίως άνω την ηλικία των 30, οι οποίες έχουν επί καθημερινής βάσεως ψηλοτάκουνα ή στενά υποδήματα. Για το λόγο αυτό είναι λιγότερο συχνό στους άντρες και όταν συμβαίνει χρειάζεται περεταίρω εμβιομηχανική εξέταση για άλλου είδους παθήσεις του ποδιού (βαριά πλατυποδία, ραιβό δύσκαμπτο πρόσθιο πόδι, κα).

Η λήψη ιστορικού και η κλινική εξέταση είναι σημαντικό κομμάτι για να γίνει σωστά η διάγνωση. Εφόσον έχει αποκλειστεί κάθε πιθανότητα διαφορετικής διάγνωσης τότε η εξέταση γίνεται καθαρά πάνω στο σημείο του πόνου, με τον ποδίατρο να πιέζει ελαφρά τη περιοχή και να παρατηρεί για τυχόν κάλους ή τύλους. Έπειτα ένα στατικό και δυναμικό πελματογράφημα θα έρθουν να ολοκληρώσουν και να δώσουν την συνολική εικόνα των ποδιών.

Όσον αφορά την συντηρητική θεραπεία ο ποδίατρος είναι υπεύθυνος να βρει τι χρειάζεται ο εκάστοτε ασθενής, μιας και η μεταταρσαλγία περνά από διάφορα σταδία. Ανάλογα με την κλινική εικόνα του ποδιού, ο ποδίατρος ακολουθεί κάποια θεραπευτικά βήματα.

Αφαίρεση κάλου/τύλου από τις επώδυνες περιοχές

Ο ποδίατρος είναι ειδικός για την αφαίρεση του.

Αποφόρτιση της περιοχής με προστατευτικά βοηθήματα (padding)

Μετά την αφαίρεση του κάλου/τύλου η περιοχή χρήζει αποφόρτισης και ο ποδίατρος είναι ειδικός για να επιλέξει το κατάλληλο υλικό, σχέδιο και μέγεθος για την αποφόρτιση.

Κατασκευή συλικονούχων επιθεμάτων για μόνιμη χρήση και αποφυγή τριβής

Χρησιμοποιείται είτε προληπτικά είτε μετά την χρήση προστατευτικών επιθεμάτων.

Κατασκευή ειδικών ορθωτικών πελμάτων για σταθεροποίηση της ποδοκνημικής, υποστήριξη πελματιαίας κάμαρας και αποφόρτιση των μεταταρσίων.

Έχοντας κάνει κλινική εκτίμηση, πελματογράφημα και λήψη προπλάσματος ο ποδίατρος κατασκευάζει ειδικά ορθωτικά πέλματα για κάθε ασθενή ξεχωριστά φτιαγμένο με 3 ή και παραπάνω υλικά.

Αποφυγή στενών και ψηλοτάκουνων παπουτσιών.

Πόσο αποτελεσματικό είναι το γιατροσόφι της γιαγιάς

Οι βεντούζες είναι μια πανάρχαια θεραπευτική μέθοδος που βασίζεται στην εφαρμογή ποτηριών με θερμότητα στο δέρμα.

Οι πρώτες αναφορές στη συγκεκριμένη μέθοδο υπάρχουν στα κείμενα του Ιπποκράτη. Στον κλινικό του κατάλογο, ο Ιπποκράτης συνιστά τις βεντούζες μεταξύ άλλων, για την αντιμετώπιση της στηθάγχης και των διαταραχών του εμμηνορυσιακού κύκλου . Ο Ιπποκράτης προτείνει οι βεντούζες να είναι μικρές σε διάμετρο, κωνικές σε σχήμα και ελαφρές, ακόμη και αν η ασθένεια για την οποία προορίζονται βρίσκεται βαθιά.

Τον 19ο αιώνα οι βεντούζες δέχτηκαν σκληρή κριτική από την ιατρική κοινότητα, τις τελευταίες δεκαετίες όμως έχουν ξαναανακαλυφθεί οι θεραπευτικές τους ιδιότητες.

Στην Ελλάδα είναι αρκετά διαδεδομένες, ειδικά στα χωριά ως βασικός τρόπος αντιμετώπισης του κρυολογήματος και της γρίπης. Έχει επικρατήσει η άποψη ότι αν π.χ. «σου κόψει βεντούζες η γιαγιά, θα γίνεις περδίκι». Ο κλασικός τρόπος που εφαρμόζονται οι βεντούζες είναι με μικρά ή μεγάλα ποτήρια τα οποία θερμαίνονται με ένα φλεγόμενο πιρούνι στο οποίο έχει τοποθετηθεί βαμβάκι με οινόπνευμα (σαν στουπί). Αμέσως τοποθετούνται πάνω στο δέρμα, συνήθως στην πλάτη, με αποτέλεσμα το δέρμα να φουσκώνει. Αφού μείνουν για λίγα δευτερόλεπτα, αφαιρούνται και στη συνέχεια γίνεται μασάζ με οινόπνευμα ή αλοιφή τύπου βιξ. Πριν γίνει η εφαρμογή, το δέρμα πρέπει να έχει αλειφθεί με λάδι για είναι ομαλή η κίνηση.

Η αναρρόφηση που γίνεται με τα ποτήρια διεγείρει τη ροή, κυρίως του αίματος  και της λέμφου, στην περιοχή όπου εφαρμόζεται. Με τον τρόπο αυτό κινητοποιείται το αίμα και η  λέμφος  σε επίπεδο δέρματος  και μυικού ιστού τόσο στην περιοχή εφαρμογής της βεντούζας όσο και στις γειτονικές περιοχές από όπου αναρροφώνται. Αποτέλεσμα αυτού είναι η βελτίωση της αιμάτωσης και της οξυγόνωσης των τοπικών ιστών. Με βάση αυτή την αρχή οι βεντούζες χρησιμοποιούνται για τη χαλάρωση καταπονημένων μυών.

Συνοπτικά, λέγεται ότι οι βεντούζες έχουν θεραπευτικά αποτελέσματα γιατί:

-βελτιώνουν την ελεύθερη ροή του αίματος
-αφαιρούν τις τοξίνες από τον οργανισμό
-μειώνουν το οίδημα και τον πόνο
-λύνουν συμφύσεις
-ανακουφίζουν από ρευματικούς ή αρθριτικούς πόνους
-ανακουφίζουν το αναπνευστικό, ειδικά όταν υπάρχει βήχας, άσθμα και κρύωμα
-ανακουφίζουν από τους πόνους της περιόδου

Οι βεντούζες αντενδείκνυνται αν υπάρχει υψηλός πυρετός, έντονες κράμπες, αλλεργικές δερματικές αντιδράσεις, έλκη, σε περιοχές με πολύ λεπτή επιδερμίδα, στους μαστούς, στην περιοχή της κοιλιάς και της μέσης κατά την εγκυμοσύνη, πάνω από την καρδιά, πάνω από βασικά αιμοφόρα αγγεία, σε ανθρώπους ιδιαίτερα ευαίσθητους σε αιματώματα, σε περιοχές που ακόμη είναι ορατά σημάδια από προηγούμενες βεντούζες κ.α.

Προσοχή: Μην επιχειρήσετε να ρίξετε βεντούζες σε κάποιον αν δεν ξέρετε πως γίνεται ή να δεχθείτε να σας το κάνει κάποιος που δεν εμπιστεύεστε, καθώς υπάρχει κίνδυνος για την υγεία, τόσο από τη διαδικασία, όσο και από την κακή χρήση των εύφλεκτων υλικών που απαιτούνται.

Είναι πλέον κοινά αποδεκτό πως η φυσικοθεραπεία διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στα ζώα συντροφιάς τόσο στην ανάρρωση μετά από πληθώρα χειρουργικών επεμβάσεων, όσο και στην συντηρητική αντιμετώπιση χρόνιων ορθοπαιδικών και νευρολογικών παθήσεων. Παχύσαρκα ζώα ενδέχεται επίσης να επωφεληθούν από την χρήση της φυσικοθεραπείας και της φυσικής αποκατάστασης.

Ας γνωρίσουμε όμως καλύτερα την φυσικοθεραπεία και ας απαντήσουμε στα πιο συχνά ερωτήματα:

Ποιες είναι οι μέθοδοι φυσικοθεραπείας και φυσικής αποκατάστασης που χρησιμοποιούνται στον σκύλο; 

– Θεραπευτικές μαλάξεις
– Εκτέλεση παθητικών κινήσεων στις αρθρώσεις και ασκήσεις διάτασης
– Κινησιοθεραπεία
– Υδροθεραπεία
– Θέρμο- και κρυοθεραπεία
– Θεραπευτικοί υπέρηχοι
– Ηλεκτροθεραπεία
– Laser
– Βελονισμός 
 
Ποια τα οφέλη της φυσικοθεραπείας στην κλινική πράξη; 

Η φυσικοθεραπεία βελτιώνει ή/και προφυλάσσει τους μύες, τα νεύρα, τις αρθρώσεις ενώ παράλληλα βελτιώνει την λειτουργία και την ποιότητα της κίνησης. Παίζει σημαντικό ρόλο στην ενδυνάμωση, την αύξηση του εύρους της κίνησης, την αντοχή και την επίδοση ενώ δεν πρέπει να παραβλέπουμε πως αποτρέπει και τα περαιτέρω ατυχήματα.

Επιπρόσθετα, αυξάνει την ταχύτητα της ανάρρωσης, μειώνει την φλεγμονή, τον πόνο και τις επιπλοκές αυτού με αποτέλεσμα την μείωση της απαιτούμενης δοσολογίας για ΜΣΑΦ.

Τέλος προσφέρει μια βελτιωμένη και επιμηκυμένη ποιότητα ζωής χωρίς όμως να αποτελεί μια επεμβατική προσέγγιση και με μειωμένα πιθανά έξοδα για τον ιδιοκτήτη.

Πότε θα πρέπει να εφαρμόζεται η φυσικοθεραπεία στον σκύλο; 

– Κατά την μετεγχειρητική ανάρρωση από ορθοπαιδική / νευρολογική επέμβαση
– Σε μυοσκελετικά ατυχήματα
– Σε περιπτώσεις δισκοπάθειας, πάρεσης
– Όταν υπάρχει οίδημα και προβλήματα στο κυκλοφορικό σύστημα
– Όταν θέλουμε να διαχειριστούμε τον πόνο
– Σε περιπτώσεις ανάγκης για απώλεια βάρους
– Σε παθήσεις των αρθρώσεων
– Καθώς και σε προβλήματα απόδοσης σε σκύλους αθλητές ή εργασίας 

Από τι εξαρτάται η κατάρτιση του πρωτοκόλλου της φυσικοθεραπείας; 

Το θεραπευτικό πλάνο που θα ακολουθηθεί θα πρέπει να είναι ειδικό για το κάθε ζώο και να ανταποκρίνεται στην κατάσταση που αντιμετωπίζει. Αυτό συμβαίνει γιατί εξαρτάται από τον τύπο και την σοβαρότητα της ασθένειας, την σταθερότητα της κατάστασης καθώς και την δυνατότητα ίασης. Επίσης παίζουν σημαντικό ρόλο η τοποθεσία της κατοικίας, οι δεξιότητες και η ιδιοσυγκρασία του ζώου και τέλος η θέληση σε συνδυασμό με την ικανότητα του ιδιοκτήτη.

Συμπέρασμα 

Υπάρχουν πολλές και ωφέλιμες μέθοδοι φυσικοθεραπείας και φυσικής αποκατάστασης για τον σκύλο, από τις οποίες ο κτηνίατρος μπορεί να επιλέξει και να εφαρμόσει στην κλινική πράξη.

Ας μην ξεχνάμε όμως πως απαραίτητη προϋπόθεση πριν την κατάρτιση του πρωτοκόλλου φυσικοθεραπείας, αποτελεί να γνωρίζει κανείς τις ενδείξεις, τις αντενδείξεις και τους περιορισμούς της κάθε τεχνικής.

Στο Ν. Σκοπό Σερρών εδρεύει μια ΜΚΟ, το κέντρο Θεραπευτικής Ιππασίας, το οποίο είναι το δεύτερο που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα και το μοναδικό στην Βόρεια Ελλάδα. Οι εγκαταστάσεις του πληρούν υψηλές Ευρωπαϊκές προδιαγραφές. Το Σεπτέμβριο του 2007 ξεκίνησε η λειτουργία του κέντρου. Πρωταγωνιστής σε αυτήν την προσπάθεια είναι το ΑΛΟΓΟ, που μέσα από την κίνησή του μεταφέρει νευρομυϊκά στον αναβάτη με αναπηρία, φυσιολογικά πρότυπα βάδισης. Έτσι βελτιώνεται ο συντονισμός των κινήσεων, η ισορροπία, ο μυϊκός τόνος και η ψυχολογία του αναβάτη. Ο εθελοντισμός είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής του Κέντρου μετά τον άνθρωπο και το άλογο. Στο κέντρο μπορούν να βοηθηθούν όλοι οι άνθρωποι που θέλουν να προσφέρουν και αυτοί που έχουν ανάγκη.

Η παρατεταμένη καθιστή στάση και ιδιαίτερα μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή, καταπονεί σημαντικά τις αρθρώσεις της σπονδυλικής στήλης. Στη σημερινή εποχή, οι άνθρωποι από την παιδική ηλικία περνούν «πολλές ώρες» μπροστά σε οθόνες. Αυτό έχει δημιουργήσει έξαρση των επώδυνων συνδρόμων της σπονδυλικής στήλης, που ξεκινούν πλέον από την εφηβική ηλικία. Πρέπει να τονιστεί, ότι οι χαλαρές κυφωτικές στάσεις, αποτελούν τον κύριο προδιαθεσικό παράγοντα, όχι μόνο για τα επώδυνα της σπονδυλικής στήλης, αλλά και για τα μυοσκελετικά σύνδρομα των άνω και κάτω άκρων (π.χ. σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής, αγκώνας τενιστών, επιγονατιδομηριαίος πόνος κλπ.)

Η «σωστή καθιστή στάση» βασίζεται στην ουδέτερη θέση των αρθρώσεων και στην αποφυγή των χαλαρών, καμπτικών στάσεων. Με αυτό τον τρόπο οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι και οι σύνδεσμοι φορτίζονται συμμετρικά και μειώνεται σημαντικά η επιβάρυνση τους.

Για να βρει κανείς τη σωστή καθιστή στάση, μπορεί να ακολουθήσει τα παρακάτω βήματα:

1ο Βήμα:

• Σπρώξτε τη λεκάνη τέρμα πίσω στη γωνία του καθίσματος
• Η καρέκλα πρέπει να έχει «πλάτη» που να υποστηρίζει τη φυσιολογική λόρδωση της μέσης. Αν χρειαστεί τοποθετείστε ένα κυλινδρικό μαξιλαράκι, που να υποστηρίζει το κύρτωμα της μέσης
• Η πλάτη να έχει ελαφρά κλίση προς τα πίσω
• Διατηρείστε μια ευθυτενή στάση
• Το κάθισμα πρέπει να υποστηρίζει πλήρως τους μηρούς σας
• Τα γόνατα σας να είναι στο ίδιο ή σε ελαφρά χαμηλότερο ύψος από τη λεκάνη
• Τα πέλματα πρέπει να εφάπτονται στο πάτωμα

2ο Βήμα:

• Πλησιάστε το γραφείο και το πληκτρολόγιο. Υιοθετείστε τη συνήθεια να δουλεύετε κοντά στο γραφείο και όχι σε απόσταση
• Ρυθμίστε το ύψος που έχουν τα μπράτσα του καθίσματος, ώστε οι ώμοι να είναι χαλαροί και οι πήχεις παράλληλοι με το έδαφος
• Αν το κάθισμα δεν έχει μπράτσα, φροντίστε να στηρίζετε τους πήχεις στο γραφείο και να κρατάτε τους αγκώνες κοντά στα πλευρά
• Διατηρείστε τους πήχεις και τους καρπούς στην ευθεία

3ο Βήμα:

• Ρυθμίστε το ύψος της οθόνης, ώστε ο αυχένας να έχει ουδέτερη θέση και το πηγούνι να μην        προβάλλει υπέρμετρα μπροστά
• Τοποθετείστε την οθόνη στο κέντρο του σώματός σας πάνω από το πληκτρολόγιο.
• Το πάνω μέρος της οθόνης πρέπει να είναι στο επίπεδο των ματιών
• Η απόσταση των ματιών από την οθόνη του υπολογιστή να είναι περίπου μισό μέτρο

4ο Βήμα:

• Κάντε συχνά διαλλείματα (κάθε μισή ώρα για 1 λεπτό) για διατάσεις των μυών του αυχένα, της ωμικής ζώνης και του καρπού. Με αυτό τον τρόπο απελευθερώνετε την τάση και βοηθάτε την κυκλοφορία του αίματος.
• Κάθε 1 ώρα να σηκώνεστε από το γραφείο και να βαδίζετε για λίγο στο χώρο του γραφείου σας.

Παρακάτω ακολουθούν κάποιες απλές κινήσεις που βοηθούν στην αποφόρτιση των αρθρώσεων και των μυών.